Çok konuşma huyumdan nasıl kurtulabilirim?

Veri depolama olayını bilen veya bilmeyen herkese sordum. Bayağı bir araştırdım. Sonunda sadece telefon yeterli dedim ve bu konuda hallettim. Ondan sonra başka şeyler çıktı falan.

Mesela başka bir şehirdeki öğretim üyesi ile tanışıyorum. Sadece muhabbet ediyoruz. Sürekli dert yanıyorum. Aslında bu öğretim üyeleri ile konuştuğumu başkasına söylüyorum. Söylesem azar yeme olasılığım yok ama yine de söylüyorum. Bunun gibi nice olaylar var.

Herkesi defalarca arayarak rahatsız ederim. Bu şekilde gitmiyor. Hayatım aynı döngü içinde geçiyor. Kimseye bir şey sormasam ortada problem ortadan kalkacak.

Ayrıca, karşıdaki kişi beni asla aramaz. Hep hal hatır soran benim. Bir kere bile aradıklarını görmedim. Bu şekilde olması da beni üzüyor. Onların gözünde hiçbir şey gibiyim. Telefonlarıma geri dönen çok az kişi var. Mesela o dediğim kişiler PC mühendisi hocaları. Tanıştığımla kaldı ancak mail attğım zaman bana cevap veriyorlar. Birkaçının telefon numarası bile var bende.

Herkese fikir danışıyorum bir de. Aslında benim hayatına başkası karışma gibisi bir şey yapıyorum. Defalarca başka birilerine sorduğum için diğerleri madem benim dediğimi yapmayacaksan bir daha sorma diyorlar ve bu konuda haklılar. Ama benim kafamda sürekli karmaşa oluyor sora sora.

Bazen kendime kısıtlama koyuyorum ama belli bir süre sonra tekrar aramaya başlıyorum. Bundan nasıl kurtulurum?

İyi Sosyaller.

Karşı tarafın açısından düşünün bir de olayı. Yanlış zamanda rahatsız etme olasılığınızın yüksek olduğunu düşünmekle başlayabilirsiniz.

İnsülin dedi:

Karşı tarafın açısından düşünün bir de olayı.

Genişletmek için tıkla...

Evet, empati yapıyorum. Ben de rahatsız olurdum.

Analizlerime göre yalnız kalmayı sevmeyen birisin. Buna alışman gerek çünkü hayatında en az bir defa yalnız kalacaksın. Örneğin ben; küçüklüğümden beri genel olarak dışlanan bir çocuktum. İlkokul ortaokul zamanlarımda kimse bana değer vermiyordu ve benimle arkadaşlık kurmuyordu. Senin yaşadığın durumlar yüzünden, çok konuşmam ve gereksiz konuşmam yüzünden oluyordu hep bunlar. Sonra bir şey fark ettim; bu dünyada her şey, al gülüm, ver gülüm üzerine dönüyor. Verdiğin gülü istemiyorlarsa, senin de onlardan alacak bir gül istememen gerek. Yani; biriyle iletişime girdiğinde, karşı taraf iletişimi kesmek istiyorsa duracaksın. Bu durumu sürekli karşı taraftan bir sinyal alana kadar devam ettireceksin. Arkadaş olmak istediğin biriyle arkadaşlık kuramadığında bunu sorgulamak yerine yeni arkadaşlar arayacaksın. Bir zaman gelecek ki gül verdiğin o kişi, gülünü alacak ve sana da gül vermeyi unutmayacak. İşte o zaman iletişim kuracağın insanları bulacaksın ve arkadaşlık çevreni genişleteceksin. Seni istemeyen insanların üzerine gitmeyeceksin. Kendi değerini kendin biçeceksin ve kendi değerine göre arkadaşlıklar kuracaksın. Hayat bana bunları öğretti umarım doğru öğretmiştir ve yanılmıyorumdur