Bende bare basmakta zorlanıyordum. Sana şöyle anlatayım.
Gitarı ilk elime aldığımda;
Normal tek tele basarak çalmaya çalışıyordum. Bass teller ile, yani yukarıdaki 3 tel ile çalınan aşırı kolay versiyon. Onu çalıyordum. Ama Caddelerde Rüzgar şarkısını bitirince biraz ritim atmaya çalışıyordum fakat etkili olamıyordum. Olmuyor yani. Sağ elimle aşağı yukarı tellere vururken sol elimle de akorlara basamıyordum.
Ben de Onur Can Özcan dinleyen birisiyim. Onun şarkılarına bakarsan hepsi bareli akorlar. Ben bunu yapamam diye kafama ön yargı koydum. Kolay akorlu haline bakmadım bile.
İlk önce Caddelerde Rüzgarın ilk 2 cümlesini çalıyordum. Bir yandan da Elfida'yı duymuştum, çok sevmiştim. Onun akorlarına bakıyorum. Çok zor gözüküyordu. Ben dedim bunu yapamam. Kendime 1 hafta süre verdim. O 1 hafta içinde hem akor hem ritim öğrenecektim. Öğrendim. Hatta 1 hafta içinde solo arpej çalınan bir şarkı (sözlerini söylemiyordum genelde. Çünkü alttaki 3 tel ile çalınıyor ve sesinin ince olması gerek söylemek için. Kalın ses + ince tel = kötü müzik. O yüzden şarkı ismini bilmiyorum) öğrendim.
İnternette Gitar Dersleri diye bir kanal var. Sahibinin adı Onur idi sanırım. Onun derslerini izledim. "Şu Dünyadaki en mutlu kişi..." diye giden şarkının basit bir akoru ve ritmi var. Onu yapa yapa şuan akorlu şarkı biliyorum, 4 şarkı daha öğrenme listeme ekledim.
Yani, inan kolay bir enstrüman gitar. Ama ilk alışması, inan aşırı zor. Çünkü parmağının ucunu, belki 20 yıldır ben ilk defa kullanıyorum. Avcuna baktığın zaman senin gördüğün o parmaklar, ilk defa tele baskı yapıyor. Haliyle acıyor.
Eğer bu acıya rağmen bırakmazsan, pes etmezsen, inan çok zevkli bir şey enstrüman çalmak. Benim için gitar, başkası için flüt. Başkası için piyano. Ama şu acı eşiğini atlattıktan ve ritim attıktan sonra inan hepsi çorap söküğü gibi.
En baştan anlatmam gerekirse,;
1-) Tek tele basarak şarkı söylerken akora basmak bile canımı yakıyordu. Dedim ki kendi kendime, ben bunu yapamam. Çok zor. En iyisi bırakayım.
2-) Akorların yerlerini öğrenirken ritim atmaya çalışıyordum. Yine bunu yapamam çok zor dedim. En iyisi bırakayım.
3-) Akorların yerini ve ritmi atabiliyorum. Şimdi de bare akorlara çok zor diyorum ama artık gitar üzerinde benim için hiç bir şey zor olamaz. Çünkü zaten zor dediğim şeyleri başardım. Bare işini cidden yapamam çünkü işaret parmağımın 2. eklemi biraz etli. O yüzden alttaki tel kapanmıyor. Ama bir şeyler yapıp onu da öğreneceğim.
Böyle yani. Azim yaparsan, yaparsın. Gitar çalmak zor değil, ama kolay da değil. Çok zaman isteyen bir oyun gibi düşün. Ben CS:GO'yu bırakıp gitara geçtim. Artık gitar egzersiz yapmaktan oyun oynamıyorum. Gitar bana oyunu bıraktırdı.
Gitarı sev. Sen ona emek harca, o sana istediğin şarkıyı çalar. Sen pes etme yeter. Bu arada, ben en az gitarı 7 kez yere attım yeter ya uğraşamam diye. Kırılmadı ama tekrar onu kaldırıp bir sonraki güne tekrar denedim.
