Hiçlik cidden korkunç birşey, evrende tozdan farkın yok. Ama yeni galaksilerin oluşmasında yararımın olacağını düşünüyorum. Sayemde başka bir canlının oluşmasını sağlayabilirim tozlarımla bu da bi bakıma aslında dolaylı olarak o canlıda bir parçanın olduğunu gösterir. Yani enerji yok olmuyo.
Kendinizi bu kadar değerli görmeyin, evren için hiçbir şey kadar değerlisiniz. Kendinizi dünyanın merkezi olarak görmeniz kendi psikolojinizin ortaya çıkardığı bir durum.
Ayrıca farkında olarak yaşadığınız anlardan keyif almaya bakın, bunları düşünmek gerçekten gereksiz onca işe yarar şey üzerinde kafa yormak varken.
Hadi konunda cevabını da ölü birinden alalım ve rahatlayın;
"...ölüm her aklına geldiğinde,
ah edip vah edip inleme.
bu halinle Tanrıyı incitmiş olacaksın.
ecel kapını çaldığı zaman,
evi telaşa verme.
o geldiği zaman,
sen gitmiş olacaksın..."
Benimde kafamı çok kurcalıyordu bu ölümden sonra yok olma, hiç olma mevzusu. Sonra internette araştırırken Caner Taslaman hocanın ölümle ilgili bir programına denk geldim ve kendisi buna benzer bir soruya şöyle dedi. Dünya oluşalı ve insanlık başlayalı 13 milyar bilmem kaç yıl(Tam hatırlamıyorum) oldu, siz hiç kendinizi 13 milyar yıl beklemiş gibi hissediyor musunuz? Bu soru beni azda olsa tatmin etti. En azından hiçlik kelimesini biraz anladım. Sonuçta şaka maka 13 milyar yıldır yoktuk, hiçtik. Öldükten sonrada muhtemelen aynısı olacak. Ne canımız sıkılacak ne başka bir şey. O değilde hiçte ölmek istemiyorum be, çok tatlı geliyor şu hayat insana.