Hayatıma odaklanmak istiyorum

Hayat bunları düşünmek için oldukça kısa en azından ben böyle düşünüyorum. Hayatımı planlamaktan hoşlanmam her şeyin anlık yaşanmasını isterim ve aynı şekilde her günü hayatımın son günüymüş gibi yaşarım. Ülke karışına karışına negatiflikle dolu olsa bile eğlencene bak ve hayallerini yüksek tut ve vaz geçme. İnsanlar ve hatta ailen senin hayallerini köreltmeye çalışabilir bundan üç sene önce hayalimi anlattığımda dalga geçip dışlayan insanlar şu an yaşadığım hayatı izliyor ve yanımda olmak istiyor. Yalnızlık gibi şeyler aslına bakılırsa Türkiye gibi karmaşık toplum yapısında çok yararlı bir şey. Bir insanın kendisini toplumdan soyutlaması insanlardan uzun süreli olarak zarar görmesi nedeniyle olur ya da Türkiye gibi baskıcı toplumlarda baskılanmak istemeyen birey içine kapanır ve bu mantıklıdır. Öldükten sonraki on yılın ardından kimsenin seni anmayacağı, cenazenden sonra akşamında annenin tekrardan kimi dürttüğü belli olmayan Türk dizisi izleyeceği bir Dünya için fazla düşünceye gerek yok. Eğer inançlı bir bireyseniz inancınızın emrettiği şeyleri yerine getirerek inancınızdaki diğer yaşamda kendinize yer edinin ve Dünya yaşamında eğlenmeye bakın.
 
Kuşun kanadı neden var ? Ya aslanın pençesi ? Ördek neden suya girer ? Yaratılan her şeyin bir gayesi var. Kuşun kanadı uçmak için, aslanın pençesi parçalamak için var, ördeğin fıtratında yüzmek var. Ya insan ? Günümüz kültürün de maalesef insanın vazifesini maddiyata büründürüp asıl vazifesinden uzaklaştırıyorlar. Japonya ve İngiltere örnek , ne kadar gelişmiş ve ekonomik olarak güçlü ülkeler, ama yalnızlık bakanlıkları açıldı, insanlar maddi olarak tatmin olsalar da kalp maddiyat ile doymaz, kalbin görevi sevmek çünkü, maddileşen dünya da insanlar kalplerini lüks ve anlık zevkler ile mühürlemeye çalışıyorlar elbette bu mümkün değil , lüksün ve maddiyatın zirvesine gelmiş kişiler huzur bulamayıp depresyona girip intihara kadar sürükleniyor. Senin , sizin şuan olumsuz olarak gördüğünüz hissettiğiniz şey aslında bunun az da olsa farkına varmış olman, olmanız, ki bu çok güzel bir durum. İnsanı insan yapan ne ? Bizi hayvanlardan ayıran şey ne ? Bilinç ve idrak , bu bize niye verildi ? Belli ki bir şeyi araştırıp bulalım diye. Düşünün, bir asker zırh ve silah işe kuşatılıyor, neden ? Savaşmak için. Asker olmayan birine bile siz zırh ve silah verirseniz ne yapması gerektiğini az çok anlamaz mı ? Ya da bir kasa, bir ekran kartı, bir işlemci, bir anakart bir güç kaynağı ve gerekli diğer parçalar veriliyor size, ne yapmanız lazım ? İşlemciden anahtarlık kasadan kutu mu yaparsınız ? Parçaları birleştirip amacına uygun kullanmazsanız yazık olmaz mı o parçalara ? Amacına uygun kullanmazsan çöp olur. İşlemciden anahtarlık yaparsan tat alamazsın. Başkaları yaptı diye sende aynı şeyi yapmak zorunda değilsin. Sana verilenleri amacına uygun kullanmaya çalış, bunun için oku araştır, önce kendini sonra çevreni. Konuşmak istersen, isterseniz özelden mesaj atabilirsin, bilirsiniz.
Çok doğrusunuz. Bir zamanlar kendimi geliştirmeye adamıştım kendimi ama... Tatmin olamıyorum. Sevmek istiyorum, güvenmek istiyorum. Kibir, nefret, kaos... Artık duymak istemiyorum, bunun için de şeytanın elini sıkamam tabi ki de.

Neden? Neden arka planda kalmak istedikçe üzerime geliyorlar? Neden? Embesil bir neslin kurduğu hiyerarşi... Kaçtıkça daha çok üzerime geliyorlar. Nefes aldırtmak istemiyorlar.
 
Çok doğrusunuz. Bir zamanlar kendimi geliştirmeye adamıştım kendimi ama... Tatmin olamıyorum. Sevmek istiyorum, güvenmek istiyorum. Kibir, nefret, kaos... Artık duymak istemiyorum, bunun için de şeytanın elini sıkamam tabi ki de.

Neden? Neden arka planda kalmak istedikçe üzerime geliyorlar? Neden? Embesil bir neslin kurduğu hiyerarşi... Kaçtıkça daha çok üzerime geliyorlar. Nefes aldırtmak istemiyorlar.
Hocam siz kaç yaşındasınız ve tam olarak üzerinize gelme olayı nedir? Belki biraz daha konunun içini görebilirsek daha çok fikir üretebiliriz.
 
Çok doğrusunuz. Bir zamanlar kendimi geliştirmeye adamıştım kendimi ama... Tatmin olamıyorum. Sevmek istiyorum, güvenmek istiyorum. Kibir, nefret, kaos... Artık duymak istemiyorum, bunun için de şeytanın elini sıkamam tabi ki de.

Neden? Neden arka planda kalmak istedikçe üzerime geliyorlar? Neden? Embesil bir neslin kurduğu hiyerarşi... Kaçtıkça daha çok üzerime geliyorlar. Nefes aldırtmak istemiyorlar.
İnsanlar kendilerinin ulaşamadığı şeye başkası ulaşsın istemezler, kendileri çıkamıyorsa seni de tutup aşağı çekmek isterler. Dost, arkadaş seçimi yaparken çok dikkatli olmak gerek. Önemli olan sayı değil kalitedir. Şuan ki popüler kültür insanlara yanlış hedefler gösteriyor. Onlara uyum sağlamak zorunda değilsin sayılarının çokluğu doğru yaptıklarının anlamana gelmez. Araçlar hedef haline gelmiş. Büyük adımlar atmak yerine küçük ve sağlam adımlar atarak ilerlemek gerek. Bardak metaforunu duymuşsundur belki, bir bardağı eline alıp elini havaya kaldırırsan bu sana zorluk vermez, ama elini havada tutmaya çalıştıkça kolun ağrımaya başlar, halbuki bardağın ağırlığı aynı. Demek istediğim bir şeyin üzerinde ne kadar durursan seni o kadar çok etkiler.
 

Geri
Yukarı