NecroBit
Megapat
- Katılım
- 28 Kasım 2016
- Mesajlar
- 507
- Çözümler
- 2
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
Bende eskilere değer veririm. Avrupa Yakasını çevir baştan izlediğim çok olmuştur. O değerleri özlüyorum. Fakat isteğim o duyguyu 2-3 hafta yaşamak belkide. Sonra veya daha sonra illaki sıkılacağımı biliyorum. İnsan doğası sonuçta. Ama yaşamak istiyordum. Ha bu basit mesele (kimine göre) çok görülüyorsa bir insan evladına, ne diyelim. Ama bunun için de "iyi kötü bişeyler var elimde oturayım da şükür edeyim" diyebilecek bir yapıya da sahip değilim maalesef. Bunun için çalışıp kazanıp o canavarı elde etmekte bu coğrafyada çok zor. Gerçekten arzuluyorsam elbette bu zorlukların bana vız gelmesi gerekir mantıken fakat olmuyor işte. Elin avrupalı conisinin 5k avro değerindeki canavara 4 ayda sahip olabildiği bu lanet sistemde bu iş için çabalayasım gelmiyor. Mesele haklılık veya haksızlık meselesi değil. Neye heves etsem neye elimi atsam kursağımda kalıyor. En basitinden sıralamam gerekirse;
- Sistem eski. Baktım Geforce Now varmış tabii bunu öğrendiğim zamanlarda Türkiye server'ları yoktu ama bunun olduğunu öğrenince heves ettim ve almak istedim. Baktım euro hesabına göre yine idare eder. Tam alıcam, net hızı 25 Mbps olmalı min. diyor.
- Dedim iyi güzel umudu yitirmek yok. Hemen net fiyatlarına baktım (Anneannemle yaşıyorum ve evinde net yoktu, benim internet taşınabilir Superbox tabii). Heves ettimya bir kmere parasını dahi önemsemedim o anda.
- Net için Turknet'i aradım dediler altyapı var falan. Ekip geldi bende bi heves başında bekliyorum. Ne olsa beğenirsin? Apartmanın net portu dahi yokmuş (benim bilgim yoktu ev bana ait değil). Benim heves yine güm.
- Son umutlar Türk telekomu aradım dedim nası buraya getirtebilirim fiber net veya VDSL. Talep oluşturun belli bir kotaya gelirse inşallah, maşallah. Ölme eşeğim ölme. Son heves yine kursakta.
Anlatmaya çalıştığım heves ettiğim şeyleri maddi veya manevi hiçbir şekilde gerçekleşmeyişi ve hevesimin her defasında kursağımda kalması.
Kusura bakma uzun uzadıya anlatıyorum ama bu coğrafyada yaşayıp da bu sıkıntıları içime içime atmaktan usandım.
Haklısınız. Psikolojik sorunlarımın olduğu çok açık bunun bende farkındayım. Yakın zamanda randevu alacağım zaten. Tüm bunlardan bahsederken veya düşünürken şu dediklerinizi özeleştiri olarak kendime hep sorardım. Kesinlikle tepkinizi anlayabiliyorum fakat diğer arkadaşımın dediğine de katılıyorum. Kötü durumlara bakarak şükretmekten ziyade iyisine bakıp karamsarlığa düşmeyi yeğlerim. Belki de o yüzden psikolojik sorunlar yaşıyorumdur kim bilir. Fakat tüm bu heves kursaklarının yaşandığı, insanların geçim sıkıntısı çektiği, Türk lirasının her geçen gün değer kaybedişi ve Türk olmanın verdiği gururun dışında Türk milleti ve gençlerinin ellerinde bu gururdan başka bir argüman kalmadı şu lanet dönemde yaşanılanlar da üst üste gelince, bu düşünce seliyle yaşadığım duygular harmanlanınca hissettiğim tek şey öfke oluyor. Bu da şimdilik klavyeme yansıtabildiğim bir durum. Şükretmeyeceksen çalış o zaman diyorum kendi kendime. Fakat elin avrupalı conisinin 5k'lık dizüstü canavarı 4 ay çalışarak kucağına oturttuğu, benim ise 18 ayda çalışıp o canavarı kucağıma oturtabileceğim bu aşağılık sistemi göz önünde bulundurursak, en büyük isteklerim yine en büyük isteksizliklerime dönüşüveriyor ve bu başkalarının sandığının aksine "o şeyi gerçekten istemiyorsun o zaman" sorusunu değil, sistemdeki bu çarpık yapının gerçekliğini düşündürmesi gerekiyor. Bir Türk genci olarak ameleliği hiç bir zaman kabul etmedim hiç bir işimde. Yine kabul etmeyeceğim. Yanıtının çok çok ötesine çıktım sanıyorum ama kendimi en iyi bu şekilde ifade edebiliyorum. Affola
