Ergenlik neden bu kadar hor görülüyor?

Neden hor görüldüğünü tahmin edebiliyorum az çok 15 yaşındayım şimdi 15 yaşında olup 16 yaşındayım deseydim bu yine bir ergenlik olacaktı şimdi aklıma geldi buda biri.

Şu an konu hakkında uzun uzun açıklama yapmak isterdim ancak bunu dert halime dönüştürdüğümü düşünüp beni depresif hale getirecek manipülatif nice beyinler olduğunu biliyorum bu forumda o yüzden, çokta ileri gitmeden yargılamadan yazmak istiyorum. Şu yazdıklarımdan bile ergen olduğum anlaşılıyor kendime üzülüyorum.

yemin ederim yaşımdan dolayın konuşmaya çekiniyorum, eskiden derdim büyüdükçe olgunlaştıkça daha iyi olacak diye düşüncem hiç değişmedi nedense, Sadece şu anki algımdan kurtulup 20 yaşıma koşmak isterdim, Ama o koşullara alışmam gerekiyor

Şu an bir ortama girsem biri ile iletişim kurmaya kalksam bu çocuk 16 17 yaşında değilde 20 25 yaşında diyelim orada yerli yersiz konuşacağımı biliyorum ve şöyle bir nasihat duyulur kulağıma;
'Oğlum denmez böyle deme birdaha bak biri ters teper '

Şu cümleyi duymak hayatımın travmasını yaşatmıştı ufaklık zamanlarımda. Olay aklıma geldi üzülüyorum hala çıkmıyor aklımdan.

Daha doğrusu ergen denilince milletin aklına asi aptal cahil tutkulu özgür..... bence en güzel tespit bu.

Şimdi okul başlıyor yine bu ergenlerle karşılacağım her türlüsü var. Garip garip davranışlar... Birisi depresif ağlıyor birisi ben çocuk değilim diyor bağırıyor. Ani duygu değişimleri.

Ergenlikte öyle bir değişime giriyor. Aile sorunları tartışmalar.

Ama aklıma geliyor şimdi aileme karşı gelecek kadar cesaretim yok. Ve karşı gelmeye korkuyorum haklı olsamda hakkımı aramayı bilemedim. Asılında bu davranışlar hatalar insanı olgunlaştırıyor ama kaç yıl oldu kendimi sosyal çevreye kapattım Zorladım, Şu anda acısını çekiyorum halen geç değil ancak herşeyi eskiden halledip düzenli bir sosyal çevrem hayatım olabilirdi. 7 24 evden çıkmıyorum çıkamıyorum. Çok içe dönük alıştırdım kendimi şu an bu durumun içinden çıkmak istiyorum.
Sabah kadar aklımdan çıkmıyor hergün aynı sorunlar sorun derken psikolojik olarak sıkıntı yani benim bir yaşanmış bir olay durumum yok. Bütün sıkıntılar geçmişe dayalı şimdi bana

'Bende ergenlikte böyleydim kardeşim bi 3 sene daha bekle geçer' Demeyin yine anksiyetem başlayacak. İçe dönüklük anksiyeteye sebebiyet verdi.

Dışarıda görüyorum çocuk 16 17 yaşında aralarında konuşuyorlar muhabbetlerine özeniyorum. Ama biryanda diyorum. bu adamlar benden büyük ben bunların mizahlarını anlıyorum ancak bu adamlar bilerekmi bu kadar yüzeysel muhabbetler döndürüyor, yaşantılarını merak ediyorum özellikle 16 17 yaş psikoloji aramdaki farkları gözlemliyorum buda beni çok çıldırtıyor. Bu kadar zamandır bunu düşüneceğime yanlarına gidip konuşsam bütün sorun çözülecekti.

Aynı şeyleri döngüsel olarak düşündüğüm için beni dahada deliye döndürüyor durum. Ne sıkıntım varsa allah ıslah etsin. Artık gerçekçi düşünemiyorum. Bu kadar içimde yaşamamalıydım.

Ailene soyle hor görmeyin diye çevreni de iyi seç basit çözüm.