Bu Hayat Yapayalnız Yaşanır Mı?

Genelde memnunum ama bazen dert sıkıntı basınca anlatacak kimsen olmuyor. Eğer insanlar beni sevseydi ben de onları severdim orası ayrı ben yalnız olmak istemiyorum ama yalnızlığa alıştım.
Kendinizi çok iyi ifade ettiniz. Ben de sayenizde çok iyi anladım. Eğer memnun değilseniz sosyalleşmek için birçok alternatif olduğunu biliyorum.

Ama ben de sizin gibi bir hayat sürmeyi düşünüyorum. İnsan yoksa dert de yoktur bence.
 
Yapayalnız asla yaşanmaz. En azından bir eş gerekir. Sex en temel ihtiyaçlardan. (Bende yapayalnızım bu arada.)
Düşüncenize saygı duyuyorum fakat seks bir temel ihtiyaç değildir. Cinsellik bir temel ihtiyaçtır. Cinsel ilişki yaşamak için de bir partnere gerek yoktur zaten. Mastürbasyon diye bir şey var.
 
Kendinizi çok iyi ifade ettiniz. Ben de sayenizde çok iyi anladım. Eğer memnun değilseniz sosyalleşmek için birçok alternatif olduğunu biliyorum.

Ama ben de sizin gibi bir hayat sürmeyi düşünüyorum. İnsan yoksa dert de yoktur bence.

Ben yapayalnız değilim sadece dışa kapalıyım. Ama arkadaşlarımdan da memnun değilim çünkü hepsi sigara içen, her öğle molasında Fast food+sigara yapan tipler. 1-2 tanesi benim sayemde spora başladı ama yine aynı disiplinsiz aynı monoton hayatları var. Ve bu tiplerin bile beni dışladığını fark edince liseden sonra yalnız kalacağımı anladım. Yalan olmasın 1-2 tane iyi anlaştıklarım var. Diğerleri ile aynı arkadaş grubunda olmasak selam bile vermem.
 
Yalnız yaşayabilen ve bununla alakalı hiçbir sıkıntısı olmayan insanlara gerçekten saygı duyuyorum evet bazen yalnız kalmak bana da iyi geliyor huzur bulup kendimi dinleyebiliyorum ama bir süre sonra duvarlar üstüme gelmeye başlıyor her insanın arada bir bile olsa buluşup konuştuğu anı biriktirdiği ve vakit geçirdiği bir arkadaşı olmalı bana göre.
 
Ben yapayalnız değilim sadece dışa kapalıyım. Ama arkadaşlarımdan da memnun değilim çünkü hepsi sigara içen, her öğle molasında Fast food+sigara yapan tipler. 1-2 tanesi benim sayemde spora başladı ama yine aynı disiplinsiz aynı monoton hayatları var. Ve bu tiplerin bile beni dışladığını fark edince liseden sonra yalnız kalacağımı anladım. Yalan olmasın 1-2 tane iyi anlaştıklarım var. Diğerleri ile aynı arkadaş grubunda olmasak selam bile vermem.
Anladım hocam. Herkes dışa dönük olmak zorunda değil neticede. Hatta bence sizin kendi kendinize yetebiliyor olmanız dışa dönük olmaktan çok daha iyi.
 
Yalnız yaşayabilen ve bununla alakalı hiçbir sıkıntısı olmayan insanlara gerçekten saygı duyuyorum evet bazen yalnız kalmak bana da iyi geliyor huzur bulup kendimi dinleyebiliyorum ama bir süre sonra duvarlar üstüme gelmeye başlıyor her insanın arada bir bile olsa buluşup konuştuğu anı biriktirdiği ve vakit geçirdiği bir arkadaşı olmalı bana göre.
Hiç bir sıkıntısı olmadığına kendini inandıranlar :D
 

Geri
Yukarı