Mesleğinizin bir parçası bu. Ben depremin boyutunu bilmeyip, hiç ölü olmadığını varsayıp Discord'da "ne depremmiş ya" demiştim kimse mesajlarımı umursamayınca. Ben bir şey yazamadan ban yiyip linç de yemiştim beraberinde. Şimdi ne eşek mişim diyorum. Aslında, daha çok depreme veya ölenlere laf atmamıştım ama o gün benim için sıradan bir gün gibiydi (deprem dışında) bu yüzden ikidebir sohbet etmeye falan çalışıp, en sonunda dayanamayıp bunu demiştim. Her neyse... Sizin yaşadığınız durumda, bence ölen kişi sizin onu kurtarmaya çalıştığınızı dahi bilirse bence sizi gram suçlamayıp, minnettar olurdu. Siz kötü bir şey yapmadınız, aksine benim gibi evde yatan birisine göre çok şey feda ettiniz. Üzülmeye gerek yok.
Allah rahmet eylesin. Ben de dedemi kaybettiğimde yaşım daha 7 falan idi. Cenazede oyun falan oynuyorduk. Maalesef ki herkes böyle bir sorun yaşayabiliyor. Biraz klişe olacak ama, gerçekten anneanneniz sizin (asıl beşiktaşlı) bu halini görse ne hissederdi? Bence daha önemli şeylere odaklanın yapabiliyorsanız. He çok sıkıntı çıkarıyor hayatımda bu sorun diyorsanız profesyonel yardım alabilirsiniz. Technopat'ta olan sıradan bir kullanıcıyım. Psikiyatrist değilim.
Bu arada, duygu sömürüsü falan yapmıyorum ama en azından ayrılmayı bırakın, size ilgi göstermiş, sizinle gülmüş, sizinle zaman geçirmiş, sizinle sarılmış ve daha birçok şey yapmış olan bir insandan ayrılmışsınız. Ki şahsen o raddeye hiç gelemedim o açıdan bakın. Dün en sonunda dayanamayıp bir şey yazdım o kadar. Hayalimdi ona bir kere sarılabilmek... Hatta sesini duyabilmek... Ah ne ironik.
Size bir şey bile demiyorum. Yallah uzman yardımına.
