Ebeveynlerinizi seviyor musunuz?

Bugüne kadar yaptığım sosyolojik okumaları burada paragraflarca yazacak değilim haliyle fakat Türk toplumunda genel olarak ebeveynler ile çocukları arasında kopukluklar gözlemlemekteyim. Tam olarak bu problemin neden kaynaklandığını bilmemekle birlikte, gerçekten oransal olarak azımsanacak bir düzeyde olmadığı kanısındayım.

Bundan mütevellit olarak toplumsal olarak insanların gergin, mutsuz ve agresif eğilimler gösterdiklerine şahit oluyorum. Sevgisiz büyüyen, aile içi iletişimi zayıf ve karar mekanizmalarında etkin olmayan bireylerde genel olarak psikolojik sorunlar da ortaya çıkıyor. Aile içerisinde hiç bir saygı görmeyen, fikirleri dinlenmeyen çocuklar farklı mecralarda saygı aramaya çalışıyorlar. Aile içerisinde yeterli sevgiyi görmeyen çocuklar, bu sevgiyi farklı kanallarda arıyorlar.

Kolay değil. Bir çok çocuk sanırım ebeveynlerini sevmemekle birlikte, bu durumla yüzleşerek kendilerine itiraf dahi edemiyorlar. Burada anonim olarak yazarlık yapan arkadaşların fikirlerini merak ediyorum.

Umarım birilerinin yarasını deşmiş olmuyorumdur ama yaralanmaktan kaçmak bir ömür boyunca kendimize yapacağımız en büyük eziyettir. Bir kere yaralanıp, belki bir kere ölüp daha güçlü ve daha çok kendimiz olarak yeniden doğmamız iyi olacaktır bizim için..

İyi forumlar herkese.

Re Malaka dedi:

Bugüne kadar yaptığım sosyolojik okumaları burada paragraflarca yazacak değilim haliyle fakat Türk toplumunda genel olarak ebeveynler ile çocukları arasında kopukluklar gözlemlemekteyim. Tam olarak bu problemin neden kaynaklandığını bilmemekle birlikte, gerçekten oransal olarak azımsanacak bir düzeyde olmadığı kanısındayım.

Bundan mütevellit olarak toplumsal olarak insanların gergin, mutsuz ve agresif eğilimler gösterdiklerine şahit oluyorum. Sevgisiz büyüyen, aile içi iletişimi zayıf ve karar mekanizmalarında etkin olmayan bireylerde genel olarak psikolojik sorunlar da ortaya çıkıyor. Aile içerisinde hiçbir saygı görmeyen, fikirleri dinlenmeyen çocuklar farklı mecralarda saygı aramaya çalışıyorlar. Aile içerisinde yeterli sevgiyi görmeyen çocuklar, bu sevgiyi farklı kanallarda arıyorlar.

Kolay değil. Birçok çocuk sanırım ebeveynlerini sevmemekle birlikte, bu durumla yüzleşerek kendilerine itiraf dahi edemiyorlar. Burada anonim olarak yazarlık yapan arkadaşların fikirlerini merak ediyorum.

Umarım birilerinin yarasını deşmiş olmuyorumdur ama yaralanmaktan kaçmak bir ömür boyunca kendimize yapacağımız en büyük eziyettir. Bir kere yaralanıp, belki bir kere ölüp daha güçlü ve daha çok kendimiz olarak yeniden doğmamız iyi olacaktır bizim için.

iyi sosyaller herkese.

Genişletmek için tıkla...

Bazen ciddi kavgalar etsemde şu dünyada beni sadece annem ve babam karşıladı ben bu iki melek gibi insana sırt döneceksem bana evlat demesinler evet bazı anne babalar vardır kötüdür ama benim ailem öyle değil ikisini de ve kardeşimide çok seviyorum bazen kavga etsemde terslesemde bir gün birinr bir şey olsa ben ne yaparım diye düşünüyorum.