22 yaşındayım, üni okuyorum bir yandan evdekiler ikinci sınıfta olduğumu sanıyor ama birinci sınıftayım. Ülkeye dair en ufak umudum kalmadı artık. Yurtdışına çıkmak için can atıyorum ama kız arkadaşım daha yeni üniye başlayacağı için sıkıntı olacak. Diğer yandan YKS'ye giriyorum tekrar askerlik sıkıntım olmaması için. Eskiden evde rahattım ailemde ki herkes çalışıyordu şimdi her yer açıldı yıllık izinleri denk geldi. Bunaldım dışarıya çıkamıyorum çünkü bir kere COVID-19 atlattım. İyi kötü bir araba almıştım üç sene önce çalışırken hala adam akıllı toplayamadım. Bir yandan iş bakıyorum kafam dağılsın diye tık yok.