Evi sağlam kalan akrabası ya da başka şehirlerde akrabası olanların büyük kısmı akrabalarına gidecek. Akraba akraba dolaşıp epey bir süre misafir kalacaklar. Bazı kişiler her şeye rağmen risk alıp binalarında kalmaya devam edecek.
Bu imkana sahip olmayan on binlerce kişi çadır kentlerde aylarca yaşamak zorunda kalacak.
Enkaz kaldırma çalışmaları ve son ölüm sayılarının hesabı haftalarca devam edecek, sonrasında ayakta kalsa da hasarlı binaların yıkımına geçilecek. Bu kısım yıllarca sürüyor, İzmir'de bile neredeyse 2.5 yıldır hâlâ boşaltılmış ve yıkılacağı günü bekleyen binalar var. Bu kadar geniş ölçekte bunun kaç yıl süreceğini hesapla.
Ondan sonra yine bu çakal müteahhitler devreye girecek, çoğu binayı onlar yapacak yine yollarını bulacaklar... Devlet kendi yaptığı binaları birkaç yılda kurayla dağıtır ama mağdur olacak yine on binlerce kişi kalacak. Çoğu bir daha ev alamayıp kirada ve bazıları muhtemelen başka şehirlerde hayatlarına devam edecek. Psikolojileri de çok uzun süre düzelmeyecek.
Sırf benim hatırladığım dönem içinde bu filmi Adana, Gölcük, Düzce, Van ve İzmir'de daha önce gördüm. Böyle giderse torunlarım da görmeye devam edecek...