Bitmeyen üşengeçlik durumu

House of HOO

Decapat
Katılım
21 Temmuz 2018
Mesajlar
282
Merhaba Technopat ailesi, çok uzun süredir üzerimde olan bir durumdan bahsedeceğim, hatta direk kişiliğime oturmuş bir özellik bile diyebilirim. Durumum şöyle ki herhangi bir şeyi yapmaya çok üşeniyorum, getir götür işleri ya da derse çalışmak anlamında değil. Örneğin uzun süredir izlemek istediğim bir diziyi izlemek ya da okumak istediğim bir kitabı açıp okumaya çok üşeniyorum, her sabah kalktığımda aklıma gelen ilk şey "şu kitabı bugün okuyacağım" oluyor ama bir türlü elim gitmiyor. Tatil olduğu için gün boyunca bilgisayar başındayım ve sürekli artık zevk bile alamadığım oyunları oynayıp duruyorum. Eminim ki o oyunu oynamak yerine şu izlemek istediğim diziyi açıp izlesem çok daha fazla eğlenceli vakit geçireceğim ama olmuyor bir türlü olmuyor. Boş boş yatakta saatlerce uzanıyorum bazen ve bu durum beni inanılmaz rahatsız etmesine rağmen nedense o diziyi o kitabı bir türlü açıp onunla meşgul olamıyorum. Bu örnekleri veriyorum çünkü bunlar yapmaktan en çok zevk aldığım şeyler. Eskiden günde bir kitap bitirdiğim zamanlar olurdu ve harika bir tat bırakırdı damağımda bunu hatırlıyorum ve aynı şeyi tekrar yaşamak istiyorum ama nedense elime alamıyorum o kitabı. Ne zaman bir şeyle uğraşmak istesem o işi yaptığımı hayal edip hemen vazgeçiyorum ve tekrar bilgisayarın başına oturuyorum. Bu durum arkadaşlarım arasında "sıkıcı" diye tabir edilmeme bile yol açıyor zaman zaman, çünkü hiçbir şey yapmak istemiyorum, evimde saatlerce oturup duvarı izlerken bile keşke gidip arkadaşlarımla bir şey yapsam diye düşünmüyorum, yalnızca bomboş geçirdiğim vakte üzülüyorum ve bu çıkmaz döngü sürekli bir şekilde devam ediyor. Ne yapmamı önerirsiniz, tavsiyelerinizi bekliyorum, teşekkür ederim.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Merhaba öncelikle. Bahsettiğiniz bu duruma bende yakalanmıştım. Okurken kendimi gördüm o yüzden size yardımcı olmak isterim. Öncelikle bu durum bir rahatsızlık değil. Bilinçaltınızla ilgili bir durum var. Yapmak istediğiniz şeyler, hayalleriniz ve kafanızda ki planlarınız sizin öz benliğinizi ve karakterinizi, harekete geçmemeniz ise bilinçaltınızın size dayattığı sahte benliğinizle ilgili.

Bu genelde öz güveniniz çok düştüğünde, hedefiniz olmadığında, yada yüksek tempoda geçirdiğiniz bir dönem ardından gelen kendini salıverme durumundan kaynaklanabiliyor. Ben bu durumdan bilinçaltıma karşı koymaya çalışarak sıyrıldım. Yani o an aklınıza bir şey geldiği zaman yapmanız gerekiyor. Dışarı mı çıkacaksınız çıkın. Kitap mı okuyacaksınız okuyun. Bunu zorlanarak yapın lütfen. Bir süre böyle kendinizi zorlayın. Bu durumdan kurtulacaksınız yada ilerleme kaydedeceksiniz. Bilinçaltımızı yönetmemiz gerekiyor.
 
Üşenirsen kaybedersin. Yaşlanınca pişman olursun. Hayat senin...
Ya bak dostum adam zaten söylediğin şeyleri biliyor ve bunlardan yakınıyor zaten. Adama öneri vermen gerekiyor. Boş boş edebiyat yapıyorsun burada. Bu arada aynı sorun bende de var ve hiçbir çözümünü bulamadım. Antidepresan ilaçlar kullanmaya başladım. İşler gittikçe kötüleşti benim için.
 