Sorumluluk duygusu. Tüm gün çalıştıktan sonra ki Türkiye şartlarında sabah 8 akşam 6 olduğunu düşünürsek, geriye kalan 5 saati de oyun oynayarak öldürmek istemeyiz elbette. Tavsiyeniz için teşekkür ediyorum hocam
Teselliden ziyade mütevazılık sanıyorum. Bizim milletimizin yüreği güzel
Kaçınılmaz son. İnsanoğluyuz. Oyun bağımlılığımın şu an yaşadığım tatminsizlikten kaynaklı olduğunu düşünüyorum bir miktar ve sıkılmak istiyorum. Bu bizim gençlerimize çok görülüyorsa, çok görenler utansın dostum ama bildiğim tek bir gerçek var. Sıkılmak istiyorum mümkünse, hatta o kadar çok sıkılayım ki bir daha sıkılmak istemeyeyim
İnsanoğlu işte. Youtube diyorsun da o Youtube'daki videoları büyültüp küçültürkenki geçikme süresinin eski sistemine göre çok daha kısa hatta belkide farkedilemez düzeyde olduğunu düşünürsek, buna bile değer, tabi bu benim görüşüm veya -saplantım-
Senelerce hep bir üst sistemleri araştırdım, gözlemledim ağzımın sularını sile sile. En son aşağıda belirttiğim sisteme kadar gelmiş bulunmaktayım. Alıp alıp hevesimin kaçması değil mesele hocam. Öyle geliyorki sanki hayal ettiğim diğer tüm canavarlara sahip olmuşum hevesim kaçmış, sıra buna gelmiş gibi. Yani bir şeylere sahip olamamak da seni tatmin etmiyor. O yüzden alıp da hevesimin kaçmasını tercih ederdim
Düzeltmek istiyorum. "Aslında sadece sahip olma hissiyatı bile bazen insana bir şeyler aldırıyor." demeyelim de "Aslında sadece sahip olma hissiyatı VE PARA DOLU BİR CÜZDAN bile bazen insana bir şeyler aldırıyor." olacak zannımca.
Zaman geçiyor dostum. Heves edip özendiklerimize sahip olamadığımız her an aleyhimize işliyor teknik olarak. Bunun için takıntı sahibi olmaya gerek yok aslında.
Aslında bu psikolojik destek bekleyebilir. Çünkü malumunuz, o işlerde de para dolu bir cüzdan gereksinim şartı var. Bu da insanoğlu sistem gereksiniminin bir parçası birnevi.
XBOX hakkında hiç bir fikrim yok. Araştıracağım hocam tavsiyeniz için teşekkür ederim
Bu da içimdeki bir diğer kişinin bakış açısı aslında. Kendimle çeliştiğim bir diğer nokta. Kelimesi kelimesine de doğru. Zamanında Atatürk gibi bir lider tarih sayfalarımızda yerini almışsa daha kötüsüne bakıp şükretmekten ziyade, daha ileridekine bakıp ona göre nizam almayı tercih ederim.
Deneyimlemek ve görmek lazım. Fakat yine aynı sonuca varıyoruz. "Para dolu bir cüzdan". E tabii asgari ücretle kiranın dışında para biriktirebilirsem ki muhtemelen bu durum birkaç seneyi bulabilir malum bir tek maaşların yetersizliği değil, zamlar da kafamıza kafamıza indirilirken. Önümüzün daha karanlık bir uçuruma sürüklendiği gerçeğini de inkar etmezsek şayet, sorunlarımı destek yoluyla halletmeye çalışacağım. Mütevazılığınıza ve gerçekçiliğinize sağlık
Rahat bir uyku çekmeyeli seneler oldu.
Sorunum bel bölgesinde değil, fakat bu plastik sandalyenin oturan yerlerimi ağrıttığı doğrudur. Araştırmalarıma göre en ucuz oyuncu -sandalyeleri- 600 Türk Lirasından başlıyor. Neyse, bugünümüze de şükür dimi :')
Son düzenleme: