Bunları çocukken yaşadım ancak ebeveynlerim her zaman kendilerini geliştirmek isteyen insanlardı. Hatalarını onlara iyi bir şekilde anlattım ve anladılar. Bunları ben söylemeden önce yapmaları gerekiyordu. Pek sorunlarımı paylaşmadım ama sohbetin âlâsını ettik. Hayat ortalama 71 yılda kendini sınırsız geliştirebileceğin bir kapı. Girmek sana bağlı.
Bu aslında seninle alakalı. Sen onlarla iletişim kurmuyorsun hatta onlar iletişime geçmek istediğinde bile tersliyorsun. Genel olarak böyle oluyor çünkü çevremden biliyorum. Ailemle aram yok çok yalnızım diye derbeder halde geziyorlar fakat aileleri gayet iyi insanlar ve çocukları ile vakit geçirmek isteyip terslenen insanlar. Asla öyle biri olmadım, olmam da. Evet ara sıra herkes ailesi ile sorun yaşar fakat siz iletişim bile kurmak istemiyorsunuz.
Bu dediklerimi kişisel algılayarak sen nereden bileceksin falan demene gerek yok. Ben genel olarak ergenlik çağındaki insanlar adına konuşuyorum.
Hocam saçma olan, bunu 15 yıl evli kalıp 3 çocuk yaptıktan sonra yapmış olmaları. Hiç anlam veremiyorum buna. Sevmediğin biriyle neden 15 yıl evli kalırsın ki? Aklıma geldikçe çıldırıyorum. Sanki sırf benim hayatımı zehir etmek için yapmışlar gibi.
Bu aslında seninle alakalı. Sen onlarla iletişim kurmuyorsun hatta onlar iletişime geçmek istediğinde bile tersliyorsun. Genel olarak böyle oluyor çünkü çevremden biliyorum. Ailemle aram yok çok yalnızım diye derbeder halde geziyorlar fakat aileleri gayet iyi insanlar ve çocukları ile vakit geçirmek isteyip terslenen insanlar. Asla öyle biri olmadım, olmam da. Evet ara sıra herkes ailesi ile sorun yaşar fakat siz iletişim bile kurmak istemiyorsunuz.
Bu dediklerimi kişisel algılayarak sen nereden bileceksin falan demene gerek yok. Ben genel olarak ergenlik çağındaki insanlar adına konuşuyorum.
Ailem arkamdan konuşup yüzüme gülüyor. Sahte suratlarına derdimi mi anlatayım? Bana yaşattıklarıyla psikolojimi mahvettiler ömrüm boyunca unutamayacağım, aklımda geldikçe üzüleceğim şeyler yaşattılar. Yetim doğsam bu kadar mutsuz olmazdım niye o insanlara derdimi paylaşayım.
Selamlar, iyi geceler. Umarım herkes iyidir. Biz yeni kuşağın (aslında her kuşağın) önemli problemlerinden biridir. Bu yaşlarda cesaret edemediğimiz olaylar, ileriki yaşlarda size çekingenlik, karamsarlık veya korku olarak geri dönebilir. Bu yüzden bence yaşlarımızı iyi değerlendirmek ve birkaç dakikalığına dahi ülke gündeminden uzaklaşıp, "gençlik" problemlerine bakmamız gerektiğini düşünüyorum. Söylemesi kolay tabii ki...
ülkemizde "ergen" kelimesinin, sürekli olarak problemleri olan, sivilceleri olan ve negatif duygular uyandıran bir kavram olmasından ötürü, "gençlik" kelimesini kullandım. Maalesef kendi yaş grubumuzu dahi bir kavrama sığdıramıyoruz. Ergen demek, gelişim sürecinin belki de en afili dönemini kapsayan yaşam bölümü demek. Tabii ki, sorunları olacak. İnsanları sırf "tipsiz" diye diğerlerinden dışlarsanız veya bunu negatif duygular oluşturan bir kelime haline getirirseniz; zaten içini berbat ettiğiniz ülkede bunalan ve gelecek kaygısı yaşayan gençlere zarar verirsiniz. Ergen dediğin, kız arkadaşını düşünür. Sivilcesini düşür. Hayallerini düşünür. Ancak ülkede öyle bir ortam bırakmadığınızdan ötürü, insanlar "ergen" olmaya çekiniyor. Benim içerlediğim durum bu. Hayatımızda hiçbir şey olmadığını fark ediyorsunuzdur zaten.
Genel olarak son dönemde, kendi yaşıtımızdaki biriyle görüşmemiz zor. Baskıcı ailelerin yanı sıra, zaten pandemi dönemiyle insanlardan uzaklaştık. Sosyalliğimizi kaybettik. Benim de pek aram yok ancak olması için çabalıyorum. Bir süredir, ülkenin olumlu yanlarına bakmaya çalışıyorum. Ücretsiz gençlik merkezi eğitimler buluyorum/bulamıyorum çoğunlukla. Çalıştığım parayla çeşitli kurslara gitmeye çalışıyorum. Cesaret biraz problem ama o da zamanla yerine gelir herhalde.
Peki sizin aranız nasıl? Sosyal'i sevmemin bir nedeni de yaş grubumun çoğunun burada bulunması. Cevaplarınızda çekinmenize gerek yok, kimse sizi ayıplamayacak. Büyük abilerimizde önerilerini veya anılarını paylaşmaktan çekinmesinler. Tekrar iyi geceler