@Earas, aslında eski bı mesele açıldı özür falan diledim ve kendimi affettirdim ama hala durum bu. Sorduğun için çok teşekkür ederim.
Kardeşine sordum hala o meseleyi kafasına takıyormuş.
@Earas, aslında eski bir mesele açıldı özür falan diledim ve kendimi affettirdim ama hala durum bu. Sorduğun için çok teşekkür ederim.
Kardeşine sordum hala o meseleyi kafasına takıyormuş.
Açıkçası, dünyevi şeylerin üzüntüsü sizde bir günü aşıyorsa hayatınıza vakfedemediğiniz anlam boşluğundan dolayıdır. Neden yaşadığını ve sonrasında neler olacağını kesin olarak bilen bir insan başına gelen olaylara bir tiyatro gözüyle baktığı için bu anlam onda kısa süreli üzüntü etkisi yaratır ve geçmişin elemlerini çektirmeyi yok eder.
Şu an gecenin 02:36'sı. Ben müzik dinleyerek geçmişi düşünüyorum. İnsanların bana, benim insanlara yaptığımı, insanların birbirini ne kadar üzdüğünü. Gece olduğu için konuşacağım arkadaşım yok, dertleşecek insan yok.
Sevgili hocam geçmişte olanları bir kenara bırakıp her zaman önümüze bakmak en iyisidir geçmiş geçmişte kaldı insan görünümüne sahip birinin kalbini kırmaktan keyif alan yaratıkları hayatınızda görmezden gelin, arkadaşınızın olmamasına üzülmeyin hem bu yaşlarda olan arkadaşlıklar çok uzun ömürlü olmuyor. Birkaç zaman sonra küslük, kavga, kıskandırma başlıyor. Mesela çok nadir bir benim oldu ilkokuldan beri görüşüyorum ama dediğim gibi nadir. Arkadaşın yoksa sanal edin.
1 sınıftan 9 sınıfa kadar dışlanmadığım bir dönem yok. Hep dövülürdüm ya da, kavga ederdim elimde olmadan, dalga gecilirdim. 2 3 arkadaş vardı önceden fakat artık konuşamıyoruz. Şimdi ise kimsem yok arkadaş olarak. Anksiyete, takıntı olmaya başladı. Bu mesajı yazarken bile kendimi yiyorum doğru yazayım diye.
1 sınıftan 9 sınıfa kadar dışlanmadığım bir dönem yok. Hep dövülürdüm ya da, kavga ederdim elimde olmadan, dalga gecilirdim. 2 3 arkadaş vardı önceden fakat artık konuşamıyoruz. Şimdi ise kimsem yok arkadaş olarak. Anksiyete, takıntı olmaya başladı. Bu mesajı yazarken bile kendimi yiyorum doğru yazayım diye.