Bende yanlış yaptığımın farkındayım ama yanlış bir şey yaparsam diye korkuyorum. Hata yapmak kötü bir şey değil ama bilmiyorum işte mantığım böyle düşünse de o olay gerçekleştiğinde direk oradan uzaklaşman lazım gibi çalışıyor aklım.
Yalnız bir hayat sürmeyi çok sevsem de arada sırada dışarıda beraber eğlenen arkadaş gruplarını gördüğümde çok üzülüyorum. Bırak karşı cinsi pandemi dolayısıyla liseyi neredeyse evden bitirdiğim için adam akıllı arkadaşım bile yok. Çok garip bir gençlik geçiriyorum
Beni üzen 10. sınıfa geçiyorum. Bizim arkadaşlar temeli atmaya başladılar 1 ay önceden. 10. sınıfa herkes mutlu mutlu gezerken ben mutsuz gibi gezeceğimi düşünüyorum. Dersler tabi ki önemli ama insan da bunları düşünmeden edemiyor. 3-4 kız gelince direk oradan kaçan biriyim ben. Daha ne kadar kaçabileceğim? Ne zaman kendimi çirkin hissetmekten kurtulacağım? Ne zaman özgüvenim yerine gelecek? Bu sorularının cevaplarını sanırsam 10. sınıfta alacağım. Umarım benim için iyi sonuçlar ortaya çıkar.
Bir gün gaza gelip avm gibi bir yerde bir kıza selam diyeceğim. Bir insana selam demek neden bu kadar zor ki? Gerçekten kızın terslemesinden korkuyorum.
Bir gün gaza gelip avm gibi bir yerde bir kıza selam diyeceğim. Bir insana selam demek neden bu kadar zor ki? Gerçekten kızın terslemesinden korkuyorum.