Narqo
Hectopat
- Katılım
- 18 Ağustos 2021
- Mesajlar
- 377
- Makaleler
- 2
Öncelikle herkese iyi sosyaller. 16 yaşındayım, lise 2'ye gidiyorum. İlkokul'dan beri sosyal anlamda pek başarılı değilim, daha doğrusu hiçbir alanda başarılı değilim. Dikkatsiz, öz güvensiz, pek bir becerisi olmayan, çekingen, bencil bir insanım. İlkokuldan beri bu durumun farkındayım, ve hep bu durumdan dolayı hep umutsuz, melankolik bir insan oldum. Ders dinlemeye çalışsam kafam almıyor, spor yapsam hevesim yok, el becerisi gerektiren işlerde de pek beceri ve hevesim yok. Elektrik-elektronik bölümündeyim,10.sınıf olmama rağmen bölümümle ilgili en temel şeyleri dahi bilmiyorum. Çünkü bir anlık hevesle seçtim, aklımın bir kösesinde de ticaret lisesi vardı, hem ortamı hem de sözel alanların olması dolayısıyla aklım orada kaldı. Ama tam anlamıyla orayı bile istemiyorum, daha açığı ne istediğimi bilmiyorum ve galiba bu beni sağa sola savuruyor. Becerebileceğimi bilsem bir şeyler yapmayı deneyeceğim lakin dikkatsiz, beceriksiz ve gayretsiz olduğumdan dolayı canım hiçbir şey yapmak istemiyor. Kendimi, kendi özelliklerimi, varlığımı sorguluyorum. Ben dünyaya gelmesem ailem için daha iyi olacağını düşünüyorum, çünkü iyi bir evlat değilim, onlar için gereksiz külfetim, yaşıtlarım heves edip yabancı dil öğreniyor, kendince bir alana ilgi duyup orada gelişiyor, hayal kuruyor vs. onların bana sunduğu şartları gelecekte devam ettiremeyeceğim, sürüneceğim, ve bu da beni çok korkutuyor. İlkokuldan beri her ne kadar dışa vurmasam da, içten içe çevremdekilerin yerinde olmak istiyorum, onlara özeniyorum, kendimi şımarık gibi hissediyorum, çünkü ailemin sunduğu şartları değerlendirmem gerekiyor normal şartlarda. Dışarıda çok dikkatsiz, ürkek bir insanım, kendimi savunmak için kavga etmeye dahi cesaretim yok, ilkokuldan beri elimden geldiğince dik durarak hem insanlara uyum sağlamaya, hem de zorbalarla mücadele etmeye çalışıyorum. Sorun onlarda mı bende mi bilemiyorum, ama çoğunluğa uyum sağlayamadığıma göre bende galiba. Birisiyle arkadaşlık edecek olsam konuşacak konu bulamıyorum, bir türlü düzen tutturamıyorum. Birisi beni zorbalamaya çalıştığı zaman en baştan kestirip atamıyorum, mücadele etsem de netice alamıyorum. Çok tembel bir insanım, hiçbir şey yapmak istemiyorum, ders çalışmayı denesem dahi denge kuramıyorum. Dışarıda cümle kurma yeteneğim zayıf, ve giderek de geriliyor. Çok bunalıyorum, ne yapacağımı, ne istediğimi, ne yapmam gerektiğini bilemiyorum.