Kısacı
Hectopat
- Katılım
- 24 Aralık 2019
- Mesajlar
- 1.972
- Makaleler
- 1
- Çözümler
- 7
Her yıl forumda konusunu açtığım meşhur isyanlardan biridir. Hiçbir zaman bu sisteme ve sistemin getirilerine ısınamadım. Çünkü yok, olay tamamen manevi sömürü. Mesela hala 8 saat sert ahşapta kambur oturmaya alışamadım, neden az uyumamız gerektiğine alışamadım. Her sene hocaların tatavasını çekmeye alışamadım. Sınıf ortamındaki şişirme esprilere alışamadım. Booomboş derslere alışamadım. (dersi sevmeyi bilmiyorum çünkü onlarcasını öğreniyorum, en azından birini seçip üzerinden ilerleyemek daha mantıklı) hangi mantıkla gereksiz derslerin bizi mesleğimize ulaştıracağına ve sınav sisteminin çarklarına alışamadım. Kurulan bu gereksiz baskıya alışamadım. Hocaların anlattığından daha fazlasını öğrenmemiz gerektiğine alışamadım. Ucube sistemin düşük bütçeli kitapları sunup yayınevlerine teşvik ve soru çalınması soygunculuğuna (!) alışamadım. İleride kazanmak koşuluyla kazanacağımız ufacık paranın karşılığında ailenin neden bu kadar para döktüğüne alışamadım. Ailelerin ders konusunda neden bu kadar baskı yaptığına alışamadım. Okulun zorunlu olması gerektiğine alışamadım. Okulda her çıkarın tamamen para ve sosyaliteye bağlı olduğunu ve sistemin buna yönlendirmesine alışamıyorum. Ve daha nice yaşadığım yabancılıklarım.
Eskiden pek idrak edemiyordum bu yabancılığımı ama yine de beni derslerden alıkoyan bir şey vardı. Buna rağmen yüksek notlar alabiliyordum. Lise hayatım boyunca ilişkilerden daha öne tuttum bu hayat sorgulamamı. Aynı oranda notlarıma da yansıdı. Aslında bir şeylerin üzerine gitmeyi ve tecrübe edinmeye bayılırım. Yazları boş duran konfor alanı olsun iş olsun güç olsun yine de ben buyum diyebiliyordum ancak dürüst olmam gerekirse ne zaman okulda sezon atlasam kimlik bunalımı yaşıyorum. Ergenlikle alakası yok çünkü her gün sıkıldıktan sonra başlayan bir sancı bu. Hayır sosyallikte de alakası yok çünkü sosyalliğin maddi bir getirisi zaten yok.
Okuldan herhangi bir maddiyet beklentim mi var diye düşünmüyor da değilim.
Öylesine içimi döktüğüm bir yazı idi. Aranızda benim gibi düşünen var mı?
İyi sosyaller.
Eskiden pek idrak edemiyordum bu yabancılığımı ama yine de beni derslerden alıkoyan bir şey vardı. Buna rağmen yüksek notlar alabiliyordum. Lise hayatım boyunca ilişkilerden daha öne tuttum bu hayat sorgulamamı. Aynı oranda notlarıma da yansıdı. Aslında bir şeylerin üzerine gitmeyi ve tecrübe edinmeye bayılırım. Yazları boş duran konfor alanı olsun iş olsun güç olsun yine de ben buyum diyebiliyordum ancak dürüst olmam gerekirse ne zaman okulda sezon atlasam kimlik bunalımı yaşıyorum. Ergenlikle alakası yok çünkü her gün sıkıldıktan sonra başlayan bir sancı bu. Hayır sosyallikte de alakası yok çünkü sosyalliğin maddi bir getirisi zaten yok.
Okuldan herhangi bir maddiyet beklentim mi var diye düşünmüyor da değilim.
Öylesine içimi döktüğüm bir yazı idi. Aranızda benim gibi düşünen var mı?
İyi sosyaller.
Son düzenleme:
