Geleceğimiz çalındı

MaxDecimus

Centipat
Katılım
11 Nisan 2022
Mesajlar
408
Çözümler
3
Daha fazla  
Cinsiyet
Erkek
Ben 2020 yılında LGS'ye girmiş bir öğrenciyim. Tamda COVID-19'un çıktığı dönemler yani. Artık 8. sınıfın ilk dönemini bitirmiş, ikinci döneme giriyorduk derken pandemi başladı. Evde çalışmaya başladık öğrenciler olarak. Sınava girdik, tatil yaptık derken liseye başladık. Resmen ilk senemizde liseye gitmedik. Hiçbir işe yaramayan uzaktan eğitim ile başladık liseye. Okulumuz nasıl, sınıfımız nasıl bilmeyerek geçirdik o seneyi. 10. sınıfın başlarında da yine karantina altındaydık. Sonra açıldı okullarımız. Uzunca bir süre maskeyle devam ettik eğitime. Sonra maske zorunluluğu kalktı. Tabii bunlara ek bambaşka sorunlarımız da vardı. Ekonomik krizdir, eğitim sistemidir, sağlık sistemidir, zaten ülkemizde düzgün olan ne var ki... Üstüne bir de aile baskısı, çevresel sıkıntılar, gelecek kaygısı biniyor. Herkesin sorunları, sıkıntıları bambaşka bir boyutta. Ama kimsenin bundan haberi yok. Her neyse. Zaten hiçbir şey anlamadık ilk 2 senemizden. Şimdi 11. sınıfım. Az buz toparlamaya çalışıyorum. Çünkü tam anlamıyla hayatımın sınavına son 1.5 senem kalmış. Şimdi de bu yıkıcı deprem. Binlerce insan sırf alınmayan önlemlerden dolayı hayatını kaybetti. Binlerce insanımızı kaybettik binlerce... 30.000'e yakın can kaybımız var. Ama iktidar hala kendi adamlarını mülakattan geçirip mühendis yapmaya devam etsin. Belediyeler hala rüşvet alarak her türlü haltı yemeye devam etsin. Yazık. Onca insanın hayatıyla, psikolojisiyle oynandı. Diyarbakır'da yaşıyoruz. Bu karda kışta köyümüze gittik. Hayır evimiz de sağlam. Ama o sallantı korkunç bir şeydi. Geceleri yatamıyoruz. Bir de Kahramanmaraş'ı düşünemiyorum. Şimdi de okullar tekrar araya girdi. Derslerimizi, müfredatımızı nasıl yetiştireceğiz bilmiyorum. Bazı arkadaşlar yanlış anlar belki, şu an derdin bu mu diyebilirler. İnsan düşünüyor ama ne yapalım? Üç senedir başımıza gelmeyen kalmadı. Yangınıdır, pandemisidir, depre midir?.. Tabii ki en büyük derdimiz kaybettiğimiz canlarımız, kardeşlerimiz, annelerimiz, babalarımız... Ama insan arada bir kendi geleceğini düşünmeden de edemiyor. Bir de üniversitelere yaza kadar ara verildi. Başkanımız saraylarını, devlet binalarını halka açmak yerine yurtları kullanıyor. Yazık gerçekten. Halimize durumumuza bakın. O kadar dolmuşum ki. İçimi dökmek için böyle bir konu açtım. Okuyan varsa teşekkürler.
 
Hocam ben de sizle aynı yaşa sahip ve bu yüzden aynı senede LGS'ye girmiş biri olarak aynı şeyleri düşünüyorum. 4 yıllık lise hayatımızın 2.5 yılı hiç anlamadığımız şekilde geçti. Şu an ne TYT var ne AYT. İlk dönemin konularını toparlamaya çalışıyorum. Deprem de bunların üstüne tatlı niyetine oldu. Zaten artık evde kala kala psikolojik sıkıntılar yaşamaya başladık. Koca bir nesil bu yıllarını evde çürüyerek geçiriyor.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı