Şu yönden katılıyorum dediğinize, Türkiye'de ortak bir duruş yok. Sitemler, memnuniyetler, takdirler, eleştiriler vs çoğu bir bakımda taraflı oluyor. Mesela Çin'de yaşanmıştı diye hatırlıyorum, bir şeye zam mı ne geliyordu ve adamlar o gün belirli saat aralığında trafikle birlikte işe gitmeyerek hayatı durdurdular. Tek günde hükümetleri kararı geri çekti.
Ama bizde absürd pahalı mağazalar İstanbul'da hiç boş değil. Bir haftasonu dışarı eğlence mekanlarına bakın hepsi dolu, giden arkadaşlarım, tanıdığım çok ve biliyorumki neredeyse hepsi borçlu, ekonomik olarak rahat değil.
Kastettiğim, hem şikayetçiyiz, zorlanıyoruz ama hiçbir şekilde fiilen bir tepki uygulamıyoruz. Yazmakla, anlatmakla hangi konuda bir yere vardık ki böyle bir konuda varabilelim?
Şimdi buraya popülizm etkisiyle, seçilen tercihlerin maddi kapasiteden fazlalığını örnekle anlatmaya kalkmama gerek yok. Artık ortak bir tepki vermemiz gerek, bilinçlenme oldu ama hareket yok.