Zaten "sanırım" diyerek varsayımda bulundum. Benim babam ortaokul mezunu, annem lise mezunu. Annem ev hanımı, babam da yıllardır esnaftı. Şu an 23 yaşımdayım ve ben 17 yaşımdayken babam dükkanı kapattı. Lisede, ortaokulda ve ilkokulda yaşıtlarım okuldan hemen sonra eve giderken ben dükkana gider annemle beraber akşam 6-7'ye kadar çalışırdık. Babam da o sırada ek iş yapabilsin diye. Hep içimde UK'de kalmıştır eve gidip banyor mu yaptıktan sonra güzel bir yemek yiyebilmek ve hemen bilgisayarımı açıp arkadaşlarımla takılmak. Ancak eve gittiğimde pilim bitmiş oluyordu ve kalan enerjimi de derslere vermek zorunda kalıyordum. Zaten bilgisayarım da çok iyi olmadığı için her geçen sene girdiğim oyunları kaldırmamaya başladı. Arkadaşlarıma dalga konusu olurdum. Sinirden bilgisayara tekme atıp bozmuşluğum bile var. Parasızlık, istediğin şeyi alamamak insana çok koyuyor. Ne kadar anlayabilirsin bilmiyorum. Paranın ne kadar zor kazanıldığını bakkalda bir ekmekten sadece 4 kuruş kar ettiğimizi fark ettiğimde anladım. Üstüne lise sonda babam bakkalı kapattı. Bir yerde asgari ücretle işe başladı. Asgari ücretinin hemen hemen üçte birini dershaneye veriyorduk. Bu parayı da her ay ben elimle götürüp ödüyordum. Yaşanan zorluğu ve o parayı teslim ederken yaşadığım mahcubiyeti anlatamam. O yüzden ne yapıp ne edip okumam gerekiyordu. O verilen paraların hakkını da sonuna kadar almam gerekiyordu. Hep hocalarımı darladım, maksimum verimi almaya çalıştım. Sonunda mühendislik kazandım. Stajlar yaptım. Stajları yaparken firmada çalışan fabrika işçilerine bakınca "iyi ki" dedim. Özel sektörde aranan adam olmadıktan sonra gerçekten çekilen çilenin haddi hesabı yok. Hayatta çabaladığın kadar varsın. Kendine kattıkların kadar varsın. Bu demek değil ki 24 saat kafa kaldırmadan çalış. Ama işi bir düzene oturttuğun zaman akıp gidiyor inan bana. Sadece başlangıçta o düzeni oturturken zorlanacaksın o kadar. Bir hedefin ve gayen de olursa başaramayacağın hiçbir şey yok. Kararlılık konusuna gelince ben de senin gibiyim aslında. Çabuk sıkılırım. Ancak yaptığın işten para kazandıkça ve o keyfi tatmaya başlayınca ilgini kaybetmiyorsun kolay kolay. Sana tavsiyem her gününün kıymetini bil. Özellikle üniversite çağına gelmeden önce elinden geleni yapmaya çalış. Hayat her zaman bugünkü gibi akmayacak çünkü. Bazı kelimelerimle kalbini, onurunu kırdıysam özür dilerim. Hayatında başarılar dilerim
