Kısacı
Hectopat
- Katılım
- 24 Aralık 2019
- Mesajlar
- 1.972
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 7
Bu sistemin ne kadar korkunç oldugunu ve insanları simüle ortamda ego nüksesine maaruz bırakıp kişisel edinimlerini nasıl çürüttüğü hakkında defalarca burada konu açmışımdır. Büyüdüm mü bilmem ama belli rahatsızlıklarımdan sonra günlük hayatıma odaklanmaktansa derslere odaklanır oldum. Muhtemelen ayakta olduğum zamanın çoğunu ders ortamında geçirdiğim için.
Gel zaman git zaman bu böyle devam etti. İçimde bulunan eksiklik hissini yenemeden, sorgulayamadan derslerime yetişmeye devam ediyordum.
Dersleri kaos olarak görüyorum çünkü çoğunun geleceğimdeki yeri meçhul iken sayılarının ve konu ağırlıklarının çok fazla olması, ve bu sebepten ötürü konularda geri kalmak veya ezberlemekten başka şansının olmaması.
Tabii ki bu şartlar sınıf ortamında gerçekleşir.
Yani okulda.
Allah'tan okul var ki biz 10 saat okula git gel yapalım üstüne üstlük ödev verilsin (afedersiniz, kol gibi) ve 17 dersin müfredat ağırlığına bilişsel ve anlayarak yetişmeye çalışalım. Üstüne üstlük eriyen vakti, ulaşımı ve birçok masrafı da üstüne eklediğimizde okula gitmenin korkunçluğundan söz edebiliriz. Sonra açık öğretimdeki eleman gitsin kolay sınavından hop OBP arttırsın.
Bakın ben proje okulunda okuduğum için zümre kesim hep bir böbürlenme babında sınavları zor yapma veya zor ödevler verme çabasında.
Mesela 75 sayfa sunum ödevi teslim ettim. Hem de din DERSİ İÇİN!
Şu anda yaklaşık 30 sayfa edecek matematik ödevimi baştan elim ile yazıyorum ve haftaya teslim etmem gerekiyor.
10 sayfa evet 10 sayfa seçmeli bir ders için makale hazırlayıp teslim ettim.
Aynı zamanda 2 tane kitap okuyarak bunların da açıklamalı özetini teslim ettim. (Bunlar da seçmeli ders.)
4 sunum ve 1 video hazırlayarak bir seçmeli dersi daha besledim.
Bunların hemen hemen hepsi performans ödevleri ve genel dönem içinde verilen ödevler (matematik olan proje).
Şimdi bunlara uzun süre veriyorlar mı veriyorlar ama sadece 1 ödev yok bildiğiniz gibi.
İlk sınavlarımız oldukça ağır ve 3,4 sayfaya ulaşan 1 cümlelik 5-10 soruluk sınavlar oluyor. Hatta bazı öğrenciler çoğu sınavı bu kadar açıklama mecburiyetinde olduğu için yetiştiremiyor. Öğrencinin yazma hızı kabiliyeti çıkarımları göz ardı edilirken ezber becerisi yükseltiliyor.
Bakın ben çok çalışıyorum siz az çalışıyorsunuz gibi bir tavır göstermiş olabilirim ancak çoğu öğrencinin de ağır şartlar altında lise eğitimini devam ettirdiğini düşünüyorum.
Gerçekten bir süre sonra (7-8 yıl) bile aynı temanın zorunu, daha çok cabasını gördükten sonra elimize daha zorunu yapabilmekten başka bir şey geçmiyor. Mühim olan bu değil. Sorun hala gelişemiyor olmamız.
Bu düzeni lisede erken görüp 2 yıldır ikna edemediğim ailemi bu sene zar zor ikna edebildim. Açık öğretime geçeceğim.
Ödevlere, ağır sınavlara harcadığım vakti kendime ayırmak istiyorum. Bu ne tatil anlamında ne de keyif.
Ve ben bu ödevlerin ağırlığından ötürü TYT'yi devam ettiremiyorum bile.
Bari en azından hayatıma etki edebilecek bir sınavı düşüneyim, onun üzerinden gideyim.
El yazısı 10 sayfa yazmayayım be abi!
75 sayfa sunu ne? Üstelik hepsi metin. 10 günümü aldı bitirmesi, geç teslim ettim.
Bu kadar boş şeylere boş işlere dolu zamanımı vermek bana pişmanlıktan başka bir şey tattırmıyor.
Okulu, verdiği bilgileri koşulsuz şartsız kabul etmeme bile üzülüyorum. Bu bir aşağılık kompleksi değil.
Umarım 12. sınıfım rahat geçer.
Böyle bir durumda açıköğretime geçmek ne kadar mantıklI?
Gel zaman git zaman bu böyle devam etti. İçimde bulunan eksiklik hissini yenemeden, sorgulayamadan derslerime yetişmeye devam ediyordum.
Dersleri kaos olarak görüyorum çünkü çoğunun geleceğimdeki yeri meçhul iken sayılarının ve konu ağırlıklarının çok fazla olması, ve bu sebepten ötürü konularda geri kalmak veya ezberlemekten başka şansının olmaması.
Tabii ki bu şartlar sınıf ortamında gerçekleşir.
Yani okulda.
Allah'tan okul var ki biz 10 saat okula git gel yapalım üstüne üstlük ödev verilsin (afedersiniz, kol gibi) ve 17 dersin müfredat ağırlığına bilişsel ve anlayarak yetişmeye çalışalım. Üstüne üstlük eriyen vakti, ulaşımı ve birçok masrafı da üstüne eklediğimizde okula gitmenin korkunçluğundan söz edebiliriz. Sonra açık öğretimdeki eleman gitsin kolay sınavından hop OBP arttırsın.
Bakın ben proje okulunda okuduğum için zümre kesim hep bir böbürlenme babında sınavları zor yapma veya zor ödevler verme çabasında.
Mesela 75 sayfa sunum ödevi teslim ettim. Hem de din DERSİ İÇİN!
Şu anda yaklaşık 30 sayfa edecek matematik ödevimi baştan elim ile yazıyorum ve haftaya teslim etmem gerekiyor.
10 sayfa evet 10 sayfa seçmeli bir ders için makale hazırlayıp teslim ettim.
Aynı zamanda 2 tane kitap okuyarak bunların da açıklamalı özetini teslim ettim. (Bunlar da seçmeli ders.)
4 sunum ve 1 video hazırlayarak bir seçmeli dersi daha besledim.
Bunların hemen hemen hepsi performans ödevleri ve genel dönem içinde verilen ödevler (matematik olan proje).
Şimdi bunlara uzun süre veriyorlar mı veriyorlar ama sadece 1 ödev yok bildiğiniz gibi.
İlk sınavlarımız oldukça ağır ve 3,4 sayfaya ulaşan 1 cümlelik 5-10 soruluk sınavlar oluyor. Hatta bazı öğrenciler çoğu sınavı bu kadar açıklama mecburiyetinde olduğu için yetiştiremiyor. Öğrencinin yazma hızı kabiliyeti çıkarımları göz ardı edilirken ezber becerisi yükseltiliyor.
Bakın ben çok çalışıyorum siz az çalışıyorsunuz gibi bir tavır göstermiş olabilirim ancak çoğu öğrencinin de ağır şartlar altında lise eğitimini devam ettirdiğini düşünüyorum.
Gerçekten bir süre sonra (7-8 yıl) bile aynı temanın zorunu, daha çok cabasını gördükten sonra elimize daha zorunu yapabilmekten başka bir şey geçmiyor. Mühim olan bu değil. Sorun hala gelişemiyor olmamız.
Bu düzeni lisede erken görüp 2 yıldır ikna edemediğim ailemi bu sene zar zor ikna edebildim. Açık öğretime geçeceğim.
Ödevlere, ağır sınavlara harcadığım vakti kendime ayırmak istiyorum. Bu ne tatil anlamında ne de keyif.
Ve ben bu ödevlerin ağırlığından ötürü TYT'yi devam ettiremiyorum bile.
Bari en azından hayatıma etki edebilecek bir sınavı düşüneyim, onun üzerinden gideyim.
El yazısı 10 sayfa yazmayayım be abi!
75 sayfa sunu ne? Üstelik hepsi metin. 10 günümü aldı bitirmesi, geç teslim ettim.
Bu kadar boş şeylere boş işlere dolu zamanımı vermek bana pişmanlıktan başka bir şey tattırmıyor.
Okulu, verdiği bilgileri koşulsuz şartsız kabul etmeme bile üzülüyorum. Bu bir aşağılık kompleksi değil.
Umarım 12. sınıfım rahat geçer.
Böyle bir durumda açıköğretime geçmek ne kadar mantıklI?
