İnsanlar neden güzel ve çirkin ?

Kardeşim bir laf vardır ''Şu Fani Dünyada Boynuzsuz Koyunun bile Boynuzlu Koyundan Ahiret Gününde Alacağı Vardır'' diye, işte bu yüzden canını sıkma. Herkes eşit yaratılmaz yahu her sene yağan kar tanelerinin her biri bile birbirinden farklı. Sana tavsiyem senle dalga geçen, rezil eden insanlarla olan arkadaşlığını bir gözden geçir derim. Seçim senin ama bu tip ufak tefek nedenler yüzünden canını sıktığına yazık.

Hiç umursama bile kim olduğun nasıl göründüğün umurlarında bile değil. Seni kullanacakları bir yön görmüyorlar sende. Eğer yakışıklı olsaydın kendilerini ortamda yükseltmek için yine seni kullanacaklardı. Hiç umursama sen derslerine çalış hobi edin. Mesela bilgisayar ve teknolojide kendini geliştir. Eğer bu hobi üzerine yoğunlaşsaydın sana yalvaracaklardı. Neyse geçelim konuya takma kafana sana tavsiyem aynı benim hedeflediğim gibi Üniversite 2'ye kadar kız arkadaş edinmemen edinsen bile onlar seni edinsin edinme. Zaten yorumlarda abilerimizin söyledikleri gibi iş sahibi olunca o yakışıklı veletleri bırakıp sana geleceklerdir.

Benim de tipim kötü. Ama bende tam tersi. Arkadaşlarım bana senin tipin kötü değil diyor. Bende yalan söylüyorsun tipim çok kötü diyorum. Böyle böyle gidiyor konuşmalarımız. Ama benim tipim gerçekten kötü.

Giderin var diyor kızlar bana hep ama ne bileyim insan kendine ben güzelim diyemez ki bakın isterseniz instagram hesabıma isim erdigmssy.

Neden çirkinim diye üzülüp dert yanacağına haline şükret. Sağlığın ve aklın yerinde, elin ayağın tutuyor. Seninle yer değiştirmek isteyen binlerce Brad Pitt suratlı engelli insan var. Derslerine çalışıp okuyup büyük adam ol. Küçükken kızlar Barbie bebekleri sever, erkek çocukları ise arabaları. Daha sonra ise bu durum tam tersine döner. Yani tipe değil cüzdana bakarlar. İyi bir işin olduğunda son gülen sen olacaksın. Ayrıca seni paran veya tipin için sevecek biri hiç sevmesin daha iyi.

Sen iyisin yine ben 15 kilo verdim 80'den 65'e indim. Zayıfladım eyvallah.
Ama tip sıfır, Gözlük kurtarıyor Allahtan...

Bende böyle saçma şeyleri dert ederdim. Gittim bir bisiklet aldım. Şimdi varsa yoksa bisiklet. Yok eldivenidir, yok gözlüğüdür. Bunlara kafayı takmaya başladım. Sende benzer birşey bul. Rahatlat kendini. Dünyaya bir daha gelmeyeceğiz.

9. sınıfın son günlerinde egosfer olan sınıfımı terk edip yan sınıfa geçtim. Kendi sınıfımda tek başıma oturuyordum, arkadaşım yoktu, 4 gün gelmedim kimse fark etmedi, saçım uzun diye benimle konuşmayan, Satanist, Ateist ilan edenler vardı, her fırsatta laf çakmaya çalışanlar vardı, kız veya erkek herhangi biriyle ilişkim yoktu. Yan sınıfla tanışmam kelebek sistemi sayesinde oldu. Dersler bittikten sonra fark ettim ki kendi sınıfımda değil yan tarafta daha mutluyum. Derslerden izin alıp oraya gitmeye başladım. Sınıfın 4-5 kişisi hariç herkesle yakın oldum, kimse saçım uzun diye dışlamadı, kimse fiziksel olarak bakmadı. Hepsi kabul etti. "Niye buradasın ?" diyen dahi olmadı. Sınıflarında hiç erkek yokken kızlar aralarına aldı. Hiç yalnız kalmadım.

Sende kendi sınıfından biraz uzaklaş ve diğer sınıflara göz at. Aradıkların orada olabilir.

Kardeşim benim de durumum farklı değildi açıkcası. Bu sene ilk kez yeni arkadaşlar edindim, liseye başlayarak. İlk başlarda çok kötüydü durumlar. Kendi başıma geziyordum, sınıfta oturuyordum filan. Bir hafta sonra birkaç arkadaşla beraber dışarı filan çıktık ve o arkadaşlardan başka çok fazla görüştüğüm kimse olmadı. Daha sonra zaten seçmelilere göre karma yaptılar ama yine de o arkadaşlarla görüştüm. Karma yaptıklarından sonraki denk gelen sınıf arkadaşlarım daha iyiydi. Daha umursayan kişiler vardı. Yine 1-2 ay hiç arkadaşım olmadı ama 1. dönem bitene kadar birçok kişiyle konuşur, anlaşır vaziyete geldim. Yani birkaç kişi vardı çok fazla iletişim kurmadığım. Ama yine de hiç yakın arkadaşım olmadı veya ders aralarında birlikte dışarı çıktığım. Zaten sevmiyorum kalabalığı fazla. Ama bana saygı duydular. Bunu bence herkese yardım ederek ve saygı göstererek yaptım. Çünkü herkes ile iletişimim var ve dediklerimi ciddiye alıyorlar. Derslerim de iyi olduğundan dolayı soru sormaya filan geliyorlardı, öyle böyle konuşuyorduk. Sene sonunda birkaç arkadaş ile kendi sohbetimi kurdum. Yani ilk başta her şey kötüydü ama zamanla düzelmeye başladı. Eğer daha sosyal birisi olsaydım yakın arkadaşım olabilirdi ama kalabalığı hiç sevmiyorum ve asosyalim bu yüzden çok fazla görüştüğüm bir arkadaşım olmadı. Ben de bunu istedim sanırım.

Yani diyeceğim şu derslerim çok iyiydi, herkese iyi davrandım, dertlerine çözüm bulmaya çalıştım, saygı gösterdim ve en önemlisi yaptığım şeyleri önemsemeyen kişilerden uzak durdum(!). Bence bu çok önemli. Eğer sen birine iyilik yaparsan veya yardım edersen ve sonunda bırak onun sana yardım etmesini teşekkür bile etmiyorsa yani yaptığın şeyleri önemsemiyorsa ondan uzaklaşmalısın. Çünkü o kişi sadece kendi çıkarları için yaşar ve seni günü geldiğinde küçümser söyliyeyim. O kişilerle mümkün olduğunca az iletişim kur ve iyi geçin.

Herkes fikrini söylemiş ben de eksik kalmayayım. Öncelikle ben de derslerimde başarılı biriydim fakat tip olarak ben de kötüydüm. Arkadaşlarımın çoğu ruhsal sağlığı pek yerinde olmayan, insana önem vermeyen, serseri olup hesap soran, dalga geçen kişiler idi. 8. sınıfta bu beni negatif ekledi ve şu an istediğim liseye giremiyorum. Ben hiç Allah a ben neden böyleyim demedim ama hep bu ergenliğe küfrettim. Çünkü biraz da olsa düşündüğümde anladım ki herkesin problemi var ve bazıları ergenliğin etkilerinde bile kalamayacak kadar kötü durumda. Şu an mutsuz agresif tipsiz biriyim fakat biliyorum ki lisede düzelteceğim. Burada fikrini söyleyen herkese teşekkür ederim. Bana rehber oldunuz. Konuyu açan arkadaş için ise takma kafana senden daha kötü tipte olanları da gördüm ama ben onları dışlamadım seni dışlarlarsa unutma ki onların sorunu.