Hayat çalışmaktan mı ibaret?

Bir iş bile kursan onu büyütmek için ilk kurduğunda çok çalışman gerecek. Sonra rahata kavuşursun sistem oturduktan sonra tabii ama bu sefer de büyük ihtimalle kafan rahat olmayacak işin stresiyle.
Ama kendin için çalışacaksın. Bir patronun olmayacak, zengin edeceğin kişi kendin olacaksın. Kimseden emir almayacaksın.
 
Bu sadece T*rkiye gibi ülkeler için geçerli, refah ülkeler için geçerli değil. Refah ülkelerin çocukları yirmili yaşlarda birkaç ay çalışıp araba alır, evlenir hatta aile desteğiyle bahçeli şirin bir ev alırken biz en kötü evde yaşamak, en kötü arabayı almak için ömrümüzü veriyoruz, dolayısıyla sürekli çalışman gerekiyor. Ayrıca her şey vergiyle dönüyor. Doğ, çalış, vergi ver, öl, he birde vatan borcu saçmalığı var.
 
Ama kendin için çalışacaksın. Bir patronun olmayacak, zengin edeceğin kişi kendin olacaksın. Kimseden Emir almayacaksın.

Sonuç yine çalışacaksınız olacak, tam bir şeyler kazanmaya iyi gelirim var demeye başladığında orta yaşlarınıza gelmiş olacaksınız ve belki hayattan alacağınız keyif kaybolup gidecek. Belki bir zamanlar çok istediğiniz bilgisayar, araba, ev artık ona ulaşabilecek düzeyde olsanız bile gençliğinizdeki keyfi vermeyecek ne yazık ki Türkiye'de durum bu şekilde. Sürekli yurt dışını öven bir insan değilim ya da onların piyasasına bakmak yaşam koşullarına bakmak bize bir şey katmıyor fakat burada arkadaşın sorduğu konu işin eğlence kısmı biraz gençliğini kısmen bile olsa dolu dolu yaşamak. Adamlar 2 gün belki 1 gün çalıştıkları para ile gidip eski bir Corsa alıp orasını burasını vura vura eğleniyor ya da bir BMW 330, 200 dolar onlarda 200 birim bizde diyelim iyi bir geliriniz var ve şu anda 10.000 TL her ay yattığınız yerden kazanıyorsunuz. Peki sonunda ne oluyor yine bizim ülkedeki saçma sapan şeyler yüzünden o araçlara bile erişmek hiçbir şey yemeyip içmeseniz 6-7 ay. Yani yok hocam Türkiye'de tek amaç çalışmak. Hobi denen bir şey yok ülkede dışarı çıkıp bir sorun kaç insanın elle tutulur bir hobisi bir uğraşı var.
 
Sonuç yine çalışacaksınız olacak, tam bir şeyler kazanmaya iyi gelirim var demeye başladığında orta yaşlarınıza gelmiş olacaksınız ve belki hayattan alacağınız keyif kaybolup gidecek. Belki bir zamanlar çok istediğiniz bilgisayar, araba, ev artık ona ulaşabilecek düzeyde olsanız bile gençliğinizdeki keyfi vermeyecek ne yazık ki Türkiye'de durum bu şekilde. Sürekli yurt dışını öven bir insan değilim ya da onların piyasasına bakmak yaşam koşullarına bakmak bize bir şey katmıyor fakat burada arkadaşın sorduğu konu işin eğlence kısmı biraz gençliğini kısmen bile olsa dolu dolu yaşamak. Adamlar 2 gün belki 1 gün çalıştıkları para ile gidip eski bir Corsa alıp orasını burasını vura vura eğleniyor ya da bir BMW 330, 200 dolar onlarda 200 birim bizde diyelim iyi bir geliriniz var ve şu anda 10.000 TL her ay yattığınız yerden kazanıyorsunuz. Peki sonunda ne oluyor yine bizim ülkedeki saçma sapan şeyler yüzünden o araçlara bile erişmek hiçbir şey yemeyip içmeseniz 6-7 ay. Yani yok hocam Türkiye'de tek amaç çalışmak. Hobi denen bir şey yok ülkede dışarı çıkıp bir sorun kaç insanın elle tutulur bir hobisi bir uğraşı var.
Hayat bize istediğimiz şartları sunmuyor diye hayatı yaşamaktan vazgeçecek değiliz. Ömrümüz çalışmayla geçecek ama başarılı insanlara bir bakmak lazım. Örneğin; Mark Zuckerberg, kendisi 20'li yaşlarda Dünyanın en zengin 11. insanı olmayı başarmıştı ve çoğu kişinin aklının, hayalinin almayacağı bir paraya sahipti. O konuma geldikten sonra senin çalışmana gerek kalmaz zaten, büyük anlaşmalar yaparsın, toplantılar yaparsın, istediğin ülkeye gidersin, istediğin her şeyi alır, istediğin gibi yaşarsın. Her insan genç yaşta başarılı olmuyor ama genç yaşta başarılı olup herkesin hayalindeki hayatı yaşayan insanların var olduğunu da söylemeden geçemeyiz. Belirli bir yaşı geçtikten sonra evlenecek, çocukları olacak o zaman Almanya'da yaşayan da, Türkiye'de yaşayan da çalışmak zorunda kalacak. Almanya'da bir çocuk 16 - 17 yaşında araba almak için 2 ay çalışıp işi bırakabilir ama 30 yaşına geldiği zaman öyle olmayacak. Türkiye'de hayat aşırı derecede pahalı ve buna sebep olanları da biliyoruz ama bunun için her şeyi salmak oldukça saçma. İnsanlar robot gibi yaşıyor, senin de dediğin gibi kimsenin bir hobisi, eğlencesi yok. O insanların büyük bir kısmı çalışmadan para kazansa da değişmez, tembellik ülkemizde de, Dünya'da da çok büyük bir sorun.
O konuma gelmek için sıradan bir çalışandan daha fazla çalışmak zorundasın. Sen kazanırsın çocukların veya ailen rahat yaşar bu da bir tercih tabi.
Daha önce çalıştıysan bilirsin bir insanın emri altında çalışmanın ne kadar berbat bir şey olduğunu. Her işi sana yükledikleri zaman daha iyi anlarsın. Olaya sadece kendi işini kurmak olarak bakma ayrıca. İlla kendi işini kurmak zorunda değilsin, sadece birilerinden emir alma.
 
Hayat bize istediğimiz şartları sunmuyor diye hayatı yaşamaktan vazgeçecek değiliz. Ömrümüz çalışmayla geçecek ama başarılı insanlara bir bakmak lazım. Örneğin; Mark Zuckerberg, kendisi 20'li yaşlarda Dünyanın en zengin 11. insanı olmayı başarmıştı ve çoğu kişinin aklının, hayalinin almayacağı bir paraya sahipti. O konuma geldikten sonra senin çalışmana gerek kalmaz zaten, büyük anlaşmalar yaparsın, toplantılar yaparsın, istediğin ülkeye gidersin, istediğin her şeyi alır, istediğin gibi yaşarsın. Her insan genç yaşta başarılı olmuyor ama genç yaşta başarılı olup herkesin hayalindeki hayatı yaşayan insanların var olduğunu da söylemeden geçemeyiz. Belirli bir yaşı geçtikten sonra evlenecek, çocukları olacak o zaman Almanya'da yaşayan da, Türkiye'de yaşayan da çalışmak zorunda kalacak. Almanya'da bir çocuk 16 - 17 yaşında araba almak için 2 ay çalışıp işi bırakabilir ama 30 yaşına geldiği zaman öyle olmayacak. Türkiye'de hayat aşırı derecede pahalı ve buna sebep olanları da biliyoruz ama bunun için her şeyi salmak oldukça saçma. İnsanlar robot gibi yaşıyor, senin de dediğin gibi kimsenin bir hobisi, eğlencesi yok. O insanların büyük bir kısmı çalışmadan para kazansa da değişmez, tembellik ülkemizde de, Dünya'da da çok büyük bir sorun.

Daha önce çalıştıysan bilirsin bir insanın emri altında çalışmanın ne kadar berbat bir şey olduğunu. Her işi sana yükledikleri zaman daha iyi anlarsın. Olaya sadece kendi işini kurmak olarak bakma ayrıca. İlla kendi işini kurmak zorunda değilsin, sadece birilerinden emir alma.
5 Ay inşaatta çalıştım, 4 ay da sanayide. İnsanı çalışmaktan soğuttular. Hele taşeronlar. Param kaldı daha.
 
Çok zor birinin emrinde çalışmak. 2 dk ara ver göze batar, her işine seni koşturur. Bir abimin çok güzel sözü vardır; "Kapıda köpek ol da, işçi olma" diye.
Vallaha hocam sorma. Koca inşaatta bir çocuk sayılan ben (22) vardım. Köle gibi oluyorsun. İki patronum vardı, ikisi aynı anda iki işe göndermeye çalışıyorlardı. Birisini işini yapıyorum öteki geliyor niye dediğimi yapmıyorsun. Neler neler yaşadım bir bilsen. Git güvenlik görevlisi ol daha iyi. Büyük konuşmamak gerek hiçbir zaman fakat mümkün olduğunca inşaat ve benzeri işçiliklerden uzak durmak lazım. Babamda işçi emeklisi. Yıllardır boyun bükmüş adam, mecburiyetten. Beraber çalışıyorduk aynı inşaatta. Resmen içim acıyordu o boynunu büktüğünde. Gördükçe sinirleniyordum başımdaki adamlara. Neyse ki bitti çile de kurtuldum.
 

Geri
Yukarı