İnsanlar beni üzüyor

Az önce mesaj attığınız konuda yazdıklarım aradığınız şey. Hatta tüm insanların aradığı şey ama uygulaması çok zor, fiziki bir zorluk değil, ve de yaşın daha küçük. Bu yaşta bu kadar kafaya takmaman lazım olup bitenleri. Hayatın eğlencesine bak.

hellaboutthat dedi:

İnsanların seni üzmesine izin verme. Sana laf atarlarsa geri laf at bakalım tepkileri ne olacak. Laf atıp dayılanmak kolay onlara göre.

Genişletmek için tıkla...

Hocam maalesef mecburi olarak izin vermek zorundayım çünkü diğer insanları kırmak istemediğimden ötürü öfkemi bu sebeple dışarı atamamam (özellikle bir kavgada) salya sümük ağlamama sebep oluyor. Ben kırılgan biriyim ama buna rağmen en çok bu yönümden sınanıyorum .

Şunu anlatayım en başta bende senin yaşlarında hatta daha küçükken dalga konusu olurdum ama büyüdükce cüssem sonucu korkulan biri oldum. Burda kısaca zorbalık yap demiyorum insanların gözünü korkut ve senle uğraşmasınlar. Açık sözlü ol kim ne diyorsa cevabını ver korkma sana fiziksel zarar vermeleri sana bişey yapmaz 1 gün ağrır 2 gün ağrır ama sen onu yapmazsan o senin aklında bir ukte olarak kalır.

Keşke takmamak dediğiniz kadar kolay olsa... Takmasam bile kalbime sanki bir bıçak saplanıyor.

Yusuf6376 dedi:

Az önce mesaj attığınız konuda yazdıklarım aradığınız şey. Hatta tüm insanların aradığı şey ama uygulaması çok zor, fiziki bir zorluk değil, ve de yaşın daha küçük. Bu yaşta bu kadar kafaya takmaman lazım olup bitenleri. Hayatın eğlencesine bak.

Genişletmek için tıkla...

Yaşın kaç bilmiyorum ama bu dönemlerde hayatın tadını çıkarmak çok zor. Mesela ben ailemin durumu güzel ama ben hala gelecek kaygısı yaşıyorum bunu yaşadığım için hayattan zevk almıyorum. Bu yıl lgs ye giricem ve üzerimde o kadar yük var ki anlatamam. Belki sınava girmeden araba çarpar da sınava girmem diye düşünüyorum. Sence benim bunu düşünmem normal mi?

Denji dedi:

intihar etmekten korkuyorum.

Genişletmek için tıkla...

Yanlış anlamayın ama neden her kötü şey yaşayanlar intihardan bahsediyor? İntihar çaresizliğin son basamağında yer alır.

Yaşadığınız şeyleri çok takıyorsunuz. Ailenizle konuşun yine dinlemezler ise fazla takmayın. Çünkü 1 sonucu reddeden birisi tek sonuca ulaşmaya çalışır. Aileniz de sizi bu sonuca itiyor ve diğer sonucu hep reddediyor. Kısacası uğraşmayın, kendi bildiğinizi yapın. Tabii ergenlikte bu gibi durumları normale kıyasla daha fazla büyütebilirsiniz. Gayet normal.

Denji dedi:

Keşke takmamak dediğiniz kadar kolay olsa... Takmasam bile kalbime sanki bir bıçak saplanıyor.

Genişletmek için tıkla...

Aynısı bana birkaç yıl önce de olmuştu ama büyüdükten sonra olmamaya başladı. İşin sırrı da arkadaş edinmek çevrende güvenebileceğin arkadaşlar olsun yoksa da yap bence.

377660 dedi:

Yaşadığınız şeyleri çok takıyorsunuz.

Genişletmek için tıkla...

Hocam bana inanın, bir insanı en çok yaralayan şeylerden biri dışlanmak, aşağılanmak ve yanında onu destekleyen kimsenin olmaması...

Denji dedi:

Hocam bana inanın, bir insanı en çok yaralayan şeylerden biri dışlanmak, aşağılanmak ve yanında onu destekleyen kimsenin olmaması...

Genişletmek için tıkla...

Yazımın devamında zaten bahsettim. En iyi ilaç "boş ver" demektir

sana bir hikayemi anlatayım ve ondan bir ders çıkarmanı öneririm.

Ben ortaokula giderken cüsseli olan bir şahıstım ama teknolojitye oyunlara merakım vardı o yüzden gözlüklüydüm bana dörtgöz derlerdi bunu takmazdım ancak kalbimde yara olarak kalırdı. cüsseli olduğum için Ayı diye dalga geçildim yine sustum. Kitaplardan hoşlandığım için beni kitap okurken rahatsız edip bişeyler fırlatırlardı. Bir gün o kadar sinirlendim ki beden dersinde benle dalga geçen bir çocugun boğazı bir hışımla sıktım. Ne oldu biliyor musun zevk aldım onu öyle gördüğümde zevk aldım. Onunda benim gibi acı çekmesini istedim. Kendime geldiğimde arkadaşlar beni çekmeye çalışıyor ama çekemiyorlardı ben kendim geri adım atıp çocuga baktığımda ellerimin izi çocugun boynunda bir iz bırakmıştı ama az buz değil en az 3 gün o iz orda kaldı. Bundan dolayı ailem çağrıldı ancak o günden beri bidaha zorlamadıkları sürece dövüşe girmedim.