İnsanoğlu hiç var olmasaydı neler olurdu?

Karmik felsefeden yorumlayacağım..

İnsan olmazsa, insandan sonra gelecek olan türlerin olması da amaç gütmez.

--

Türlerin gelişimi için insan sıfatını DNA'lar yaşayıp, doğaya, yaşama, ilahi sisteme gelişimde katkı sağlamaladır. Eğer insan olmasaydı, diğer türlerin gelişimi de olmazdı.. 1 sayısı, 3 olmadan önce 2 olacak, 2'nin ne olduğunu anlayıp 3 olacak.. 2 olmadan 3 olamaz.

Biraz daha hindu felsefesinden bakmak istiyorum.

Kainatta duygusal sistem, inanç sistemini tatmadan gelişim tamamlanamaz.
O yüzden her telden inanç, sistem, kişilik, karekter, beden, sıfat olmak zorundadır. Ki bunun sayesinde gelişim tamamlansın, etkiye göre tepki görünsün..

O yüzden insan sıfatı bir zemin gibidir.. İnsan sıfatı gibi bir sürü sıfat vardır..
Gelişim için her türlü seviyede sıfat olmak zorundadır..
 
Cok buyuk farkliliklar olmazdi.

Dunyanin yasini 24 saate indirgersek insan sadece son 3-5 saniyesinde var zaten.

Kendimizi cok onemli saniyoruz, problem burada.
Gunde 150 tane canli turu yok oluyor. Cok sevdigimiz pandalari korumak icin takla atiyoruz.

Dunya ve evren icin minik bir bocek oldugumuzun ne zaman farkina varacagiz ya da varabilecekmiyiz cok merak ediyorum.
 
Cok buyuk farkliliklar olmazdi.

Dunyanin yasini 24 saate indirgersek insan sadece son 3-5 saniyesinde var zaten.

Kendimizi cok onemli saniyoruz, problem burada.
Gunde 150 tane canli turu yok oluyor. Cok sevdigimiz pandalari korumak icin takla atiyoruz.

Dunya ve evren icin minik bir bocek oldugumuzun ne zaman farkina varacagiz ya da varabilecekmiyiz cok merak ediyorum.
Kendimizi önemli kılmak sorun değil, hatta doğru bir düşünce tarzı. Sorun diğer varlıklardan, yaşam formlarından çok üstün görmek.

Bunu da tarihsel gelişime ve toplumsal düşünce yapısına bağlıyorum. Her şeyin geliştiği gibi, bu da gelişecek. Hatta sıfırlanmalar ve yeniden başlanmalar bile olmuştur..

İnsan dünya üzerinden baktığında bir canavar, evren üzerinden baktığında bir bakteri..
Bu bakteri gerekli koşullarda doğru şekilde gelişmezse, evrene yayılan bir virüs olur.. Sadece insan ırkı için geçerli değil bu düşünce yapısı..

Gelişim her zaman olacak..
 
Cok buyuk farkliliklar olmazdi.

Dunyanin yasini 24 saate indirgersek insan sadece son 3-5 saniyesinde var zaten.

Kendimizi cok onemli saniyoruz, problem burada.
Gunde 150 tane canli turu yok oluyor. Cok sevdigimiz pandalari korumak icin takla atiyoruz.

Dunya ve evren icin minik bir bocek oldugumuzun ne zaman farkina varacagiz ya da varabilecekmiyiz cok merak ediyorum.

Bir şeyin önemli ya da önemsiz olmasının, onun boyutu ya da içinde bulunduğu ortamın o şeye göre büyük olmasıyla alakasının olduğunu düşünmüyorum. Değerli bir elması 100 metreye 100 metre kasaya koyarsan değeri azalıyor mu? İstersen boyutu arttır. (Bu değer olayına zaten bu yazıda değineceğim) Maksimum 2 metre boyunda olan insan ve Samanyolu galaksisinden, Andromeda galaksisine kadar ölçülen 2.5 milyon ışık yılı mesafe. Evrenin görülebilir kısmındaki tüm çapı falan. Gezegenlerin boyutları vs. Bunun bu konuyla tamamen alakasız olduğunu söyleyebilirim. Mesafe, metre, büyüklük küçüklük, ışık yılları ve insan denen canlının boyutunun bu konuyla ilgisiz olduğu açık.

Ayrıca şu an kendimize denk ya da kendimizden daha akıllı bir türle iletişime geçmediğimize göre ve yaşadığımız gezegende zeka kapasitesi olarak bize denk canlılar da bulunmadığına göre kendimizi önemli görmemiz gayet doğaldır. En azından kendimizi önemli görme düşüncesini gerçekleştirecek zekamız olduğuna göre buna hakkımız da vardır. Çünkü bunu düşünebiliyoruz. O durumda zaten kendimize göre değerli olduğumuz için kendimize haklı değer atfetebiliriz.

Kaldı ki bir şeyin önemli olması için o şeyden az sayıda olması da gerekmez. Bu düşünce tarzı insansı bir anlam daha doğrusu amaç ifade ediyor. Mesela altının diğer metallerden çok da bir farkı yoktur (nadirlik dışında) buna nadir olduğu için ekstra değer yükleyen yine insan düşüncesinin ve amacının kendisidir. Nadir ve az bulunduğu için buna değer ithaf etmiş ve bu metali bir para birimi olarak kabul etmiştir. Kısacası evrende başka akıllı varlıklar olsa bile bunun insan değeri ölçebilecek bir kıstas olduğuna inanmıyorum.
 
Son düzenleme:
Bir şeyin önemli ya da önemsiz olmasının, onun boyutu ya da içinde bulunduğu ortamın o şeye göre büyük olmasıyla alakasının olduğunu düşünmüyorum. Değerli bir elması 100 metreye 100 metre kasaya koyarsan değeri azalıyor mu? İstersen boyutu arttır. (Bu değer olayına zaten bu yazıda değineceğim) Maksimum 2 metre boyunda olan insan ve Samanyolu galaksisinden, Andromeda galaksisine kadar ölçülen 2.5 milyon ışık yılı mesafe. Evrenin görülebilir kısmındaki tüm çapı falan. Gezegenlerin boyutları vs. Bunun bu konuyla tamamen alakasız olduğunu söyleyebilirim. Mesafe, metre, büyüklük küçüklük, ışık yılları ve insan denen canlının boyutunun bu konuyla ilgisiz olduğu açık.

Ayrıca şu an kendimize denk ya da kendimizden daha akıllı bir türle iletişime geçmediğimize göre ve yaşadığımız gezegende zeka kapasitesi olarak bize denk canlılar da bulunmadığına göre kendimizi önemli görmemiz gayet doğaldır. En azından kendimizi önemli görme düşüncesini gerçekleştirecek zekamız olduğuna göre buna hakkımız da vardır. Çünkü bunu düşünebiliyoruz. O durumda zaten kendimize göre değerli olduğumuz için kendimize haklı değer atfetebiliriz.

Kaldı ki bir şeyin önemli olması için o şeyden az sayıda olması da gerekmez. Bu düşünce tarzı insansı bir anlam daha doğrusu amaç ifade ediyor. Mesela altının diğer metallerden çok da bir farkı yoktur (nadirlik dışında) buna nadir olduğu için ekstra değer yükleyen yine insan düşüncesinin ve amacının kendisidir. Nadir ve az bulunduğu için buna değer ithaf etmiş ve bu metali bir para birimi olarak kabul etmiştir. Kısacası evrende başka akıllı varlıklar olsa bile bunun insan değeri ölçebilecek bir kıstas olduğuna inanmıyorum.

Altinin icinde bulundugu kasanin boyutunun artmasi altinin degerini degistirmez, haklisin.

Altin madeninin ait oldugu gezegenin boyutlarinin artmasi altinin degerini azaltir. Cunku istatistiksel olarak altina rastlama ihtimalin artik daha fazla. ( Neptun ve Uranus'te elmas yagmurlari oluyor )

Evrenin butunune nazaran cok kucuguz ve Dunya gibi klasifike edilen zibilyonlarca gezegen var. Fakat yalnizca kendi kucuk, izole fanusumuzda arastirma yaptigimiz icin kendimizi onemli sayiyoruz. Bu bir nevi observation bias. Bilgi seviyesi azaldikta insanlar kendilerini daha onemli zannederler. Ortacagda gunesin, ayin dunyanin etrafinda dondugunu, gokteki yildizlarin bizim etrafimizda donduklerini sanmalari gibi bir sey bu.

Bir seyin onemli olmasi gunun sonunda o seyin diger seylerin varliginda ne kadar etki sahibi olduguna bakar. Buyukluk ya da oranca fazlalik muhim degil.

Evrende en bol bulunan elementler ( Hidrojen vs ) olmasaydi biz olmazdik. Fakat biz olmasaydik evren uzerinde ya da Dunya uzerinde dev farkliliklar olmayacakti. Benim iddiam bu. Kendi perspektifimizden kendimizi onemli saniyoruz, halbuki dunya, galaksi ya da evren icin hic bir onemimiz yok. Hatta muhtemelen dunyadaki "insan" disi canlilar icin bizim olmamamiz daha iyi bile olurdu.
 
Son düzenleme:

Technopat Haberler

Yeni konular

Geri
Yukarı