Dışlanıyorum

Böyle insanların seninle olmaması senin için daha iyi boş ver. Bende eskisi gibi sosyal değilim kendi kendime yetiyorum ama herkes için böyle değil tabii ki.
 
Mesela bizim köylü gençleri bir grup açmış ve bundan zerre haberim yok. Baba tarafı değil de anne tarafındaki kuzenlerin de grubunun olduğunu düşünüyorum.

Tamam, çok konuşuyorum. Benden sıkıldın mı diye sorunca hayır diyor. Ama hiçbir şekilde geri dönmüyor.

Birinin psikiyatriye gitmesi gerek ama ben sıkıştırıyorum gel gidelim diye. 3 hafta önce hafta sonu aradım. Salı günü gideriz dedim. Pazartesi sabahtan haber veririm dedim. Ve onun için uğraştım. Pazartesi haber vereyim dedim ama 2-3 kere aramama ve mesajlarıma rağmen cevap vermedi. Enayi konumuna mı düşüyorum?

Bi' ara 2 kız, 3 erkek (burada bende varım) kişiydik. Bunlar grup kurmuş(erkekler kuruyor) benden habersizdim. Kız niye almadınız deyince beni aldılar. Daha ne diyeyim ki?

Hep ben arar konuşurum. Genelde açmazlar. Ertesi gün bir daha ararım. Ve cevap yok. Değer veriyorlardı. Hepsi benden büyük. Anlamış değilim...

Kendi kuzenlerim bir grup kurmuş olabilir mi? Bu da aklıma geldi. Gezecek ve derdimi anlatabileceğim arkadaşımda yok.

Dediklerini ve hissettiklerini anlıyorum ancak her şeye aslında kendi açından bakmamaya çalış. Sanki bu olaydan alakasız biriymiş gibi bak. Sence neden seni dışlıyorlar? Ayrıca sadece yaşanan ya da yaşanmamış (dedikodu olan) bir olay bile onların gözünde çok farklı bir yerde olmanı sağlayabilir. Konuya tam hakim değilim sadece burada yazılanı okuduğum için ancak şöyle bir soru sorayım: Onlar sende bir şeyler değişmesini isteseler bunlar ne olurdu?
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı