Merhaba değerli dostlar. Biliyorsunuz ki günümüz dünyasında dört bir yanımız kıskanç ve içten pazarlıklı insanlarla dolu. Geçtiğimiz günlerde kardeşim dediğim, yanımdan ayırmadığım bir insanın beni içten içe çekemediğine şahit oldum ve oldukça üzüldüm. Bu anımı siz değerli üstatlarımla paylaşmak isterim.
En yakın arkadaşımla mahallede gezerken bir tanıdığımla karşılaştık. Arkadaşımdan beklemesini rica edip 15-20 dakika kadar karşılaştığımız tanıdıkla sohbet ettikten sonra yola devam ettik. Şans bu ya, bu sefer de okuldan samimi üç arkadaşımı gördük. Hemen peşlerinden gidip bir 15 dakika kadar da onlarla sohbet ettim. Bu sırada başından beri yanımda olan arkadaşım oflayıp poflamaya, kızarıp bozarmaya ve başka çeşitli triplere girmeye başladı. Okuldan arkadaşlarla vedalaşır vedalaşmaz birden yüksek perdeden "ıngaaa
" benzeri bir ses çıkardı. Bir yandan gülmemek için kendimi zor tutuyor, bir yandan da kendisine problemin ne olduğunu soruyordum. Beni itekleyerek "mmfffpss
" şeklinde bir ses daha yapıp hızlı hızlı nefes alıp vermeye başladı. Bu bağlamda ben de kendisini sakinleştirme girişiminde bulunup "Ne var oğlum okulda popüleriz, mahallede popüleriz. Benim de işim kolay değil koçum beni de düşün." diyerek kendisini şaka yollu uyardım. Ancak arkadaşım hiç oralı olmayarak kollarını orangutan gibi açarak dizlerini dövmeye başladı. Ardından da "ğöö!
" gibi bir ses efektiyle ortamı terk etti.
Bir yandan üzüldüm bir yandan da açık konuşayım gülesim geldi. Sizce nasıl bir yol izlemem gerekir? Gidip konuşmalı mıyım? Tecrübeli abilerimin özellikle önerilerini bekliyorum. Herkese hayırlı akakşamlar.