Ekonomi eskiden de kötü değil miydi?

Para olsa da tatile falan gitmezdik büyük ihtimalle ama belki harçlığım olurdu doğru düzgün. Mesela 14 yaşında spor salonuna yazılabilirdim ama ailem bu parayı vermedi. Spora da öyle lüks olsun diye değil, kilo almak için gitmek istiyordum. Ev kirası, fatura falan da yoktu, lojmanda kalıyorduk üstelik. O yaşlarda da kim çalışır? 12-15 yaş arası olan herkese ailesi para verir.

Evet sen 22 yaşında çalışıyorsundur, herkes çalışıyor. Sosyal fobim olmasa ben de çalışabilirdim. Çalışmaktan kaçmadım, 18 yaşına girer girmez çalışmaya başladım. Sonra köpek gibi patron azarlaması yemeler, kovulmalar vs. soğudum. Para çalışsam da yetmeyecek zaten, oturuyorum öyle.
Zaten sana neden çalışmıyorsun diye yargılama yapmıyorum şartlar beni sürüklemese bende o yaşta çalışmak istemezdim, şuan kendi paranı kazanmadığın için ailenden beklenti olmak zorunda ve bu isteklerini yapmanda seni kısıtlar, demek istediğim şu bir işe sahip olup para kazanınca şuan sana lüks gelen şeylerin bir çoğu sıradan ve yapılması kolay gelecek bunu o zaman değerlendir.
 
Onu ima etmek istemem ama ev ekonomisi güzel yapılmazsa eğer paran kalmaz. Bir tanıdığım var çok zenginler kızı etkilemek için Beşiktaş'ta buluşalım dedi o günlüğüne gitti yat kiraladı. Şimdi bu tarz adamlar için de ayda 50 000 TL girse eve o para 1 günde biter. 29 gün aç kalır. Ama evine 8 000 TL giren adam günde 200 TL harcasa 6000 TL yapar ve 2000 her ay kenara atar.
2007 - 2015 arası lojmanda kalıyorduk. Ev kirası, fatura vs. bile yoktu. Dışarda gezme, harcama masrafı da yok. 2014 yılında evi anca krediyle almaya kalktılar. (ona da haciz geldi de neyse)

Bence benim hayatla yıldızım barışmadı. Baht yok bende. İntiharsız bir şekilde yok olma butonu olsa o butona basardım. Bu şans varken zorlamamak lazım bence.
 
Para olsa da tatile falan gitmezdik büyük ihtimalle ama belki harçlığım olurdu doğru düzgün. Mesela 14 yaşında spor salonuna yazılabilirdim ama ailem bu parayı vermedi. Spora da öyle lüks olsun diye değil, kilo almak için gitmek istiyordum. Ev kirası, fatura falan da yoktu, lojmanda kalıyorduk üstelik. O yaşlarda da kim çalışır? 12-15 yaş arası olan herkese ailesi para verir.

Evet sen 22 yaşında çalışıyorsundur, herkes çalışıyor. Sosyal fobim olmasa ben de çalışabilirdim. Çalışmaktan kaçmadım, 18 yaşına girer girmez çalışmaya başladım. Sonra köpek gibi patron azarlaması yemeler, kovulmalar vs. soğudum. Para çalışsam da yetmeyecek zaten, oturuyorum öyle.

Hocam kusura bakma ama bu durum hiç sağlıklı değil. Psikoloğa gitmeni şiddetle tavsiye ederim. Sosyal fobi böyle bir şey değil. Bir kız görürsün ona açılmaktan korkarsın insanlar senin hakkında ne düşünür ondan korkarsın anlarım ama yaşamak istiyorsan çalışmak zorundasın. Evlenmek istiyorsan çalışmak zorundasın. Yani bu yaşta ailenden para bekleyip sonra forumda ailem bana para vermiyor demen çok hastalıklı bir durum. Aynı şeyi benim çocuğum ima etse İngiltere usulü yaparım. 18 yaşını geçtin artık bir bireysin ya oturduğun odanın kirasını veya da evden çık ev tut kendine derdim. Bunu cimrilik olarak algılama çocuğum olsun şu anki örnekle RTX3090 ekran kartlı bir bilgisayar bile alırım hiç sorun olmaz. Bana çok dokunmaz da oğlum/kızım artık neyse mutlu olsun. Ama korkuyorum ben çalışamam derse o zaman kendine başına.
 
Hocam kusura bakma ama bu durum hiç sağlıklı değil. Psikoloğa gitmeni şiddetle tavsiye ederim. Sosyal fobi böyle bir şey değil. Bir kız görürsün ona açılmaktan korkarsın insanlar senin hakkında ne düşünür ondan korkarsın anlarım ama yaşamak istiyorsan çalışmak zorundasın. Evlenmek istiyorsan çalışmak zorundasın. Yani bu yaşta ailenden para bekleyip sonra forumda ailem bana para vermiyor demen çok hastalıklı bir durum. Aynı şeyi benim çocuğum ima etse İngiltere usulü yaparım. 18 yaşını geçtin artık bir bireysin ya oturduğun odanın kirasını veya da evden çık ev tut kendine derdim. Bunu cimrilik olarak algılama çocuğum olsun şu anki örnekle RTX3090 ekran kartlı bir bilgisayar bile alırım hiç sorun olmaz. Bana çok dokunmaz da oğlum/kızım artık neyse mutlu olsun. Ama korkuyorum ben çalışamam derse o zaman kendine başına.

Aldığın paraya değsede değmesede mecburen herkes bir iş yapıyor Online veya fiziksel çünkü aç kalmak çok daha beteri.
 
Hocam kusura bakma ama bu durum hiç sağlıklı değil. Psikoloğa gitmeni şiddetle tavsiye ederim. Sosyal fobi böyle bir şey değil. Bir kız görürsün ona açılmaktan korkarsın insanlar senin hakkında ne düşünür ondan korkarsın anlarım ama yaşamak istiyorsan çalışmak zorundasın. Evlenmek istiyorsan çalışmak zorundasın. Yani bu yaşta ailenden para bekleyip sonra forumda ailem bana para vermiyor demen çok hastalıklı bir durum. Aynı şeyi benim çocuğum ima etse İngiltere usulü yaparım. 18 yaşını geçtin artık bir bireysin ya oturduğun odanın kirasını veya da evden çık ev tut kendine derdim. Bunu cimrilik olarak algılama çocuğum olsun şu anki örnekle RTX3090 ekran kartlı bir bilgisayar bile alırım hiç sorun olmaz. Bana çok dokunmaz da oğlum/kızım artık neyse mutlu olsun. Ama korkuyorum ben çalışamam derse o zaman kendine başına.
Sosyal fobi böyle bir şey. Senin bahsettiğin çekingenlik. Evet kızlarla konuşmaya çekinirim çünkü ben direkt insanlarla iletişim kurmakta zorlandığım için çekinirim. Erkeklerle de konuşamıyorum. Sosyal anksiyete işte.
 
Sosyal fobi böyle bir şey. Senin bahsettiğin çekingenlik. Evet kızlarla konuşmaya çekinirim çünkü ben direkt insanlarla iletişim kurmakta zorlandığım için çekinirim. Erkeklerle de konuşamıyorum. Sosyal anksiyete işte.

Psikoloğa gitmeni şiddetle tavsiye ediyorum. Bu kötü bir şey değil. Ben de gidiyorum. Ayda 2 kez gitmek güzel oluyor. Bazen iş stresimi anlatıyorum bazen de güzel olayları. Cinsel hayatından tut en kötü sırlarına kadar seni dinleyip seni yargılamayıp sana dostça tavsiye veren biri her zaman iyidir. Ama senin kesin gidip profesyonel destek alman lazım. Tekrar söylüyorum bu kötü bir durum değil aksine sağlık meselesi.
 
