Duygularımdan Yoksun Yaşıyorum

Psikolog desteği bence almamalısın, senin bir insana, bir ilaca bağlı olman seni daha demoralize eder diye düşünüyorum. Dubstep müzikler dinleyip, meditasyon yap, dertli insanların derdini dinle, anlamsızca gülümse, bende öyleydim. Düzelmek istiyorsan içinden geldiği gibi değil, olması gerektiği gibi davran. Mesela mizacım katıydı, kimse sohbete gelmezdi kendimi değiştirdim ve muhabbete geliyorlar konuşmaya vs.. Senden kötüleride var. Kim bilir, belki senden daha kötü insanlar senin hayatının hayalini kurup, onun yerinde olsam şöyle böyle yapar düzelirdim diyordur?.
 
Son düzenleme:
clejXXX dedi:
Psikolog desteği bence almamalısın, senin bir insana, bir ilaca bağlı olman seni daha demoralize eder diye düşünüyorum. Dubstep müzikler dinleyip, meditasyon yap, dertli insanların derdini dinle, anlamsızca gülümse, bende öyleydim. Düzelmek istiyorsan içinden geldiği gibi değil, olması gerektiği gibi davran. Mesela mizacım katıydı, kimse sohbete gelmezdi kendimi değiştirdim ve muhabbete geliyorlar konuşmaya vs.. Senden kötüleride var. Kim bilir, belki senden daha kötü insanlar senin hayatının hayalini kurup, onun yerinde olsam şöyle böyle yapar düzelirdim diyordur?.
Genişletmek için tıkla...

Psikiyatriye gittim ve hastalığıma “ağır depresyon” teşhisi koydu, bir sakinleştirici ve dikkat bozukluğu için ilaç verdi. Daha önceden kulladığım ilaçlar olduğu için kullanmadım; o ilaçlar insanı tabiri caizse melek yapıyor. Söylediğin gibi yapmaya başladım ve sosyallik durumumu arttırdım, müzik dinlemeye insanlarla sürekli sohbet içerisinde olmaya başladım. Büyük ölçüde değişim yaratmasada yine de işe yarıyor. Zaten aktif bir kişiliğim vardı bunu biraz daha arttırmış oldum. Sosyal olmak insanı cidden çok iyi yönde etkiliyor. Nasipse bir de düzenli ilişkim olursa daha da iyi olabileceğime inanıyorum. Şu an eskiye göre biraz daha iyiyim fakat halâ üzerimden atamadığım duygularım yok değil!
 
Bence psikolojik olarak tamamen sağlıklı kimse yoktur. Eğer dikkat edersen herkesin küçük bir sorunu veya yanlışı mutlaka vardır. Mesela benimde var. Ama zayıflıklarımı kabul ediyorum ve düzeltmeye çalışıyorum. Çünkü bence psikolojik veya bedensel sorunlar kişinin kendi çabası ve düşüncesi ile düzeltilebilir. Veya çevresi ile uygun hale getirilebilir. Bunun için önce psikoloji kitapları okuyarak kendi beyninin (yada ruh sağlığının) nasıl çalıştığını öğrenmek çok önemlidir. Psikolojik sorunların her zaman fiziksel ve somut nedenleri ve bağlantıları vardır. Ama bunları teşhis edip çözmek kolay olmaz. Zamanla. Mesela film izleyebilirsin. Kitap okuyabilirsin. Kendini ve çevreni tanımaya çalışabilirsin. Ancak bunların yanında, psikolojik sorunlar psikolojik destek alarak daha hızlı ve başarılı şekilde çözülür, bunu bilmelisin. Zaten bunun örnekleri de çevremizde vardır. Geçmiş olsun. Umarım sorunlarınızı kısa zamanda çözmeyi başarırsınız.
 
Bir de şöyle düşün, yürüyebiliyorsun, konuşabiliyorsun, yazabiliyorsun, yani bedenin sağlıklı, peki ya bu sağlıksız psikoloji ile bedeninde sağlıksız olsaydı, o zaman ne yapacaktın, böylede düşün ve ona göre yaşa, bedenin sağlıklı olduğuna göre, sana önerim doğa gezilerine çıkman, mesela ormana dağa yeşil alanlara git, buralar yaşama isteğini artıracaktır, birde benim derdim olduğu zaman TRT Haberde yayınlanan Doğadaki İnsan(genellikle gece izlerim)programını izliyorum, sana da öneririm.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Uçan Kertenkele dedi:
Arkadaşlar merhaba. Öncelikle bu bir şaka/dalga geçme olayı değildir. Şu anda Aydın'da üniversite öğrencisi olduğum için, derslerimi aksatmamak düşüncesiyle hastaneye gidemiyorum. Vizelerden sonra psikiyatri bölümüne başvuracağım. Ben duygularımdan yoksun yaşıyorum, aile kavramım yok, arkadaşlık, sevgili, acıma, ağlama, üzülme (en son babamın cenazesinde üzüldüğümü hatırlıyorum 26 kasım 2016), hissetmeme, iyiyi kötüyü ayırt etmede aksaklıklar yani anlayacağınız Allah'a emanet yaşıyorum. Yaklaşık 7 senedir bu süreç git gide kötüye gidiyor. Başlarda ergenlik dendi ve terapiler yapıldı hatta ve hatta hocalara okutuldum. Burada açıklamak istemediğim bazı konularda da yardım aldım. Yaşadığımı hissedecek bir şey yok hayatımda. Sürekli bir ölüm isteği sürekli olarak hayatın boş olduğu düşüncesi beni yıpratıyor. Bu yaşıma (19) kadar nasıl geldiğimi bile bilmiyorum. Düzeltmek için çeşitli uğraşlar verdim hatta sulu boya bile yapıyorum kendime hediyeler alıyorum (arkadaşlarımda alıyor) kendi kendimi mutlu etmeye aşmaya çalışıyorum fakat becerip bir olguya varamıyorum. Derslere giriyorum dersten çıktıktan sonra aklımda bir şey kalmıyor. Ders çalışıyorum ve en fazla 6-7 dakika kafamda duruyorlar sonra puf. Yaşamanın temel kurallarını biliyorum fakat yeni bir bilgiyi hafızama yerleştirmekte zorlanıyorum. Ben ne yapacağım ?
Genişletmek için tıkla...

Ben de seninle aynı duyguları yaşıyorum, galiba alıştım bu şekilde hissetmeye ben.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Bunun kalıcı çözümü sürekli sosyalliktir bence, zira son 1-2 senedir belli düzeyde sosyal biriyim ve eskiye göre yarı yarıya daha iyi psikolojiye sahibim. Kişinin ne sorunu olduğunu anlaması kadar bu sorunu çözecek şeyleri de anlaması önemli. Sana iyi geldiğini düşündüğün şeyleri hayatından eksik etme, dersleri anlamama olayı konsantrasyon eksikliği de olabilir yetersiz beslenmeye bağlı b12 eksikliği de olabilir, yani olabilir de olabilir.
Duygu konusu ise tamamen psikolojinin alanı, eğer gerçekten öyleysen ciddi problem var demektir bu zira sevgisiz hayat geçmez. Yıllarca sevgiye inanmadan yaşayan ben bile sevginin ne kadar önemli olduğunu yeni yeni anlıyorum.
 
Atipik psikoz olabilirsin. Bende aynı şeyleri yaşadım.
Psikiyatriste gidiceksin, Anti psikotik sınıfından bir ilaç yazıcak, 1, 2 kullanıcaksın bakıyorsun uyku yapıyor bırakıcaksın.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Sana bir abi tavsiyesi :
Konu hortlatacagin zaman o konuyu iyi sec. Guzel duygular detaylarda guzeldir :p

Mutlu olmak icin cabalanmaz. Cabalarsan kasmis olursun ve insanlar hal ve hareketlerindeki zorlama izahlari ve kasikligi cok iyi hissederler ve seni ya sustururlar ya da onemsemezler. Ya da ezerler.

Icinden cabalama kuvveti geliyorsa, mutlu olmaya karsi onune engel olan faktorlere karsi bu gucunu harca. Mutluluk kendi gelir. Zorla guzellik yaratamazsin. Kendi gelen mutluluk daha bir karsikoyulamaz haller de getirir sana.
 
Uyarı! Bu konu 6 yıl önce açıldı.
Muhtemelen daha fazla tartışma gerekli değildir ki bu durumda yeni bir konu başlatmayı öneririz. Eğer yine de cevabınızın gerekli olduğunu düşünüyorsanız buna rağmen cevap verebilirsiniz.

Benzer konular

Umut Mermer
Unutkanlık yaşıyorum
Mesaj
0
Görüntüleme
210
Umut Mermer
Umut Mermer
E
Kalp ağrısı yaşıyorum
3 4 5
Mesaj
46
Görüntüleme
1B
efezxs
E
manifolt
Omuz ağrısı yaşıyorum
Mesaj
0
Görüntüleme
108
manifolt
manifolt
TheJovenshire
Şiddetli anksiyete yaşıyorum
Mesaj
7
Görüntüleme
184
Unknowise
Unknowise
Ö
Aşırı terleme yaşıyorum
Mesaj
5
Görüntüleme
392
zahidbolat
zahidbolat

Yeni konular

Yeni mesajlar

Geri
Yukarı