Bıkkınlık ve Boşvermişlik

wontagadra

Kilopat
Katılım
13 Nisan 2019
Mesajlar
329
Çözümler
2
Arkadaşlar bir derdimden bahsetmek istiyorum her şeyden pes eder hâle geldim artık. Bugün çok severek yaptığım haz duyduğum işten yarın nefret ediyorum ve nefret ettiğim bir işi zorla yapamıyorum. Tükenmişlik sendromundayim sanırım uzun süredir ve ağır bir boşvermişlik var. Her başladığım işten bir bıkkınlık duyuyorum ve kendimi zorlayarak yapmaya çalışsam bile olmuyor yapamıyorum ya dikkatimi veremiyorum nefret ettiğim için ya da bilmiyorum işte. Aynı zamanda 19 gün sonra sınavım var ve çalışmaktan nefret ediyorum artık. Daha önceden severek çalışırdım ama çok saldım 2-3 aydır. Kırmadan dökmeden tavsiyelerinizi bekliyorum.
 
Üniversite sinav stresi, gelecek kaygısı babası işçi olan ve zengin olmayan çocuğun en büyük sıkıntılarından biri günümüzde. Hicbir şeyin yolunda gitmediği, toplumun birbirine tahammülünün sürekli azalması, birleştirici olmak yerine ayrıştırıcı olmamız, ekonominin ve maddiyatin her geçen gün düştüğü şu günlerde gelecege karşı umut da normal bir şekilde azaliyor.

Valla bazen hayatı günübirlik yaşamak gerekiyor. Hicbir şeyi takmadan, dert etmeden sakin sakin yaşamak gerekiyor. Bunu yaparken tembellik ve bosvermislik siniri da geçilmemesi gerekiyor. Söylemesi kolay ama yapması zor bi iştir.

Imzamdaki soz de bircok şeyi açıklıyor. Zor zamanlar güçlü insanlar yaratır, güçlü insanlar iyi zamanlar getirir; iyi zamanlar zayıf insanlar yaratır, zayıf insanlar zor zamanlar getirir.
 
Son düzenleme:
Tavaiyeniz varsa buradan yazın yoksa gerek yok. Sağolun.
Buradan pek yararlı olmaz maalesef, dertleşmeye ihtiyacınız vardır diye düşünmüştüm. Discord'da görüşebilirdik. Buradan kısaca fikir verebilirim o da şöyle ki eğer ne yapıyorsanız yapın işin içinden çıkamıyorsanız psikiyatriye görünmenizde fayda var. Psikolog da işi çözemez. Bir süre ilaç kullanımından sonra tüm bu olumsuz düşüneleriniz yok olacaktır.
 
Üniversite sinav stresi, gelecek kaygısı babası işçi olan ve zengin olmayan çocuğun en büyük sıkıntılarından biri günümüzde. Hicbir şeyin yolunda gitmediği, toplumun birbirine tahammülünün sürekli azalması, birleştirici olmak yerine ayrıştırıcı olmamız, ekonominin ve maddiyatin her geçen gün düştüğü şu günlerde gelecege karşı umut da normal bir şekilde azaliyor.

Valla bazen hayatı günübirlik yaşamak gerekiyor. Hicbir şeyi takmadan, dert etmeden sakin sakin yaşamak gerekiyor. Bunu yaparken tembellik ve bosvermislik siniri da geçilmemesi gerekiyor. Söylemesi kolay ama yapması zor bi iştir.

Imzamdaki soz de bircok şeyi açıklıyor. Zor zamanlar güçlü insanlar yaratır, güçlü insanlar iyi zamanlar getirir; iyi zamanlar zayıf insanlar yaratır, zayıf insanlar zor zamanlar getirir.
Abi çok güzel yazmışsın yüreğine sağlık ama köprüyü geçene kadar ayıya dayı demekten yoruldum katlanamıyorum.
 
Uyarı! Bu konu 6 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı