ZarganaJojuk
Centipat
- Katılım
- 17 Haziran 2024
- Mesajlar
- 110
Daha fazla
- Cinsiyet
- Erkek
1 gün evde yoktum eve geldim. Gelir gelmez şımarık şımarık hareketler yapmaya başladı. Ondan daha küçük 3 yaşında kardeşim var. Onunla sürekli uğraşıp ağlatıp kendince eğlenir. Onu bu hareketlerinden dolayı uyardığımızda sanki kendi haklıymış gibi hep üste çıkmaya çalışır söz dinlemez. Bu sürekli sürekli yaşanır bizim evde. Normalde bu olaylarda bir babanın otoriter bi rol üstlenip evi sakinlestirmesi, düzeni sağlaması lazım değil mi? İşte benim babam bunu başaramıyor. Sözünü hiç geçiremiyor. Sözünü geçirmeyi bırak ben kızdığımda o da bana kızıyor. Kardesim de onun gazına gelip bize karşı tavır alıyor.
Bu yüzden evde sürekli kavga dövüş oluyor. Haliyle bende söz geçiremiyorum. Yapacak pek bi sey kalmıyor ben de haliyle vuruyorum. Ama babam buna da karşı çıkıyor. "Ben sana kardeşlerine vurma demedim mi? Vurmayacaksın kardeslerine." diye çıkışıyor. Ulan senin biraz sesin çıksa zaten bunlara gerek kalmayacak. 2 bebeye daha söz geçiremiyosun bize çemkiriyorsun! Bu akşam gene aynı şeyler yaşandı kardeşime ani sinirle vurdum. Nasıl vurduğumu bende bilmiyorum bunu da sonradan fark ettim. Babam kardeşime bakmaya gitti. Geldiginde "Sen nasil vurmuşsun öyle çocuğa ben sana vurma demiyor muyum? Ben sana hiç vurdum mu?" diyip üstüme yürüdü. Sanki ben senin bana vuracagin kadar şımarıklık yaptım diyecektim de dilim gitmedi. Tabii ki de bu bir bahane değil ama o evin içerisindeki stresi yaşamak lazım bunu anlamak için. Evin içinde öyle müthiş bir ses oluyor ki anlatamam. Strese girmemek elde değil yani. Daha sonra kardeşime bakmaya gittiğimde aynadan gözünün morartısına bakıyordu. Onu öyle görünce çok pişman oldum. Ne kadar sert vurmuşsam artık.. Sonra hiç konuşamadım onla. Bundan sonra ona nasıl yaklaşabilirim fikirlerinize ihtiyacım var. Okuduğunuz için teşekkürler.
Bu yüzden evde sürekli kavga dövüş oluyor. Haliyle bende söz geçiremiyorum. Yapacak pek bi sey kalmıyor ben de haliyle vuruyorum. Ama babam buna da karşı çıkıyor. "Ben sana kardeşlerine vurma demedim mi? Vurmayacaksın kardeslerine." diye çıkışıyor. Ulan senin biraz sesin çıksa zaten bunlara gerek kalmayacak. 2 bebeye daha söz geçiremiyosun bize çemkiriyorsun! Bu akşam gene aynı şeyler yaşandı kardeşime ani sinirle vurdum. Nasıl vurduğumu bende bilmiyorum bunu da sonradan fark ettim. Babam kardeşime bakmaya gitti. Geldiginde "Sen nasil vurmuşsun öyle çocuğa ben sana vurma demiyor muyum? Ben sana hiç vurdum mu?" diyip üstüme yürüdü. Sanki ben senin bana vuracagin kadar şımarıklık yaptım diyecektim de dilim gitmedi. Tabii ki de bu bir bahane değil ama o evin içerisindeki stresi yaşamak lazım bunu anlamak için. Evin içinde öyle müthiş bir ses oluyor ki anlatamam. Strese girmemek elde değil yani. Daha sonra kardeşime bakmaya gittiğimde aynadan gözünün morartısına bakıyordu. Onu öyle görünce çok pişman oldum. Ne kadar sert vurmuşsam artık.. Sonra hiç konuşamadım onla. Bundan sonra ona nasıl yaklaşabilirim fikirlerinize ihtiyacım var. Okuduğunuz için teşekkürler.
Son düzenleyen: Moderatör:
