Ahmet40218
Hectopat
- Katılım
- 12 Temmuz 2022
- Mesajlar
- 186
16 yaşındayım biliyorum bu konu hakkında çok fazla konu açtım çünkü içimdeki sorun zamanla tekrarlamaya başlıyor, bu konular hakkında bir daha açmamayı düşünüyorum. Ama sadece bu tür sitelerde insanlarla konuşabiliyorum. Gerçek hayatta kimseyi tanımadım. İnsanların tavırları ve diğer insanlara olan her türlü davranışı anormal gibi geliyor biraz, daha doğrusu teknolojiye 7 8 yaşımdan beridir alışık olduğum için olabilir.
Şöyle bir düşününce hayatım boyunca kimse ile arkadaşlık kurmadım geçmişim aklıma durumu çok fazla oluyor şimdiki olayları değil de 5 7 yıl önceki olayları düşünüyorum kurguluyorum. Ya da o günlere özlem çekiyorum. Aşırı duygusuzluk var bundan 8 ay önce önce dedemin vefatı dibimde oldu 5 dakika öncesinde konuşuyorduk sonrasında kalbi durdu gitti. 15 dk sonrasında babam geldi tut ipin ucundan diye cenaze arabasına götürdük içimde hiç üzülme oluşmadı hiç ağlamadım. Aklıma sadece o kadar yıl yaşayıp 10 saniye içinde o hayat tecrübesi biriktirmiş bir insanın ölmesini düşünüyordum. Anneannem yaklaşık 3 yıl öncesinde vefat etti ancak daha 2 gün önce onu özleyip saatlerce ağladım. Ailem bile vefatını unutmuştur galiba. Aklıma takılıp duruyor. 4 5 saat uyuyorum. Uyku düzenimde kalmadı gecenin 4 5 ine kadar bilgisayar başındayım 15 16 saat yani. Bu yaşımda halen açılamadım. Psikoterapi görüyordum ilaç tedavisi ile de iyi geliyordu şimdi ikisi de yok yine eski hayatıma daldım. 7 24 evdeyim dışarıda bir kişi bile tanımıyorum etmiyorum, nasıl konuşacağımı bilemiyorum zaman geçtikçe konuşurken kelimeleri yutmaya başladım. Bu zamana kadar olmadı belki biri gelir beni değiştirir dedim kaç yıl oldu hiçbir değişim olmadı. Bom boş yaşıyor gibi hissediyorum. Yalnızlıktan çıldırırcasına bir noktaya gelmiştim şimdi tekrarlıyor. Düşüncelerimi etkiliyor insanlara olan bakış açımı etkiliyor şu yaşımda iki dışarı çıkıp da insan tanımadım kim nasıl karakterlidir nedir budur şudur...
Kariyerime odaklandım ancak para diye diye kendimi bitirdim sevincim sadece hayal kurmak oldu.
Şöyle bir düşününce hayatım boyunca kimse ile arkadaşlık kurmadım geçmişim aklıma durumu çok fazla oluyor şimdiki olayları değil de 5 7 yıl önceki olayları düşünüyorum kurguluyorum. Ya da o günlere özlem çekiyorum. Aşırı duygusuzluk var bundan 8 ay önce önce dedemin vefatı dibimde oldu 5 dakika öncesinde konuşuyorduk sonrasında kalbi durdu gitti. 15 dk sonrasında babam geldi tut ipin ucundan diye cenaze arabasına götürdük içimde hiç üzülme oluşmadı hiç ağlamadım. Aklıma sadece o kadar yıl yaşayıp 10 saniye içinde o hayat tecrübesi biriktirmiş bir insanın ölmesini düşünüyordum. Anneannem yaklaşık 3 yıl öncesinde vefat etti ancak daha 2 gün önce onu özleyip saatlerce ağladım. Ailem bile vefatını unutmuştur galiba. Aklıma takılıp duruyor. 4 5 saat uyuyorum. Uyku düzenimde kalmadı gecenin 4 5 ine kadar bilgisayar başındayım 15 16 saat yani. Bu yaşımda halen açılamadım. Psikoterapi görüyordum ilaç tedavisi ile de iyi geliyordu şimdi ikisi de yok yine eski hayatıma daldım. 7 24 evdeyim dışarıda bir kişi bile tanımıyorum etmiyorum, nasıl konuşacağımı bilemiyorum zaman geçtikçe konuşurken kelimeleri yutmaya başladım. Bu zamana kadar olmadı belki biri gelir beni değiştirir dedim kaç yıl oldu hiçbir değişim olmadı. Bom boş yaşıyor gibi hissediyorum. Yalnızlıktan çıldırırcasına bir noktaya gelmiştim şimdi tekrarlıyor. Düşüncelerimi etkiliyor insanlara olan bakış açımı etkiliyor şu yaşımda iki dışarı çıkıp da insan tanımadım kim nasıl karakterlidir nedir budur şudur...
Kariyerime odaklandım ancak para diye diye kendimi bitirdim sevincim sadece hayal kurmak oldu.
Son düzenleyen: Moderatör:
