Hayatımı nasıl düzeltebilirim?

Hiçbir zaman düzeltmeyecek emin olunuz hocam, karıya kızı boş verin bence paranız yoksa veya serseri değilseniz T.C kızı size hiç ama hiç bakmaz hocam, boş verin bence boş vermesi zor ama yapmanız gerekiyor. Kendinizi geliştirin özellikle ilgili olduğunuz alanlara.

Olay sevgili isteyip yapamamam değil genel olarak her şeye isteksiz olmam sevgili örneğini toplumca sosyalliğin anahtarı olarak gözüktüğü için verdim yine de tavsiye için sağ olun.

Daha önce bu konuyla ilgili uzun uzadıya psikolojik kaynakları referans vererek yazdım. O mesajın linkini aşağıya atıyorum ki 13-18 yaş arasında sevgilinizin olmaması aslında anormal değil. Evre 2 veya evre 3 ilişkilerde düşündüğünüz kadar derin olmayabiliyor bazen sadece 1-2 ay takılıp sonra ayrılıyorlar yani abartılacak bir şey yok.

Merak edenlere: Psikolojik olarak kız-erkek ilişkilerinde yaşlara göre evre ve çok anormal sanılan -18 yaş bireylerin ilişkisinin olmaması durumunun açıklaması.

Ben kendim üniversite 2. sınıf öğrencisiyim. 18 yaşındayım. Bugüne kadar 1 tane bile sevgilim olmadı. Birkaç kere olabilirdi tamamen kendi iradem istemedim. Bu yaşlarda çünkü kızların senden ciddi veya gerçekten "sevmek" gibi bir beklentisi yok tamamen denk düşrürüse "bir kahve parası kilitlemek" veya işte fiziğin vs. iyise belki "gel bir gece hızlı yaşa bizde" bundan hallice bir kadına da parasal veya duygusal manada yapacağın her yatırım ölü yatırımdır. Çünkü bu kızlar 2-3 ayda senden ayrılıp gidiyor.

Eğer gerçekten 25-30 yaşında veya 20-26 yaşında sevgiliniz yoksa veya onu geçtim kadınlardan tiksinti duyuyorsanız o zaman cidden bir sorun olabilir ama dediğim gibi -18 veya 18-19 yaşında illa ilişkiniz olacak diye bir kaideniz yok.

Ailevi sebeplerden ve farklı durumlardan ötürü sevgilisi olmayan yakınım vardır mesela. Ama çocuk cidden güzel birisi ile evlenmek istese birkaç tane akrabasını arasın kendisi gibi okumuş düzgün birisi ki onu zaten tanıyor hemen evlenir.

Uzun vadede bakılınca bu sevgilim olmuyor işi bir tık boş özellikle 13-15 yaşındaki arkadaşlar içerlenmeyin boş yere zaten sizin psikoloji ve sosyoloji bilimine uyarınca en uzun ilişkiniz ki o da %0.01 bir ihtimal falan ancak 2-3 yıl sürüp ciddi şekilde sonuçlanır. O yüzden tadını çıkarın geçin.

Bu kadar takıntı yapmayın ve bu kadar kasılmayın doğal olun zaten bir kız ile illa sohbet başlatır devamını getirirsiniz. Kendi kendinize kafanızda çok uç senaryolar düşünüyorsunzu elbette sonuç alamazsınız.

Sağ olun uzunca anlattığınız için galiba hayatı gelişine yaşamayı benimsemem gerekiyor kimi tanısam fazla kafaya taktığımdan bahsediyor 2 senedir bu huyumdan kurtulmaya çalışıyorum ama başaramıyorum galiba kendimle barışık yaşamak daha iyi olur.
 
@staticc001 Hayatınızı olağan akışında kabul eder ve bu konularda "sapık" düzeyinde takık olmaktan vazgeçin. Eğer ortak bir alanda sevgilisi vs. olmayan bir kız varsa çok istiyorsanız sohbet edin bir süre basit ama kısa etkileşimlere girin. Ama orada referans verdiğim psikolojik konu uyarınca dediğim gibi 20-25 veya 25-30 yaşında sevgiliniz yoksa o zaman cidden nerede hata yaptım diye düşünürsünüz. Zaten lise aşkı dedikleri şey genelde 1-2 ay takılıp ayrılan insanlar yani abartılacak bir şey yok.
 
@staticc001 hayatınızı olağan akışında kabul eder ve bu konularda "sapık" düzeyinde takık olmaktan vazgeçin. Eğer ortak bir alanda sevgilisi vs. olmayan bir kız varsa çok istiyorsanız sohbet edin bir süre basit ama kısa etkileşimlere girin. Ama orada referans verdiğim psikolojik konu uyarınca dediğim gibi 20-25 veya 25-30 yaşında sevgiliniz yoksa o zaman cidden nerede hata yaptım diye düşünürsünüz. Zaten lise aşkı dedikleri şey genelde 1-2 ay takılıp ayrılan insanlar yani abartılacak bir şey yok.

Olayı tam anlatamamış olabilirim olay aslında deneyip deneyip sevgilimin olmaması değil çoğu şeyde isteksiz olup doğru vakti doğru kişiyi bekleyip zaman kayıp etmem sevgili işleri evde oturmak varken dışarıda arkadaşlarla buluşmak gibi zorunluluk hissetmediğim her faaliyet bana boş ve gereksiz uğraş gelmeye başladı bundan dolayı da sosyallikten epey uzaklaştım sorunum konuşamamaktan daha çok kendimi safe zoneden çıkartamamak galiba.
 
Olayı tam anlatamamış olabilirim olay aslında deneyip deneyip sevgilimin olmaması değil çoğu şeyde isteksiz olup doğru vakti doğru kişiyi bekleyip zaman kayıp etmem sevgili işleri evde oturmak varken dışarıda arkadaşlarla buluşmak gibi zorunluluk hissetmediğim her faaliyet bana boş ve gereksiz uğraş gelmeye başladı bundan dolayı da sosyallikten epey uzaklaştım sorunum konuşamamaktan daha çok kendimi safe zoneden çıkartamamak galiba.

Bir şeyler yapmaktan imtina ediyor musun?
Kişisel bakımını aksatıyor musun?
Sabah yataktan çıkmak istemiyor musun?

Bu soruları cevaplarsan ona göre bir cevap vereceğim.
 
Instagram'ı sildimde PC'yi bıraksam boş zamanlarımda ne yapacağımı bilmiyorum elimde çok da seçenek yok gibi ya hep mahallede takılcam ya da boş boş dolaşıcam benim beynim biraz daha komutla çalışıyor gibi bir şey yapmadan önce şunu şunu yapacağım diye kafada oturtmayınca yapamıyorum ayrıca spora başladım tekrardan orada hem sosyal ortam yaratıp hem sporumu yapıyorum iyi geliyor.

Lise sondayım demişsin sınavın var ona yoğunlaşabilirsin.
 
Bir şeyler yapmaktan imtina ediyor musun?
Kişisel bakımını aksatıyor musun?
Sabah yataktan çıkmak istemiyor musun?

Bu soruları cevaplarsan ona göre bir cevap vereceğim.
Yapacağım şeylerin sonuçlarına gücümün yetmeyeceğinden korkuyorum genelde panik oluyorum kabuslarımdada kötü birşey yaşanırken atıyorum aileme zarar gelirken elimin kolumun bağlı olduğunu görürüm kişisel bakımıma önem veririm saçıma yüzüme falan iyi bakarım sabah yataktan kalkarken çıkmak istemiyorum gün içindede çoğu zaman bitkin hissediyorum oda beni üşengeçliğe ve her şeyi ertelemeye itiyor ama garip bir şekilde ne kadar bitkin hasta olursam olayım eyleme geçince atıyorum spora gidince bir anda enerji geliyor

Yapacağım şeylerin sonuçlarına gücümün yetmeyeceğinden korkuyorum genelde panik oluyorum kabuslarımdada kötü birşey yaşanırken atıyorum aileme zarar gelirken elimin kolumun bağlı olduğunu görürüm kişisel bakımıma önem veririm saçıma yüzüme falan iyi bakarım sabah yataktan kalkarken çıkmak istemiyorum gün içindede çoğu zaman bitkin hissediyorum oda beni üşengeçliğe itiyor ama garip bir şekilde ne kadar bitkin hasta olursam olayım eyleme geçince atıyorum spora gidince bir anda enerji geliyor
Küçüklüğümden beri sorumluluk almayarak yetiştim ailemdede genelde işler kötü gidince herkes birbirine suç atar
 
Instagram'ı sildimde PC'yi bıraksam boş zamanlarımda ne yapacağımı bilmiyorum elimde çok da seçenek yok gibi ya hep mahallede takılcam ya da boş boş dolaşıcam benim beynim biraz daha komutla çalışıyor gibi bir şey yapmadan önce şunu şunu yapacağım diye kafada oturtmayınca yapamıyorum ayrıca spora başladım tekrardan orada hem sosyal ortam yaratıp hem sporumu yapıyorum iyi geliyor.

Hocam affedersiniz ama bence insan sevmemekle alakanız yok bir hayat amacınız yok sizin öyle yaşıyorsunuz bir amaç belirleyin onun için çabalayın.
 

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı