Çok yalnızım ve korkuyorum

Prozac kullan hepsi geçecek düzeleceksin umursamaz mutlu olacaksın bende çok zorbalık gördüm şuan umursamazım ama kötü bir insan oldum yapanları görsem topugundan asarım.

Şöyle söyliyim coğrafya kaderdir.
Ama çağdaş ve demokrat özgür haklarımızı, bazı kısıtlamak isteyen ve buna da ahlak dışı diyen ahlaksızlar yüzünden içine kapanık insanlar var.
Bu yüzden ne istiyorsan onu yaşa.
Kendin bil herkes bilmese de olur
Özgür ol hayatı yaşa.

rolexr dedi:

Nasıl anladın?

Genişletmek için tıkla...

Nasıl anladığımı boşver ama sana birkaç tavsiye vereyim.

Bu hayatı bir kere yaşayacaksın ve bunu yalnız başına yapman çok zor olur. Fakat birilerini bulmak istiyorsan da kendini bulman lazım önce. Mesela depresyondayım demişsin, depresyonda olduğunu kimse bilmiyorsa kim destek olur ki sana? Ufak değişikliklerle Kendini mutlu etmeye çalış. Mesela odan varsa düzenini değiştir,bir hobi edin. Ardından insanlarla konuşmayı dene. Mesela annene yardım et,babanla ufak tefek şeyler hakkında konuşmayı dene. Arkadaş ortamına biraz girmeyi dene illa ki seninle de konuşacaklardır ve zamanla açılacaksındır. İlla kalabalık ortamlara girmene gerek yok bu arada. Kendi sınıfında veya başka sınıflarda illa ki senin gibi olanlar vardır. Onlarla konuşmaya başlayabilirsin mesela. Söylemesi kolay diyorsun belki içinden şu an ama ben sadece örnek verebilirim sana bunları yapmak zorundasın diyemem,çünkü seni senden iyi kim tanıyabilir ki?

Hayatım tam ablamıyla böyle ama ben bu kadar mutsuzluk duymuyorum hocam. Ayrıca 11.sınıftayım. Burada size öneri yapmak istemiyorum. Aklınızı başınıza toplamanızı istiyorum. Yalnızlıktan korkulmaz. 11.sınıfa kadar okul arkadaşım olmadı ancak hep yalnızlığı benimsedim. Yapmanız gereken tek şey hayatınızdaki olumsuz ve negatif şeyleri kendi lehinize çevirmeniz. Okulda zorbalık mı görüyorsun? Kendini kanıtla. Ailen seni dinlemiyor mu? O zaman sende ailene aynı şeyi yap. Her şey sizin elinizde. Kimsenin pürüzsüz bir hayatı olmaz. Asla da amaçlar bitmez.

Dostum, profesyonel destek alman lazım. Önce psikolog yetmezse psikiyatriye gitmelisin.

Lise'yi açıktan okuduğumdan beri 1 tane arkadaşım yok. Çok fazla evden dışarıda çıkmam ve çoğunlukla yalnız takılırım. Bu yalnızlığı bir tek ben problem etmiyorum herhalde.

Eren AK dedi:

Kendince çabalamadıktan sonra kaybetmeye mahkumsun, iyi forumlar.

Genişletmek için tıkla...

Mükemmel sözmüş hocam.

Famronty dedi:

Lise'yi açıktan okuduğumdan beri 1 tane arkadaşım yok. Çok fazla evden dışarıda çıkmam ve çoğunluk yalnız takılırım. Bu yalnızlığı bir tek ben problem etmiyorum herhalde.

Genişletmek için tıkla...

Bende yalnızlığı seviyorum hocam. Yalnızlık bana verilmiş bir ödül gibi.

sen7en dedi:

Dostum, profesyonel destek alman lazım. Önce psikolog yetmezse psikiyatriye gitmelisin.

Genişletmek için tıkla...

Sana birşey söyliyim mi?
Pisikiyatriye benzer bir sebepten gittim. Gözü yaşlı anlattım. Ağlaya ağlaya anlattım.
Bana dedi ki bu bir problem değil merak etme.
Ne hissediyorsan onu yaşa problem yok dedi.
Yani evet derdini birine anlatmak iyi geliyor ama sana uyutan ilaçlardan başka birşey vermez pisikiyatri.
Ek olarak bir zamanlar yanlız olmayı bireysel olmayı seviyordum.
Herkes toplumsal değildir.
Ama şu an tam tersiyim değişiyor her şey merak etmeyin şu an bir markette millete satış yapıyorum.

Benjamin the Ferel dedi:

Bende yalnızlığı seviyorum hocam. Yalnızlık bana verilmiş bir ödül gibi.

Genişletmek için tıkla...

Kiminle konuşsan yalnızlıktan bir hastalık gibi bahsediyor ve bu konu sinirimi bozuyor. Psikolojik durumu iyiyse yalnızlığın kime ne zararı var ?