karuB_official
Hectopat
- Katılım
- 23 Ağustos 2020
- Mesajlar
- 562
- Çözümler
- 1
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
- Meslek
- Öğrenci
Dostum açıkçası neredeyse her Türk genci (ben de dahil) bunu yaşıyor. Yaşadığın şeyleri çok fazla kafaya takıyorsun. @377660 hocamın dediklerine katılıyorum. Kendi bildiğini yap, sonuç ne olursa olsun.
Karanlıktan korkmana gerek yok. Telefonun flaş ışığıyla inebilirsin mesela. Millet senin hakkında dalga geçecektir elbet ancak bunları kafana takma. Boşver gitsin.
Ben de senin gibi kırılgan bir insandım. İlkokulda bu yüzden bana ''Sulugöz'' derlerdi hep. Ortaokulda da 8. sınıfa kadar böyleydi. Onun dışında 8 yaşıma kadar yatağımın bulunduğu odadaki aynalı gardıroptan korktuğumdan ve gece uyurken gözüme ışık çarptığından dolayı annemin yanında yattım açıkçası.
Onun dışında kimse bana sahip çıkmadı, ne aradı ne sordu. Kimse destek çıkmadı. Ancak ben senin yaşadığın duyguların bir kısmını yaşadım. Ancak belli bir yerden sonra tahammül edememeye başladım bu durumdan. Sonra kendi tabularımı yıktım ve şu anki halime geldim. Farklı hobiler edindim. Ör: Bisiklet sürmek, bir şeyler araştırmak vb. Ayrıca bazen sinirimi ve stresimi atmak için boks makinesine yumruk atarım.
Benim söyleyebileceklerim bu kadar. Tabularını yık. Evet gerçekten çok ama çok zorlanacaksın ancak bunu yapmazsan da bu şekilde sürekli bir paradoksun içinde bulursun kendini ve bu hiç iyi olmaz, hayattan zevk almazsın. Benim gibi hobiler edinerek başlayabilirsin mesela.
Daha yolun başındasın, pes etme ve ayakta dur. Bu dünyanın sana ihtiyacı var. Elbet bir süre sonra istediklerine yavaş yavaş kavuşacaksın. Yeter ki pes etme ve sabret.
Karanlıktan korkmana gerek yok. Telefonun flaş ışığıyla inebilirsin mesela. Millet senin hakkında dalga geçecektir elbet ancak bunları kafana takma. Boşver gitsin.
Ben de senin gibi kırılgan bir insandım. İlkokulda bu yüzden bana ''Sulugöz'' derlerdi hep. Ortaokulda da 8. sınıfa kadar böyleydi. Onun dışında 8 yaşıma kadar yatağımın bulunduğu odadaki aynalı gardıroptan korktuğumdan ve gece uyurken gözüme ışık çarptığından dolayı annemin yanında yattım açıkçası.
Onun dışında kimse bana sahip çıkmadı, ne aradı ne sordu. Kimse destek çıkmadı. Ancak ben senin yaşadığın duyguların bir kısmını yaşadım. Ancak belli bir yerden sonra tahammül edememeye başladım bu durumdan. Sonra kendi tabularımı yıktım ve şu anki halime geldim. Farklı hobiler edindim. Ör: Bisiklet sürmek, bir şeyler araştırmak vb. Ayrıca bazen sinirimi ve stresimi atmak için boks makinesine yumruk atarım.
Benim söyleyebileceklerim bu kadar. Tabularını yık. Evet gerçekten çok ama çok zorlanacaksın ancak bunu yapmazsan da bu şekilde sürekli bir paradoksun içinde bulursun kendini ve bu hiç iyi olmaz, hayattan zevk almazsın. Benim gibi hobiler edinerek başlayabilirsin mesela.
Daha yolun başındasın, pes etme ve ayakta dur. Bu dünyanın sana ihtiyacı var. Elbet bir süre sonra istediklerine yavaş yavaş kavuşacaksın. Yeter ki pes etme ve sabret.