Asosyallik olunca bu yaşadığın şey garip bir hale bürünmüyor. Yani hepsi normal, tecrübeyle sabit. Gerçi normal derken bu durum normal değil, bu duruma gelebilmiş olman normal. Kısaca her şey yolunda ve dışarı çıkmaya devam ettikçe düzelir. Aynı sorunları bi dönem ben de yaşamıştım. Zaten kime sorarsan sor, sana "İnsanlarla konuş, dışarıya çık ve sosyalleş." falan deyip, bir de üzerine diğer insanların ya da gençlerin de senin gibi olduğunu, çekinecek bir şeyin olmadığını söyleyecektir. Bu arada hayatının büyük kısmını evde geçirmiş, yüzündeki bir hastalık yüzünden insanlarla iletişim kurmak istemeyen bir çocuğun hayatını yoluna sokma hikayesini anlatan Wonder filmini öneririm, belki motivasyon olur.