Merhaba. Umarım iyisinizdir. 17 yaşındayım. Kendimi bildim bileli içe kapanık ve sessiz biriyimdir. Hiçbir zaman insanlarla iletişimim iyi olmadı. Beni olduğum gibi seven birkaç kişi vardı fakat onları istemeden kırdım ve bir daha eskisi gibi olamadık. Bu durumdan çok etkilendim uzun bir süre kendime gelemedim. Hala pek iyi değilim ama eskisinden iyiyim. Aslında çok sıcak ve merhametli biriyimdir. Elimden geldiğince herkese yardım etmek isterim ve onların dertlerini kendi sorunummuş gibi görüp çözüm aramaya çalışırım ama artık öyle bir şey yapmıyorum çünkü çok değiştim. Eskiden her şeyi olumlu düşünürdüm, mutluydum, herkese yardım etmeye çalışırdım yani oldukça pozitif biriydim. Birkaç olaydan sonra çok değiştim. Sinirli, yorgun ve kimseyle muhatap olmak istemeyen birine dönüştüm. Kısacası hiçbir şeye karşı tahammülüm kalmadı. Ben bile inanamıyorum bu halime. Bir yanım kimseyle konuşmak istemiyor, diğer yarım biri ile dertleşmek istiyor ama konuşacak biri yok. Ne yaparsam bu sıkıntıdan kurtulabilirim?