Mesela internette orada burada denk geliyorum, "geçen sene şurada tatil yapabiliyorduk bu sene lüks oldu.", "geçen sene dışardan yemek söylüyorduk bu sene yapamıyoruz.", "dışarda vakit geçirebiliyorduk, şimdi geçiremiyoruz." vs. yazıyorlar sürekli.

İyi de ben 22 yaşındayım ve bu sayılan şeylerin hiçbirini eskiden de yapamıyordum. Tatil bizim için her zaman ulaşılmaz bir şeydi. Dışardan belki tavuk döner, lahmacun vs. söylemek daha ucuzdu ama pizza, hamburger gibi şeyler bizim ailede eskiden de lüks olarak görülüyordu ve bu zamana kadar hiç yemişliğim yoktur. Onun dışında, dışarda kafeye gitmek, alışveriş yapmak, konser, sinema vs. de her zaman lükstü, "masraf çıkar" gözüyle bakılan bir şeydi. Öyle ki sosyal ilişkilerimin zayıf, sosyofobik, iletişim özürlüsü biri olmamın nedeni bu eskiden beri yapamadıklarım olabilir. Eskiden beri sürekli evde vakit geçirdiğimden, ne arkadaş çevrem var ne de dışarda nasıl davranılması gerektiğini biliyorum.

Bu durumu ben anlamadım. Milletin mi parası çok da eskiden yapıp şimdi yapamamaya başladılar yoksa benim ailem mi fakir? Babam memur maaşı alıyor.
2000 kriz yıllarını misal alırsak hep eskilerin kötü dediği bir fark var. O dönem Amerika'da da krizler olduğu için doların değeri düşüktü ve bu işi iyileştiriyordu şimdi hem dolar değerli hem TL çok değersiz.
 
Psikoloğa gitmeni şiddetle tavsiye ediyorum. Bu kötü bir şey değil. Ben de gidiyorum. Ayda 2 kez gitmek güzel oluyor. Bazen iş stresimi anlatıyorum bazen de güzel olayları. Cinsel hayatından tut en kötü sırlarına kadar seni dinleyip seni yargılamayıp sana dostça tavsiye veren biri her zaman iyidir. Ama senin kesin gidip profesyonel destek alman lazım. Tekrar söylüyorum bu kötü bir durum değil aksine sağlık meselesi.
Psikoloğun iyisi de paraya bakar. Benim ekonomimin bağımsız olması gerekiyor her türlü.
 
Bu sorunun cevabı aynen şudur;
- Ekonomi eskiden de kötüydü fakat alım gücümüz vardı. Hani düşük maaş bile alıyor olsan bir şeyler almaya yapmaya cebinde paran oluyordu. Enflasyon düşüktü.
Yani enflasyon ne kadar yüksekse cebinden o kadar para havaya gidiyor. 100 TL'nin %73'ü yok sen harcamıyorsun. Devlet senden alıyor. Geri kalanı da yetmiyor.
Ülke ve ekonomi bitik.
 
Zaten sana neden çalışmıyorsun diye yargılama yapmıyorum şartlar beni sürüklemese bende o yaşta çalışmak istemezdim, şuan kendi paranı kazanmadığın için ailenden beklenti olmak zorunda ve bu isteklerini yapmanda seni kısıtlar, demek istediğim şu bir işe sahip olup para kazanınca şuan sana lüks gelen şeylerin bir çoğu sıradan ve yapılması kolay gelecek bunu o zaman değerlendir.

Ama işte kendi parasını kazanmayan çocuklar bile istediğini yapmıştır. Ben artık bu saatten sonra kendi paramı kazansam bile her şeyi lüks görmeye devam edeceğim bence. Çocukluğumdan beri buna alışmışım çünkü. AKP'li dayılar gibi yaşarım büyük ihtimal.

Zaten sosyal fobi de var. Sosyalleşmek paradan bağımsız olarak lüks, ayrıcalık olarak geliyor bana.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı