Topraksevdalisi743
Hectopat
- Katılım
- 20 Nisan 2022
- Mesajlar
- 99
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
18 yaşındayım. Ben ilaç tedavisi kullanmış biriyim, anksiyete sıkıntım vardı. Uzun yıllar bu sıkıntıyı çektim, ayrıntıya gerek yok, beni çökertti. Arkadaşım da bunun bir evresini yaşadı, yani davranışları ve kendi hayatından anlayabiliyorum. O da bunu biliyor zaten.
Eskiden yürürken bile elimi cebime sokardım, insanlar elimi kolumu sallayarak yürüdüğümü görürse güler diye... Alışkanlık deyip kendimi kandırıyordum ama dışarıdan saf biri gibi göründüğümü fark etmiştim. Aynı şekilde iki elimi öne bağlayıp öyle yürüme gibi... Hatta arkadaşım da böyle yürüdüğü ve yaptığı için ona sinir oluyordum çünkü utandığı için yapıyordu. Kendini kandırıyordu.
Sorunlarım vardı lisenin ilk yıllarında. Şimdi rahatım ama ortamım hiç olmadı. Arkadaşım da şimdi böyle, saf biri değil. Öyle, internette çok fazla konuşur... Ama sonuç olarak ikimiz de benzer durumdayız. Günde 6 saat ila 15 saat bilgisayar başında kaldığım oluyor. Arkadaşımda bu durum daha kötü, uyuma sıkıntısı varmış. Gece 2.00-5.00 arası yatıp gelirdi okula, hâlâ da öyle yapıyor. Okulda uykusu olmasına rağmen de 2 saatlik uyku ile kafasını telefondan kaldırmıyor. Baş ağrısı vb. çekiyor, kendim görüyorum, bende de oluyor.
Çevredeki insanlar kötü deyip biri ona küfür ettiğinde, laf söylediğinde genellikle kendi kendine ona laf söyler, karşıdakine iletmez, kendini savunmaz. İnternette sürekli insanlarla konuşur. Ben gerçek hayattan çok yakın biri olmama rağmen internette belki sesini, yüzünü duymadığı insanlarla konuşup saatlerce oyun oynuyor.
Mezun olacağız, bir eğlence ayarlanacakmış. Ancak kendim o eğlenceye gidersem diğer öğrenciler ile kavga çıkar çünkü düşman gözünde görünüyoruz, geçmişte yaşanan bir takım olaylardan dolayı...
İleride ne yapacağımı bilemiyorum. Kendim liseye başladığımdan beri boyum uzun olduğundan ve spor yaptığımdan dolayı dışarıda özellikle kızlar bakıyordu, onu yıllardır fark ediyorum. Ortaokulda da böyleydi durum. Tipimi beğenen de oluyordu, mutlu oluyordum ancak küçüklüğümde akran zorbalığı, kavga vb. durumlar çok olduğu için kendimi sosyal hayata kapatmıştım.
Yanıma gelip "Neden hiç konuşmuyorsun?" gibisinden kızlar da dahil çok soran oldu. Ama ben nasıl konuşacağımı bilmiyordum... Kısaca birçok kız ile belki şu ana kadar sevgili olabilirdim. Ama bu şansı kaçırdım ve şimdi internet işleri ile uğraşan asosyal, PC bağımlısı biriyim...
Eskiden yürürken bile elimi cebime sokardım, insanlar elimi kolumu sallayarak yürüdüğümü görürse güler diye... Alışkanlık deyip kendimi kandırıyordum ama dışarıdan saf biri gibi göründüğümü fark etmiştim. Aynı şekilde iki elimi öne bağlayıp öyle yürüme gibi... Hatta arkadaşım da böyle yürüdüğü ve yaptığı için ona sinir oluyordum çünkü utandığı için yapıyordu. Kendini kandırıyordu.
Sorunlarım vardı lisenin ilk yıllarında. Şimdi rahatım ama ortamım hiç olmadı. Arkadaşım da şimdi böyle, saf biri değil. Öyle, internette çok fazla konuşur... Ama sonuç olarak ikimiz de benzer durumdayız. Günde 6 saat ila 15 saat bilgisayar başında kaldığım oluyor. Arkadaşımda bu durum daha kötü, uyuma sıkıntısı varmış. Gece 2.00-5.00 arası yatıp gelirdi okula, hâlâ da öyle yapıyor. Okulda uykusu olmasına rağmen de 2 saatlik uyku ile kafasını telefondan kaldırmıyor. Baş ağrısı vb. çekiyor, kendim görüyorum, bende de oluyor.
Çevredeki insanlar kötü deyip biri ona küfür ettiğinde, laf söylediğinde genellikle kendi kendine ona laf söyler, karşıdakine iletmez, kendini savunmaz. İnternette sürekli insanlarla konuşur. Ben gerçek hayattan çok yakın biri olmama rağmen internette belki sesini, yüzünü duymadığı insanlarla konuşup saatlerce oyun oynuyor.
Mezun olacağız, bir eğlence ayarlanacakmış. Ancak kendim o eğlenceye gidersem diğer öğrenciler ile kavga çıkar çünkü düşman gözünde görünüyoruz, geçmişte yaşanan bir takım olaylardan dolayı...
İleride ne yapacağımı bilemiyorum. Kendim liseye başladığımdan beri boyum uzun olduğundan ve spor yaptığımdan dolayı dışarıda özellikle kızlar bakıyordu, onu yıllardır fark ediyorum. Ortaokulda da böyleydi durum. Tipimi beğenen de oluyordu, mutlu oluyordum ancak küçüklüğümde akran zorbalığı, kavga vb. durumlar çok olduğu için kendimi sosyal hayata kapatmıştım.
Yanıma gelip "Neden hiç konuşmuyorsun?" gibisinden kızlar da dahil çok soran oldu. Ama ben nasıl konuşacağımı bilmiyordum... Kısaca birçok kız ile belki şu ana kadar sevgili olabilirdim. Ama bu şansı kaçırdım ve şimdi internet işleri ile uğraşan asosyal, PC bağımlısı biriyim...
Son düzenleyen: Moderatör:
