Çocukluk travmalarınız

1. Sınıftan 4. Sınıfın 2. Dönemine kadar ilkokul hocamdan her Allah'ın günü boş yere onun keyfi için dayak yemek. Sonra ortaokula geçince hocalarım beni ilkokul hocam gibi dövecek diye yanlarından dahi geçemiyor yüzlerine bakamıyordum korkudan.
 
Jimmy Hopkins dedi:
Dedemin vefat etmesi. Dedem vefat ettikten sonra psikolojik sorunlarım başladı. Onunla dede Tor'un ilişkisi içerisinde gibi değil de, sanki bir arkadaş gibiydik. Maalesef ki hala devam ediyor sorunlarım.
Genişletmek için tıkla...

Başınız sağ olsun.
Çok kötü şeyler var iyi bir çocukluk geçirmişim o zaman ben.
 
4. Sınıfın ilk günü yeni öğretmenim beni haksız yere dövmüştü. Bir süre sonra "araya bayram tatili giriyor, birkaç gün senden kurtuluyorum" gibi gereksiz rencide edici bir cümle kurmuştu. Hep sınıfın en zekisi olarak tanınırken yeni öğretmenimin, arkadaşlarımın önünde böyle davranması çok zoruma gitmişti. Sene sonu deneme sınavı birincilik belgemi verirken inanılmaz mahcup oluşunu gördüğümden beri öğretmenim de olsa kimsenin hakkımdaki görüşlerini sallamamaya başladım. Bazen travmalar çok güzel şeyler öğretiyor
 
332707 dedi:
Anaokulunda bir kızla kavga etmiştim, öğretmenler olayı uzatmışlardı veliler gelmişti, herkes beni suçlamıştı, annem yanımda durmayıp o da beni kötülemişti.
Genişletmek için tıkla...
Başıma geldi, anlıyorum....
 
Söyleyecektim ama boşver. Biraz özele kaçıyor sa.
 
Travmam yok hocam ama korkum var. Annemin veya babamın ölmesi. Öyle bir şey yaşarsam kendimi asla toparlayamam. Düşünürken bile korkuyorum.
Prime777 dedi:
Babam öldü hocam. Küçük yaştan beri özgüvenim yok ondan.
Genişletmek için tıkla...
Başınız sağolsun hocam. Mekanı cennet olsun.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…