8 Yaşımdaydım. Terk edilmiş bir binanın bahçesinden geziniyordum, etrafıma baknıyordum. Arkamdan garip bir ses geldi "HA!-" diye. Sonra betonun üstündeki kumun sanki birinin ayak adımlarıyla sürtüşmesi gibi bir ses çıktı. Tabii arkama hiç bakmadan hemen koştum. Arkamdan bir adam kovalıyordu. 10 metre koşunca peşimi bırakmıştı. Adam orada yaşıyordu. Eğer arkama bakmakla zaman kaybetseydim adam beni yakalardı. Nasıl bir refleksle hiç arkama bakmadan koşmak aklıma geldi anlamadım, hâlâ da şaşıyorum. Ne maceraydı ama. Daha sonra terk edilmiş yerlere gitmedim.