İnsanlar neden bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlar?

İnsanlar neden bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlar? Böyle olmasının nedeni nedir?

Ah inan ki kendime bunu binlerce defa soruyorum 2 senelik bir ilişkim vardı kız benden 4 yaş büyüktü. Sinir hastasıyım erkeklerle buluştu diye *** muamelesi yaptım. Ağzıma geleni söyledim. Pişman mıyım pişmanım çok özlüyorum. 1 senedir ayrıyız hala ilk günkü aşkım var.

Furkan1461 dedi:

İnsanlar neden bir şeyin değerini kaybettikten sonra anlar? Böyle olmasının nedeni nedir?

Genişletmek için tıkla...

Sorunun yanıtını gelicek olur isek insanlar sahip oldukları şeyin değerini genelde bilmezler kaybedince anlarlar.

Yaşadığın an asla bitmeyecek ve hep öyle kalacak diye sevinirken bir anda yanından gitmiş. Çikolatayı severek yersin, kimseyle paylaşmazsın ve sonra yediğin çikolatayı sindirir tuvalete s***rsın. Kendi kafanda kurduğun ütopyan asla bitmeyecek sanıyorsun, insanoğlu acınacak bir tür. En zeki insan aşık olunca 2 tane 2 sayısını yanyana gelince toplayamıyor. Zamanı yaşıyoruz hayatı değil.

Çünkü o şeyi elde etmek için hevesin olur, bir şekilde elde edersin ve bir süre hevesin devam eder. Onunla mutlu olursun. Sonra sıkılmaya başlarsın, kaybedersin. Kaybettiğinde ise ona çok alıştığını fark edersin, artık olmayacak olduğunu fark ettiğinde de değerini anlarsın.
Ama merak etme, bir süre sonra unutup gidiyorsun. Olmasa da olur kafasına giriyorsun. Bende öyle mesela.
Bir sevgilim olmuştu 4 ay boyunca sevgiliydik ve bana kalırsa geleceğimi de onunla devam ettirmeyi düşünüyordum. Sonra anladım ki 4 ay boyunca bana sürekli yalan söylemiş, her yalanını ortaya çıkarttım ve sen karaktersizin tekisin deyip bıraktım. Meğersem yapmadığı şey kalmamış. Son zamanlarda soğuk davranıyordu ve üzülüyordum bitecek diye, sonra bu karaktersizliğini ortaya çıkartınca değmeyeceğini anladım ve üzülmedim daha da.

Çünkü her zaman elinde olan değil elinde olmayan arzulanır. Bu durumda da elindekinin değeri sana düşük gelir.

Mesela güzel bir bilgisayarın vardır. Ama bir süre sonra senin gözünde düşüşe geçer çünkü yeni sistemler gelmiştir sürekli onlara bakıyorsun araştırıyorsun vs. Elindeki daha değersiz gelmeye başlar. Oysa elindeki başkasına göre çok değerlidir.

Değerini anlamıyoruz. Onun yokluğunda oluşan boşluğun size geri tepen mutsuzluğu sadece ve bu hissiyatı bastırmak amacıyla onu çok seviyordum, değerini bilemedim tarzı cümlelerle kandırırız kendimizi.

Insan sahip olduğunun nankörü, sahip olmadığının delisidir. Şu an bu mesajı rahat, sıcak, konforlu bir yataktan yazıyorum. Bu benim için belki de çok değerli bir şey degil ama binlerce belki de milyonlarca insanın hayalini yaşıyor olabilirim şu an. Kaybedince değerini anlarız çünkü henüz kaybedecek kadar bir zorluk yaşamamışızdır. Olay bundan ibaret.

Kör öldü mü ceylan gözlü olurmuş. Arkadaşların da dediği gibi alışmak sevmekten daha zor. Kaybettikten sonra boşluk oluşuyor. Sevmekten ziyade alıştığınin farkına varıyorsun. Tek teselliyi haklı olduğun sebepler unutturuyor ayriliklarda.

Belki de kaybettiğinin yerine kendi algımızda daha iyisini koyamadığımız içindir. Böylece elimizdekinin gitmesi bize daha büyük acı verir. Çünkü hayatındaki bir şeyler eksilmiştir.