Bir insanın ölümünü kabullenememek

aKuu

Kilopat

Zamanın Tanığı

Katılım

21 Şubat 2020

Mesajlar

8.053

Makaleler

3

Çözümler

27

• 3 Ocak 2021

• #1

Dedem vefat edeli 10 sene oluyor ama ben hala öldüğünü kabullenemiyorum. Bazen rüyamda görüyorum imkansız olduğunu biliyorum ama bir şekilde geri gelmiş deyip seviniyorum sonra uyandığımda sevincim bitiyor. Kendimi suçluyorum sebepsiz yere. Ailemin hatırlayıp üzüldüğünü görünce keşke yerine ben ölseydim diyorum. Bu psikolojiden çıkmak için ne yapmam lazım?

 

OLDüyedir3

Hectopat

Katılım

6 Ağustos 2020

Mesajlar

1.523

Çözümler

1

• 3 Ocak 2021

• #2

Gitti, belki ölümden sonra bir yaşam vardır.

 

A

Akkuşlu

Centipat

Katılım

8 Temmuz 2020

Mesajlar

4.942

Makaleler

1

Çözümler

18

Yer

İstanbul

• 3 Ocak 2021

• #3

Deden hayatta olup senin böyle üzüldüğünü görseydi emin ol çok üzülürdü, böyle düşünebilirsin.

 

Jira

Yottapat!

Katkıda Bulunan

Zamanın Tanığı Mesaj Sayısında Ender Kişilerdensiniz! İlk 5 Haneli Mesajınız!

Katılım

22 Kasım 2016

Mesajlar

25.680

Makaleler

24

Çözümler

105

Yer

İstanbul

• 3 Ocak 2021

• #4

Ölenlerle yaşanmıyor. Kaybettikçe alışıyorsun, alıştırıyorlar, alıştım.

Ben istemedim soğukkanlı bir tip olmak, hayat zorladı. Alışırsın sen de.

 

mstrikeout

Decipat

Katılım

15 Kasım 2020

Mesajlar

2.310

Makaleler

1

Çözümler

9

Yer

United Kingdom

• 3 Ocak 2021

• #5

Sonsuza dek dedenle yaşamayacaktın zaten. Er ya da geç hayatımızdan birileri gidecek. Bunu değiştiremeyiz. Ancak onlarla geçirdiğimiz zamanı değerlendirebiliriz. Bundan dolayı kendini suçlaman aptalca. Onun canını alan sen değilsin veya ölümüne sebep olan da değilsin. Güçlü kalmak zorundasın. Herkesin iyiliği için.

 

ANON1M

Kilopat

Zamanın Tanığı

Katılım

14 Aralık 2019

Mesajlar

3.123

Çözümler

12

• 3 Ocak 2021

• #6

Hayat devam ediyor yapacak bir şey yok maalesef. Er ya da geç her insan ölecek.

 

Megaton

Kilopat

Zamanın Tanığı

Katılım

17 Nisan 2020

Mesajlar

8.780

Makaleler

11

Çözümler

22

Yer

Ötüken, Tanrı Dağları

• 3 Ocak 2021

• #7

-Neden ölüyorsun anne?
-Vaktim doldu, sıram geldi.
-Ah hayır, sakın korkma bir tanem, ölümde hayatın bir parçası.
Vakit varken tomucukları topla, zaman hala uçup gidiyor ve bugün gülümseyen bu çiçek yarın ölüyor olabilir.

 

men0fhonor

Kilopat

Zamanın Tanığı

Katılım

29 Mayıs 2020

Mesajlar

1.073

Makaleler

2

Daha fazla  

Cinsiyet

Erkek

Meslek

öğrenci

• 3 Ocak 2021

• #8

aKuu dedi:

Dedem vefat edeli 10 sene oluyor ama ben hala öldüğünü kabullenemiyorum. Bazen rüyamda görüyorum imkansız olduğunu biliyorum ama bir şekilde geri gelmiş deyip seviniyorum sonra uyandığımda sevincim bitiyor. Kendimi suçluyorum sebepsiz yere. Ailemin hatırlayıp üzüldüğünü görünce keşke yerine ben ölseydim diyorum. Bu psikolojiden çıkmak için ne yapmam lazım?

Genişletmek için tıkla...

O ölmeseydi ben ölseydim dememelisin bence. O büyümüş, yaşamış ve vakti dolmuş aramızdan ayrılmış. Üzülebilirsin insansın sonuçta. Rüyalarını, dedenle rüyalarını dolu dolu yaşa.

 

ftftc_

Kilopat

Zamanın Tanığı

Katılım

3 Şubat 2018

Mesajlar

2.851

Makaleler

3

Çözümler

10

• 3 Ocak 2021

• #9

 

M

masterhaşhaşi

Megapat

Zamanın Tanığı

Katılım

28 Ağustos 2016

Mesajlar

1.035

Çözümler

4

Daha fazla  

Cinsiyet

Erkek

• 3 Ocak 2021

• #10

Bu forumun %80'inde psikolojik problemler var. Bazen sanki Taksim Mutlu Tekerlekler Gay Barın önünden geçiyormuş gibi oluyorum. Kardeşim 1 ve 0 değeri vardır. Deden artık 0'da.