Ya ben bu mesajı okumaya üşendim yazmaya çok üşeniyorum. Zaten yıllardır ilaç kullanıyorum sonuç aynı benim için hayat bitti diye düşünüyorum.
 
Edebiyat değil gerçekler. Eğer hastalık olduğunu düşünüyorsanız; forumdaki insanlardan değil psikolog veya psikiyatrist alanında kendini geliştirmiş insanlardan fikir alırsınız.
 
Merhaba Technopat ailesi, çok uzun süredir üzerimde olan bir durumdan bahsedeceğim, hatta direk kişiliğime oturmuş bir özellik bile diyebilirim. Durumum şöyle ki herhangi bir şeyi yapmaya çok üşeniyorum, getir götür işleri ya da derse çalışmak anlamında değil. Örneğin uzun süredir izlemek istediğim bir diziyi izlemek ya da okumak istediğim bir kitabı açıp okumaya çok üşeniyorum, her sabah kalktığımda aklıma gelen ilk şey "şu kitabı bugün okuyacağım" oluyor ama bir türlü elim gitmiyor. Tatil olduğu için gün boyunca bilgisayar başındayım ve sürekli artık zevk bile alamadığım oyunları oynayıp duruyorum. Eminim ki o oyunu oynamak yerine şu izlemek istediğim diziyi açıp izlesem çok daha fazla eğlenceli vakit geçireceğim ama olmuyor bir türlü olmuyor. Boş boş yatakta saatlerce uzanıyorum bazen ve bu durum beni inanılmaz rahatsız etmesine rağmen nedense o diziyi o kitabı bir türlü açıp onunla meşgul olamıyorum. Bu örnekleri veriyorum çünkü bunlar yapmaktan en çok zevk aldığım şeyler. Eskiden günde bir kitap bitirdiğim zamanlar olurdu ve harika bir tat bırakırdı damağımda bunu hatırlıyorum ve aynı şeyi tekrar yaşamak istiyorum ama nedense elime alamıyorum o kitabı. Ne zaman bir şeyle uğraşmak istesem o işi yaptığımı hayal edip hemen vazgeçiyorum ve tekrar bilgisayarın başına oturuyorum. Bu durum arkadaşlarım arasında "sıkıcı" diye tabir edilmeme bile yol açıyor zaman zaman, çünkü hiçbir şey yapmak istemiyorum, evimde saatlerce oturup duvarı izlerken bile keşke gidip arkadaşlarımla bir şey yapsam diye düşünmüyorum, yalnızca bomboş geçirdiğim vakte üzülüyorum ve bu çıkmaz döngü sürekli bir şekilde devam ediyor. Ne yapmamı önerirsiniz, tavsiyelerinizi bekliyorum, teşekkür ederim.
Bende de aynı durum var. Kafam sürüyle hedef var ama kalkıp yapmak yük geliyor. Belkide üniversite zamanı çok yorulduğum için olabilir.
 
Ben günde en az 12 saat iş, 4 saat kendimi geliştirmek ve 2 saat sevdiklerim için ayırıyorum. Ben kahraman değilim; hastalık yoksa sizlerde yapabilirsiniz. Bahanelerin arkasına sığınmayın.
 
Ben günde en az 12 saat iş, 4 saat kendimi geliştirmek ve 2 saat sevdiklerim için ayırıyorum. Ben kahraman değilim; hastalık yoksa sizlerde yapabilirsiniz. Bahanelerin arkasına sığınmayın.
Bir diğer çözümde dediğiniz gibi meşguliyet. Meşgul olduğumuz zaman beynimiz daha iyi planlama yapabiliyor. Mümkün olduğunca zihnimizi meşgul etmek, rahatlığa alışmasına izin vermemiz gerekiyor.
 
Uyarı! Bu konu 5 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Bu konuyu görüntüleyen kullanıcılar

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı