Hayatınızda en çok üzüldüğünüz anı veya olay nedir?

RhiyX dedi:

Devamsızlıktan kaldım, küçüktüm zaten acemilik yaptım. Hem devamsızlık yapıp hem kalmazdım da öyle işte.

Genişletmek için tıkla...

Hocam inşallah benimkini de özürlüye geçirirler diye ümit ediyorum yoksa ben de kaldım. Ahh... Şimdi o anı hayal ettim de... Düşünmesem daha iyi. Her neyse. Üzerinden çok zaman akmış belli ki.

DivineTitan dedi:

Hocam inşallah benimkini de özürlüye geçirirler diye ümit ediyorum yoksa ben de kaldım. Ahh... Şimdi o anı hayal ettim de... Düşünmesem daha iyi. Her neyse. Üzerinden çok zaman akmış belli ki.

Genişletmek için tıkla...

yok hala lisedeyim.

RhiyX dedi:

Yok hala lisedeyim.

Genişletmek için tıkla...

Bayağı fark varmış arada zaman olarak. (küçüktüm demiştiniz) hocam, dediklerimi uygulamak dışında yapabilecek çok şeyiniz yok gibi. Evet hayatınızın belirli bir dönemini etkiliyor bu durum ama hayatının hepsini açığa çıkarmıyor. Bol şans.

Scaryo dedi:

Üniversitede boş zaman kaybetmek.

Genişletmek için tıkla...

İşe mi alınmadınız?

Şubat depremi hiç görmediğim kadar çok ölü gördüm. Stajda iken acilde bir hastamız ölmüştü. Kalp masajı vs ne gerekiyorsa yaptık dönmedi. İlk kaybettiğim hastam olduğu için o çok etkilemişti beni.

Anneannemi kaybettiğim vakit 13 yaşında falandım. En üzüldüğüm "an" o değildi, sanıyorum kabullenememekten ötürü hiç yaşanmamış gibi davranıyordum. Fakat üzerinden onca sene geçmesine rağmen içimdeki ağırlığı çok ayrı bir boyutta.

İlk sevgiliden ayrılma vb. evet belki anlık olarak çok daha "üzücü" gelmişti ama geriye dönüp baktığımda zerre umursamıyorum. Zaman bazı şeyleri tamamen iyileştirirken bazılarına dokunmuyor.

Anneannemi kaybettiğim andı 2016 da aklımdan hiç çıkmıyor kendisi onu özledim.

@Shadownight ben de aynı sene kaybettim.

Salih METİN dedi:

@Shadownight ben de aynı sene kaybettim.

Genişletmek için tıkla...

başınız sağolsun bu arada ben çok severdim anneannemi annemden bile çok severdim ama o gitti hala aklımda kendisi 2016 dan beri o günden sonra ve 2020 den sonra hayatımda hiç bir şey doğru düzgün gitmedi arada bir bu şarkıyı dinleyip onu hatılıyorum şarkıyla artık özdeşletim resmen tek anneannemin ölmesiyle alakası yok desem daha doğru olur ne zaman üzülsem bu şarkıyı açıp genelde ya ağlarım yada camdan dışarı bakıp kuleleri izlerim genelde

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Her şeyi düzeltmek için çabaladığımı sanarken her şeyimi yok ettiğimi fark etmek bana çok koymuştu. Kayıplar yazılacak bu konuda, ben de geleceğimi kaybettiğim için yas tutuyorum sanırım.

Megaton dedi:

Şubat depremi hiç görmediğim kadar çok ölü gördüm. Stajda iken acilde bir hastamız ölmüştü. Kalp masajı vs ne gerekiyorsa yaptık dönmedi. İlk kaybettiğim hastam için o çok etkilemişti beni.

Genişletmek için tıkla...

Mesleğinizin bir parçası bu. Ben depremin boyutunu bilmeyip, hiç ölü olmadığını varsayıp Discord'da "ne depremmiş ya" demiştim kimse mesajlarımı umursamayınca. Ben bir şey yazamadan ban yiyip linç de yemiştim beraberinde. Şimdi ne eşek mişim diyorum. Aslında, daha çok depreme veya ölenlere laf atmamıştım ama o gün benim için sıradan bir gün gibiydi (deprem dışında) bu yüzden ikidebir sohbet etmeye falan çalışıp, en sonunda dayanamayıp bunu demiştim. Her neyse... Sizin yaşadığınız durumda, bence ölen kişi sizin onu kurtarmaya çalıştığınızı dahi bilirse bence sizi gram suçlamayıp, minnettar olurdu. Siz kötü bir şey yapmadınız, aksine benim gibi evde yatan birisine göre çok şey feda ettiniz. Üzülmeye gerek yok.

kino dedi:

Anneannemi kaybettiğim vakit 13 yaşında falandım. En üzüldüğüm "an" o değildi, sanıyorum kabullenememekten ötürü hiç yaşanmamış gibi davranıyordum. Fakat üzerinden onca sene geçmesine rağmen içimdeki ağırlığı çok ayrı bir boyutta.

İlk sevgiliden ayrılma vb. evet belki anlık olarak çok daha "üzücü" gelmişti ama geriye dönüp baktığımda zerre umursamıyorum. Zaman bazı şeyleri tamamen iyileştirirken bazılarına dokunmuyor.

Genişletmek için tıkla...

Allah rahmet eylesin. Ben de dedemi kaybettiğimde yaşım daha 7 falan idi. Cenazede oyun falan oynuyorduk. Maalesef ki herkes böyle bir sorun yaşayabiliyor. Biraz klişe olacak ama, gerçekten anneanneniz sizin (asıl beşiktaşlı) bu halini görse ne hissederdi? Bence daha önemli şeylere odaklanın yapabiliyorsanız. He çok sıkıntı çıkarıyor hayatımda bu sorun diyorsanız profesyonel yardım alabilirsiniz. Technopat'ta olan sıradan bir kullanıcıyım. Psikiyatrist değilim.

Bu arada, duygu sömürüsü falan yapmıyorum ama en azından ayrılmayı bırakın, size ilgi göstermiş, sizinle gülmüş, sizinle zaman geçirmiş, sizinle sarılmış ve daha birçok şey yapmış olan bir insandan ayrılmışsınız. Ki şahsen o raddeye hiç gelemedim o açıdan bakın. Dün en sonunda dayanamayıp bir şey yazdım o kadar. Hayalimdi ona bir kere sarılabilmek... Hatta sesini duyabilmek... Ah ne ironik.

Shadownight dedi:

Başınız sağ olsun bu arada ben çok severdim anneannemi annemden bile çok severdim ama o gitti hala aklımda kendisi 2016'dan beri o günden sonra ve 2020'den sonra hayatımda hiçbir şey doğru düzgün gitmedi arada bir bu şarkıyı dinleyip onu hatılıyorum şarkıyla artık özdeşletim resmen tek anneannemin ölmesiyle alakası yok desem daha doğru olur ne zaman üzülsem bu şarkıyı açıp genelde ya ağlarım ya da camdan dışarı bakıp kuleleri izlerim genelde

Bu içeriği görüntülemek için üçüncü taraf çerezlerini yerleştirmek için izninize ihtiyacımız olacak.
Daha detaylı bilgi için, çerezler sayfamıza bakınız.

Üçüncü taraf çerezlerini kabul et

Genişletmek için tıkla...

Size bir şey bile demiyorum. Yallah uzman yardımına. Benim düzeltebileceğim bir şey değil gibi.