Huzur değil de, daha çok. Nasıl desem bilemedim"intikam" "acı" gibi duyguları çağrıştırıyor ben de.
oyun tarihindeki en iyi 2. oyundur benim için TLOU part II.
Benim için tam tersi. Grafikler şahane, oynanış mükemmel ama oynanış zort. Sırf malum Joel olayı için demiyorum. Çok dayatma hikayesi ve eş cinselliği gözümüze gözümüze sokarak alıştırmaya çalıştıkları için.O 2. oyun için geçerli
Yani benim için aşırı sıradan
Hocam, "dayatma hikayesi" anlamında şunu kastetmiştim. "TLOU 1" oyununda malum final sahnesindeki doktorlardan olan Abby'nin babasının yüzü bırkakın P2 deki adama TLOU remastereddeki adama bile benzemiyor. Sırf TLOU2 hikayesini yapmak için adamı bile değiştirmişler. Her ne olmuşsa bilmiyorum sonradan karar alınmış. Umarım demek istediğimi anlamışsındır. Çok net açıklayamadım çünkü. Sırf bu yüzden nefret ediyorum.
O konuda haklısınız, ama genel olarak benim için bir başyapıt hala.
