Arkadaşlar yıllardır bugüne kadar çok eziklendim ya da alay konusu oldum. Halbuki bende hiçbir şey yok. Sanırsam çekingen olduğum için olabilir. Bir de herkesi sevemiyorum ama bilmiyorum son 4 yıldır arkadaşım çevrem yok kalmadı. Bisikletle dolaşıyorum fakat çok sıkıcı. Evde kalmaktan da sıkıldım. Yeni insanlarla tanışmak istiyorum farklı duygular hissetmek istiyorum fakat yapamıyorum. Yine eziklenecek gibi hissediyorum. Bu korkuyu yenemiyorum. Bir de üstüme de çekidüzen veremiyorum. Yüz simam da epey çocuksu okulda zaten yeteri kadar eziklendim. Bazen çok saçmalıyorum biriyle konuşurken inanın ne dediğimi bilmiyorum ne yapabilirim nasıl çevre edinebilirim? Bu beni depresyona kadar sürekledi. Benim istediğim çevre bana benzesin hal hatır sorsun yeter bir de arada takılalım o kadar çok mu şey istiyorum bu insanlardan?