Her şeyin eninde sonunda bitecek olması

Ben evren için yeterince faydalı olamadığım için üzülüyorum. Gelecekte insanlar benim gibi olmasın faydalı iyi insanlar olsun diye yaptığım ufak şeylerle insanlara olumluluk iyilik düşündürmeye çalışıyorum en azından kötüye gitmesin diye sesimi çıkartmaya çalışıyorum çünkü bu dünyada çok umutsuzluk var. Onlar da kendileri adına her şey bitecek diye düşündüklerinde kendileri için gururlansınlar en azından iyi bir dünyaya faydalı oldukları için sevinsinler. İnsanlara iyilik ve güzellik yaptırabilecek bir dünya ve iyi imkanlar verildiği bir dünya olsun isterim. İyilik hep yaşasın isterim. Sen ilerde geçmişine baktığında zamanını iyi değerlendirdiğini düşündüğün şeyler yaşamaya çalış. Ve emin ol ölüme yaklaştıkça tek istediğin şey manevi huzur ve mutluluk olacak. Sana milyarlar verse de hiç bir işe yaramadığını göreceksin ve tek istediğin ya da önemli olanın yanındaki dostlarının eşinin olduğunu anlayacaksın. Eğer boş bir insan değilsen isteyeceğin şeyler bunlardır dostum. Hayat küçük şeyleri kafaya takacak kadar önemli değil. Ben 23 sene kızgınlık ve kırgınlıkla, kinle nefretle yaşadım. Baktım ki ömrümün çoğu boşa gitmiş ve elimde hiç bir şey yok. İstediği kadar maddiyat olsun, seni mutlu edecek insanlar yoksa yanında 1 milyon yıl yaşasan bile boş. Bir sevgiliyle dostla yaşadığın çeyrek ömür bir boş ömüre bedeldir. Hayatı sevmeye çalış içindeki manevi iyiliği farkederek. İyi insanları yakalamaya çalış ki hayatın iyi olsun. Çok da üzülme ne hayatlar geçiyo içi bomboş. Senin hala şansın var mutlu şeyler yaşamak için. Onları yaşadığında ölürken bile gülümseyerek gözlerini yumarsın hayata.

Niye böyle bişey yazdım bilmiyorum Sanırım içimi dökmek istedim. Normalde silerim ama belki içinde sana faydası olabilecek ufak düşünceler olur. Umarım içinde bulunduğun kötü durumdan çıkarsın.
 

Tüyler diken diken. Içini dökmek iyidir. Pek kötü bir durumda olduğumu düşünmüyorum ama arada böyle oluyor.
 
Elimde olsa tek bir parmak şıklatmasıyla geçmişe gidip takılmak isterim ama hayat böyle. En kötü günümüz böyle olsun, Allah başka dert vermesin yeter ki.
 
Olur da kaybettiğim insanları bir daha görürüm diye övür dünya olsun lütfen diyorum kendi kendime. En çok korktuğum şey ise devrimlerim öldükten sonra uzun bir ömür yaşamak. Bu arada bilgisayardan yar olmuyormuş onu öğrendim.
 
Annem son günlerde biraz hasta. En son ben ölürsem kardeşin sana emanet, okut ve adam et dedi.

Dilim tutuldu, konuşamadım, yutkunamadım... İçten içe üzülüyorum, kaç gündür nasıl sabah olup nasıl gece olduğunu, nasıl yemek yediğimi, nasıl kalktığımı bilmiyorum, bildiğin programlanmış robot gibi yaşıyorum.

Telefonlara cevap vermek istemiyorum, mesaj yazmak istemiyorum. Geç saatlere kadar uyuyamıyorum, evde kalıp sadece onunla vakit geçirmek ve iş yükünü azaltmak istiyorum. Kısacası bitik ve kötü haldeyim, hiçbir yakınımın haberi yok ve artık bu halim birazcık dikkat çekmeye başladı.

En yakınıma, kız arkadaşıma anlatacak cesareti bile bulamadım kendimde, buraya dökeyim dedim içimi... Ben de sorguluyorum uzun uzun başlıktaki yazıyı...

Sözün özü her şey boş, her şey gelip geçici. Sevdiğiniz insanların kıymetini bilin, kaybedince çok geç oluyor her şey için.
 

Okurken gözlerim yaşardı. Allah şifa versin jira bey.
 
Allah hayırlı şifa versin hocam, çok geçmiş olsun. Umarım tez zamanda valideniz iyileşir.
 
Konuyu cevapla
Menü
Giriş yap
Kaydol
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için çerezleri kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…