İnsan Yaşantısı ve Teknoloji

Merhaba,

Ergenlik çağımdan beridir gerek mesleki alanda, gerekse günlük yaşantıda bilgisayarı, hatta, onun da ötesinde tüm teknolojik gelişmeleri/yenilikleri öğrenmek/kullanmak zorunda kalmış biri olarak, o çok kereler sorduğumuz soruyu ben de sordum: Bizim kontrol etmemiz gereken şeyler aslında bizi mi kontrol ediyor?

Geçenlerde 20. yüzyılın meşhur düşünürü Adorno'nun kaleme aldığı bir denemeyi okurken bu soru tekrar aklıma geldi. 1940'lı yılların Avrupa'sında kendiliğinden kapanan kapılar daha yeni görülmeye başlanmış. Üstadın ilk aklına gelen soru şu: "Ben çıktıktan sonra kendiliğinden kapanan bu kapı, yaşadığım yeri koruma güdümü benden geri mi alıyor yoksa?" O dönemin aydın insanı daha ilk baştan bunu sorguluyor.

O gün bugündür, günlük hayata, yani yaşantıya doğrudan giren her yenilikte bu gibi şeyleri sorgularım. Hatta bunun da ötesinde, bilim-kurgunun yeni yeni üstünde durmaya başladığı, biyolojik evrimin sanal zekâya devrettiği dünya vb. konular haliyle beni korkutur. Korktuğum şey teknolojik gelişimler ya da bu gibi bir devir teslim değil aslında. İnsanlığın attığı her yeni adım beni sevindiriyor; ancak, teknolojinin ekonomik sistemle paralel, onunla kol kola girip hızlıca aldığı yol ile felsefe arasında ciddi bir fark doğmaya başlamadı mı?

Bu gibi konuların felsefesini yapan technopatlar mevcut mudur? Soru şu: Doğaya karşı gelmeyi ve ona yabancılaşmayı biz tercih ettik; ancak, bu yolla ürettiğimiz gerekçelere ne kadar hakimiz artık? Teknolojinin doğrudan para ile karşılık bulduğu bir dünyada, sınıflar arasındaki uçurumu (teknolojiye erişebilirliği) da göz önünde bulundurursak, bu iş nereye gider? Üretiyoruz ve elimizden geldikçe (cebimizdeki paraya göre) tüketiyoruz. Peki üstüne düşünüyor muyuz?

Sevgiler.