Nyaa
Hectopat
- Katılım
- 22 Temmuz 2020
- Mesajlar
- 314
Belki biri cevaplar, aslında nasıl soracağımı bilmiyorum. Devrik cümleler için şimdiden özür dilerim. Yav, size de oluyor mu? Böyle sanki her şeyi denemişsin de, yapacak bir şey kalmamış da, yoğun bir karamsarlığa düşmüşsünüz gibi. Bir de, bir yandan aslında hiçbir şey denemedin, çözüm yolları hep var, sen sadece şımarıyorsun ve kendini cezalandırıyorsun hissi.
Ne zaman, bir şeyler yapmaya çalışsam, örnek olarak bir hobi edinmek diyelim, beynimin bir tarafı yukarıdaki moda giriyor. Yani, daha önce başka şeyler denedin, olmadı, yapsan boşuna, zamanını, paranı harcayacaksın sonunda beceremeyeceksin... Belki bu sefer farklı olur, bu sefer başarırsın, belki yaparsın. Kendini çok dinliyorsun, eminim herkes böyledir, yaparken onlar da zorluk çekti...
Sonra eğer bu pozitif gözüken taraf ağır basarsa, ben bir şeyler yapmaya başlıyorum. Zamanla negatif taraf ağırlaşmaya başlıyor ve pes ediyorum. Sonuç bırakıyorum.
Neye ilgi duysam yarım yamalak kalmış gibi hissediyorum. Her şeyden biraz ama bir tam değil, demek daha doğru olur.
Depresyon ise bu hissetiğim şey genelde çözüm bir kendine bir uğraş bulmaktır ya hani, o yüzden bir şeyler yapmak istiyorum. Başlıyorum, bir süre yapıyorum, sonuç yine aynı.
Kurtulmak için bir şeyler yapmaya çalıştıkça, beynim, benim varoluş yasammış gibi yerini sabitliyor silmemek için sanki.
İşte sorum da tam bu, ben bundan nasıl kurtulurum, ya da kurtulan var mı, tavsiye verebilir mi?
Çok sıkıldım bu düşünce tarzından.
Ne zaman, bir şeyler yapmaya çalışsam, örnek olarak bir hobi edinmek diyelim, beynimin bir tarafı yukarıdaki moda giriyor. Yani, daha önce başka şeyler denedin, olmadı, yapsan boşuna, zamanını, paranı harcayacaksın sonunda beceremeyeceksin... Belki bu sefer farklı olur, bu sefer başarırsın, belki yaparsın. Kendini çok dinliyorsun, eminim herkes böyledir, yaparken onlar da zorluk çekti...
Sonra eğer bu pozitif gözüken taraf ağır basarsa, ben bir şeyler yapmaya başlıyorum. Zamanla negatif taraf ağırlaşmaya başlıyor ve pes ediyorum. Sonuç bırakıyorum.
Neye ilgi duysam yarım yamalak kalmış gibi hissediyorum. Her şeyden biraz ama bir tam değil, demek daha doğru olur.
Depresyon ise bu hissetiğim şey genelde çözüm bir kendine bir uğraş bulmaktır ya hani, o yüzden bir şeyler yapmak istiyorum. Başlıyorum, bir süre yapıyorum, sonuç yine aynı.
Kurtulmak için bir şeyler yapmaya çalıştıkça, beynim, benim varoluş yasammış gibi yerini sabitliyor silmemek için sanki.
İşte sorum da tam bu, ben bundan nasıl kurtulurum, ya da kurtulan var mı, tavsiye verebilir mi?
Çok sıkıldım bu düşünce tarzından.
Son düzenleyen: Moderatör: