Benim severek oynadığım ve tercih ettiğim tiplerinin tamamına yakınını singleplayer tarafı kuvvetli, iyi kötü hikayesi olan veya bir şekilde sürekliyici olan ve sonu gelen oyunlar.
İstisnai olarak AoE2(campaign tarafı), ETS2(SP kariyer modu), CS:GO/CS2 var. Ancak bunlar da bir şekilde sıkmayı başardı. İlk ikisi tekrara düşerek, sonuncusu da Valve tarafından içine edilerek beni soğuttu.
İstisnaları geçip, genel tarafa bakarsak, hoşuma giden oyunların büyük bir kısmını en az bir kez daha oynanma hevesim gelir. Quantic Dream oyunları, CoD serisinin eski MW ve Black Ops oyunları, Crysis serisi, Splinter Cell serisi vb. bu liste uzar gider. Çok sevdiğim oyunlarda tekrar sayısı abartılı seviyelere geliyor. Örneğin Mass Effect üçlemesinde 1000 saatten fazla geçirdim. RtC Wolfenstein oyununu çocukluğumdan beri abartısız 70 defa bitirmişimdir(sonuncusu geçen haftaydı).
Tekrar sayısı artınca araya daha uzun boşluk giriyor tabi. Ancak yatmadan önce eski hatıraları düşünmek gibi bazen eski oyunlarla da nostalji yapıyorum. Artık çok daha sonra olsa da bunları takrar oynamaya meyilliyim.
