Hastalık hastalığı nasıl atlatılır?

Hocam kesinlikle bunun dediğiniz gibi bir anda boş kalmamla ilgili olduğunu düşünüyorum. Geçen yıl YKS sınavına hazırlanıyordum, okulum vardı, sevgilim vardı, arkadaşlarımla her gün görüşüyorduk. Ama bu sene hep evdeyim, sürekli evdeyim boş zaman bol olunca demek ki vücudum kendine taktı :(
Kesinlikle katılıyorum ancak maalesef doktor desteği dışında yapılabilecek bireysel önlemler biraz kısıtlı. İlk olarak eğer psikiyatri desteği (özel) alacak kadar maddi gücünüz yok ise yapacağınız ilk iş internetten hastalık araştırmaktan ya da örneğin "karnın sol alt tarafındaki ağrı neden olur?" gibi aramalardan kaçınmanız. İnan bana başta o kadar zor oluyor ki empati yaparak ve durumu yaşayan birisi olarak seni anlıyorum. Ancak tam ve doğru destek almak için en iyisi bir resmî destek almaktan geçiyor dostum. :)

Ek olarak ailemde benim bu durumumdan oldukça rahatsızdı ve kendileri de şöyle söylemişti; oğlum her birimiz can taşıyoruz ve böyle durumların olması olağandır. Her ağrı ya da gurultuda böyle şeyleri düşünürsen 40 yaşını zor görürsün demişti.(Biraz kibarlaştırdım yoksa babam burada biraz sövmüştü :D )
 
Peki sevgili abilerim kardeşlerim, sizce 19 yaşında hiç alkol veya sigara tüketmemişken gırtlak kanserine yakalanma ihtimalim var mıdır? En azından bunu kafamdan atabilsem gelecekteki olabilecek ağrılara kafamsa vesvese kurmayacağım ama öncelikle şu kafamdaki soruyu atmalıyım.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Peki sevgili abilerim kardeşlerim, sizce 19 yaşında hiç alkol veya sigara tüketmemişken gırtlak kanserine yakalanma ihtimalim var mıdır? En azından bunu kafamdan atabilsem gelecekteki olabilecek ağrılara kafamsa vesvese kurmayacağım ama öncelikle şu kafamdaki soruyu atmalıyım.
Herkeste böyle bir ihtimal var ama doktor olmadığınız halde kendi kendinize ''Ben gırtlak kanseri miyim?'' diye sormanız anlamsız.
 
Hocam ben senin yaşadığın tüm psikolojik sorunları köküne kadar yaşayıp atlattım. Psikolog İzzet Güllü dinledim YouTube'dan. Burda bu sorunu yaşamamış arkadaşlara bu sorunları anlatıp rahatlamaya çalışman havanda su dövmekten başka hiçbir işe yaramayacak. Sorununun kaynağını öğrenmelisin, daha sonra da çözümünü. Yoksa hepimiz sana çık hava al bisiklet sür kafaya takma deriz ama hiçbiri işe yaramaz. Dediğimi yap videoları izle. Bu arada hipobilmem ne demek tıptaki adı demektir bu işin. Tıpta her şeye ad koyulur ya o yüzden. Aslında bu anksiyete ve okb senin yaşadığın. Mesela tıpta aslan korkusuyla köpek korkusunun isimleri bile latince ve sonu fobiyle biter. Aslında olay aslan korkusudur veya köpek korkusudur ama cici psikiyatri bilimi ortalığı karıştırmaya insanın aklını bulandırmaya kendi kliniğinin köpeği yapmaya bayıldığı için ortaya latince veya bilimsel bir ad koyar ve seni daha çok korkutur. Okul korkusu dense duygu olarak kalıcak okul fobisi dendiğinde klinik ve hastalık olarak yansıtıyorlar sonra sen de tıpış tıpış kapılarına gidiyorsun. Hipokondriyazis demekten vazgeç bu senin bilinçaltını daha da hastalığa karşı uyarıyor. Olay ne biliyor musun olay korku ve kaygı.
 
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Haziran'ın basi sağ kaşığın orada bir ağrı arastirdim tabii apandist çıktı korktum. 1 2 gun o agri geçmedi anam sonra dedim bu göğsüme ciksa da kurtulsam, 1 hafta sonra göğus solunda bir ağrı tabii göğus ya insan korkuyor kalpten mi diye. 1 2 ay o korkuyla yaşadım, sonra agri mideme indi 1 hafta ulser mide kanaması diye korktum. Yani bir midem bulansa hemen yapıştırırım, mide kanaması ama doktora da gitmem. Nasıl bir hastalik bilmiyorum işte ama eğer bir gün ölürsem sebebi bu hastalik olacak.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Eskiden yaşadığınız, bilinçaltınızda olan bir travma böyle bir zamanda gün yüzüne çıkmış olabilir. Tavsiyem gerçekten iyi bir psikolog veya psikiyatriye gitmeniz.

Bu konularda tecrübem olduğu için sizi anlayabiliyorum az çok.

Bence de doğal yolla çözmesi en iyisi parayı gözden çıkarmak lazım ilaç çok riskli bir yol benim arkadaşım rahatlaması için aldığı ilacın kalbini yavaşlattığını öğrenince bıraktı hemen çok tehlikeli.
 
Aynı şeyleri yaşıyoruz. Haziran'ın basi sağ kaşığın orada bir ağrı arastirdim tabii apandist çıktı korktum. 1 2 gun o agri geçmedi anam sonra dedim bu göğsüme ciksa da kurtulsam, 1 hafta sonra göğus solunda bir ağrı tabii göğus ya insan korkuyor kalpten mi diye. 1 2 ay o korkuyla yaşadım, sonra agri mideme indi 1 hafta ulser mide kanaması diye korktum. Yani bir midem bulansa hemen yapıştırırım, mide kanaması ama doktora da gitmem. Nasıl bir hastalik bilmiyorum işte ama eğer bir gün ölürsem sebebi bu hastalik olacak.

Apandisti doktor tanısı koymadı ise hocam sizin ağrılarınız nöropatik ağrı olabilir. Apandist hafife alınıcak bir rahatsızlık değil patlama durumu var. Tabii doktorunuza danışın mutlaka. Bazı ağrı türleri geziyor, bizzat kendimden biliyorum. Belimde, ayağımda, sırtımda vs..geziyor bir ağrı.

Mağdem hortlattınız, yorumununuza cevap vermek icab eder. :)
 
Apandisti doktor tanısı koymadı ise hocam sizin ağrılarınız nöropatik ağrı olabilir. Apandist hafife alınıcak bir rahatsızlık değil patlama durumu var. Tabii doktorunuza danışın mutlaka. Bazı ağrı türleri geziyor, bizzat kendimden biliyorum. Belimde, ayağımda, sırtımda vs..geziyor bir ağrı.

Mağdem hortlattınız, yorumununuza cevap vermek icab eder. :)
Hocam 2 ay geçti üzerinden heralde şuana kadar ölmem lazımdı :D
 
Hocam 2 ay geçti üzerinden heralde şuana kadar ölmem lazımdı :D
2 aydır ölmediniz diye sizin adınıza seviniyorum fakat 2 aydır neden doktora gitmediğinize hayret ediyorum. Gidin yani, Allah sağlıklı, sıhhatli uzun ömürler versin de ölünce zaten yapılıcak bir şey yok. Asıl mesele ölmeden önce vücudun sağlığını koruyabilmek. Ölünce ağrı sızı çekmeyecekseniz belki ama şimdi doktora gitmemeniz, sizi ilerde keşke gitseydim dedirtecek sorunlara yol açabilir..
 
Hocam 2 ay geçti üzerinden heralde şuana kadar ölmem lazımdı :D
Hocam konunun sahibi olarak yazıyorum, öncelikle her şeyde öncelikle doktora gitmeyi ihmal etmeyin, sonrası içinse; tabii ki hepimiz bir gün öleceğiz ama ölmeden önceki kısıtlı zamanımızı bunun korkusuyla yaşayamayız. Pandemi döneminde sürekli ve sürekli evde durmam, dışarı çıkmamam, içime kapanmam, anne babam dışında kimseyi görmeden uzun süre geçirdiğim için kendi içimde böyle şeyler düşünüp durdum, çok şükür hiçbir şeyim yok şu an. Hocam tek çare zaman geçirebileceğiniz aktiviteler bulmak, üzerine düşüneceğiniz, beyninizi yoracağınız şeyler yapmak. Çünkü insan beyni o kadar adi ki siz onu boş bırakınca o sizin canınızı sıkacak şeyler sokuyor kafanıza. Her şeyden önemlisi dışarı çıkın hocam, gezin, koşun, yürüyün, spor yapın, arkadaşlarınızla buluşun onlarla konuşun, arkadaşınız yoksa edinin, varsa sevgilinizle bol zaman geçirin yoksa kendi aşkınızı arayın :) . Böyle şeyler yaptıktan sonra göreceksiniz ki üstünden aylar hatta yıllar geçmiş sapasağlamsınız.
 

Yeni konular

Geri
Yukarı